پرستاران هرمزگان؛ زیر بار فشار کاری و دور از حمایت، در بحران انسانی بیمارستان‌ها
وضعیت کاری پرستاران در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس و دیگر بیمارستان‌های استان هرمزگان و تأمین اجتماعی به شرایط بحرانی رسیده است.
فشردگی شیفت‌ها، اضافه‌کار اجباری، و تحمیل وظایف غیرمرتبط سبب شده که این پرستاران با فرسایش جسمی و روانی شدید روبه‌رو شوند، در حالی که حمایتی از سوی مسئولین نمی‌بینند.
فرسودگی شغلی پرستاران و نقض حقوق کار
فشردگی شیفت‌ها و اضافه‌کاری اجباری از معضلات اصلی پرستاران در بیمارستان‌های هرمزگان است، به‌ویژه در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس. براساس قوانین کار و همچنین حقوق مرتبط با بهره‌وری، پرستاران باید زمان استراحت مناسب و تعدیل شیفت‌ها را داشته باشند. با این حال، پرستاران مجبور به اضافه‌کاری مداوم و حتی شب‌کاری‌های بی‌وقفه هستند، بدون آنکه از فرصت مرخصی و استراحت کافی بهره‌مند شوند البته علت اصلی این فشار کاری به خاطر عدم خدمات دهی سایر بیمارستان‌ها در استان است که بار همه بیمارستان‌ها افتاده بر دوش بیمارستان شهید محمدی بندرعباس این امر علاوه بر کاهش توان جسمی و روحی، بر کیفیت خدمات درمانی نیز تأثیر منفی دارد، زیرا کارکنان فرسوده نمی‌توانند خدماتی مطلوب ارائه دهند.
تحمیل وظایف غیرمرتبط به پرستاران
وظایف اصلی پرستاران در ارائه مراقبت‌های مستقیم به بیماران خلاصه می‌شود، اما در عمل آنها مجبور به انجام کارهایی خارج از شرح وظایف خود هستند. کارهایی همچون انجام وظایف منشی‌گری، نمونه‌گیری و حتی کمک در بخش‌های دیگر بیمارستان به پرستاران محول می‌شود، در حالی که هیچ آموزشی برای این کارها ندیده‌اند. این وضعیت نه تنها باعث کاهش تمرکز پرستاران در انجام وظایف اصلی‌شان می‌شود، بلکه قوانین کار و بهره‌وری در این زمینه نیز نقض می‌گردد.
نبود حمایت معنوی و مدیریتی از پرستاران
مدیریت بیمارستان‌ها به جای حمایت از پرسنل خود، با اقدامات تنبیهی و نظارتی مثل ارسال سوپروایزر برای بررسی وضعیت خواب و بیداری پرستاران در شیفت شب، عرصه را بر آنها تنگ‌تر کرده است. در حالی که انتظار می‌رود مدیریت به‌عنوان حامی این نیروهای فداکار عمل کند و فضایی برای افزایش انگیزه و کاهش استرس آنان ایجاد نماید، رویکردی برعکس را در پیش گرفته است. نظارت‌های شدید و بی‌رحمانه تنها به افزایش فشارهای روانی پرستاران می‌انجامد و به جای حل مسئله، شرایط را برای این افراد دشوارتر می‌کند.
کمبود نیروی انسانی و چالش شیفت‌های شبانه
پرستاران بخش‌های حساسی همچون آی‌سی‌یو، سی‌سی‌یو و اورژانس با کمبود نیروی شدید مواجه هستند. در برخی شیفت‌ها، تنها چهار پرستار برای پوشش دهی کل بخش حضور دارند، که این امر فشار کاری و مسئولیت پرستاران را به شدت افزایش می‌دهد. کمبود نیروی انسانی در چنین شرایط حساسی، علاوه بر ایجاد خطر برای بیماران، برای پرستاران نیز آسیب‌زا است. با وجود این تلاش‌ها، هیچ نوع قدردانی و تشکر از پرستارانی که در این شرایط سخت کار می‌کنند، صورت نمی‌گیرد؛ بلکه اغلب با تهدید کاری و توبیخ مواجه می‌شوند.
عدم پرداخت به موقع کارانه‌های پرستاران
علاوه بر مشکلات فوق، یکی از چالش‌های جدی دیگر پرستاران در استان هرمزگان عدم پرداخت به‌موقع و کامل کارانه‌های آنهاست. کارانه‌هایی که به‌عنوان پاداش و تشویق برای خدمات برجسته و شبانه‌روزی پرستاران در نظر گرفته شده عمومأ تأمین اجتماعی که خدمات درستی نمی‌دهد بهتر می‌گیرند در سایر مراکز درمانی مخصوصاً دولتی خبری از کارانه نیست، به دلیل کمبود منابع مالی و سوء مدیریت، به‌طور مستمر پرداخت نمی‌شود. این مساله نه‌تنها انگیزه و روحیه پرستاران را تحت تاثیر قرار می‌دهد، بلکه موجب افزایش نارضایتی و خستگی آنها از کار در شرایط سخت می‌گردد.
ضرورت اصلاح شرایط و کاهش فشار بر پرستاران
شرایط کاری پرستاران در هرمزگان، نیازمند بازبینی و اصلاح جدی است. مدیریت بیمارستان‌ها باید با ایجاد فضایی حمایتی و رعایت استانداردهای قانونی در بخش نیروی انسانی، از فرسایش پرستاران جلوگیری کرده و شرایطی فراهم سازد تا این افراد بتوانند خدمات بهتری به بیماران ارائه دهند. رعایت بهره‌وری واقعی، کاهش فشار کاری و احترام به حقوق پرستاران نه تنها به بهبود خدمات درمانی کمک می‌کند، بلکه از بروز بحران‌هایی همچون ترک خدمت پرستاران و مهاجرت اجباری آنها جلوگیری خواهد کرد.
بحران انسانی در سیستم درمانی هرمزگان
پرستاران هرمزگان به دلیل فشار کاری و عدم حمایت از سوی مدیریت در حال تجربه‌ی فرسایش شدید جسمی و روانی هستند. عدم رعایت قوانین حقوقی و استانداردهای کار، همچون بهره‌وری و ساعات استراحت، باعث شده که این نیروهای ارزشمند در شرایطی بحرانی به سر برند. این بحران تنها با درک درست از نیازهای پرستاران و ایجاد تغییرات جدی در ساختار مدیریتی قابل حل است.
انتهای پیام
