تعرض به «چُگاسُفلی» کم بود «چُگاعُلیا» هم اضافه شد!
اهالی روستای چُگاعُلیا در بخش زیدون بهبهان، پایین تپه باستانی «چگا علیا» را برای تعریض و کشیدن جاده تسطیح کردند و بر دیواره‌های آن بلوک‌های سیمانی به صورت حصار گذاشتند تا خاک تپه وارد جاده نشود.
به گفته فعالان میراث فرهنگی برای چند خانه هم که در پایین دست، به جاده دسترسی نداشتند، مسیری را بازگشایی کرده‌اند.
به گفته این افراد در دهه هشتاد دکتر کامیار عبدی و هیات همراهش این تپه پیش از تاریخی را بررسی و شناسایی کرده‌اند و پرونده‌ای برای آن تشکیل دادند و بعدها مرحوم شادی هم پیگیر آن بوده اما اکنون مشخص نیست این تپه باستانی ثبت ملی هست یا نیست.
اگر نیست چرا این همه سال تعلل شده و باید هر چه سریع‌تر ثبت ملی شود اما اگر ثبت ملی است آیا اهالی روستا نباید پیش از هر اقدامی به میراث فرهنگی اطلاع‌رسانی می‌کردند و استعلام می‌گرفتند و آیا اصلا میراث فرهنگی بهبهان به این تپه در طول این سالها سرکشی کرده است؟!
آیا با توجه به کشفیات چگاسفلی برای پژوهشکده باستان‌شناسی این ضرورت پیش نیامد که در چگاعلیا هم دست به کاوش و گمانه‌زنی و تعیین عرصه و حریم بزند؟
جالب این که چندی پیش در روستای «آباد» که أن هم در چند کیلومتری چگاسفلی است آثاری شبیه چگاسفلی کشف شده اما میراث فرهنگی همچنان اقدام خاصی انجام نداده است.
روستای چگاعلیا در چند کیلومتری روستای چگاسفلی است. چگاسفلی از آثار ثبت ملی ایران و در نوبت ثبت جهانی است.روستایی که در دشت زهره در جنوب شرقی خوزستان و به فاصله اندکی از خلیج‌فارس قرار دارد.
محوطه باستانی چگاسفلی در دهه ۱۹۷۰.م توسط هیاتی به سرپرستی «هانس نیسن» از مؤسسهٔ شرق‌شناسی دانشگاه شیکاگو شناسایی شد و درسال ۱۳۸۸ ثبت ملی شد.
پس از آن، کاوش‌های دکتر عباس مقدم در سال ۹۴ منتج به کشف گورهای ۷ هزارساله در این منطقه شد.
بارها تاکید شد که اهمیت این منطقه چقدر زیاد است و نقوش سفال‌های بدست آمده از گورهای چگاسفلی هم اثبات کرد که این تُل یک مکان آیینی است و شواهد غنی از فرهنگ‌های کهن ساکن در دشت‌های جنوب و جنوب غربی ایران دارد.
به نظر می‌رسد میراث فرهنگی باید فکری اساسی برای تپه‌های باستانی دشت زهره بکند. و شاید نیاز است در سطح دولت برای حفظ آثار بهبهان و دشت زهره کمک بگیرد.
انتهای پیام
