یادگاری نویسی با رنگ بر روی ارگ کریمخانی شیراز !

افراد نادان با رنگ بر روی دیوار و باروی (برج) ارگ کریمخان زند یادگاری نویسی کرده و نشانه های بی فرهنگی و نابخردی خود را به یادگار گذاشته اند.

یادگارهای تاریخی و فرهنگی به جا مانده از گذشتگان را امروزه میراث فرهنگی می نامند که پاسداشت و نگهداری از آن ها بر دوش همۀ نهادها،اُرگان ها،سازمان ها و مردم است.هرچند که، سرپرست(متولی)اصلی حفاظت از آن ها، وزارت میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی است،ولی نیازمند همکاری همۀ مردم و سرپرستان دولتی است تا بتوان به درستی و خوبی از میراث گذشتگان پاسداری کرد و آن ها را به آیندگان که دارندگان(صاحبان)اصلی این سرزمین هستند،واگذار کرد.

ارگ کریمخان زند را بی گمان باید چشم و چراغ یادمان های فرهنگی و تاریخی شیراز دانست که همچنان بیش از دو سده،پایدار و استوار همانند نگینی درخشان بر چکاد شهر راز می درخشد و چشم نوازی می کند.ارگ کریمخانی آبروی فرهنگی شهر شیراز است و یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری شهر به شمار می آید که هر فردی به شیراز سفر می کند از آن بازدید خواهد داشت.همچنین مجموعه زندیه شیراز که در برگیرنده : ارگ کریمخانی،موزه پارس،گرمابه وکیل،مسجد و بازار وکیل است در فهرست موقت سازمان یونسکو قرار دارد و تنها مانع ثبت جهانی این مجموعه زندیه، هتل آسمان در خیابان رودکی است که چشم انداز آن را خدشه دار کرده و چند سالی است بدون تعیین تکلیف برجای مانده است!

اما به تازگی افراد فرومایه و نابخرد با رنگ بر روی دیوار و یکی از باروهای (برج)ارگ کریمخانی شیراز یادگاری نویسی کرده و نشانه های نادانی و بی فرهنگی خود را به یادگار گذاشته است که مایه افسوس و اندوه است و دل هر دوستدار تاریخ و فرهنگ ایرانی را به درد می آورد. با این همه،نگارنده موضوع را به مسولان میراث فرهنگی آگاهی داده و خواستار پاک سازی یادگاری نویسی ها شده است.

یکی از چالش های میراث فرهنگی،نبود آگاهی و دانش و سطح سواد فرهنگی مردم جامعه است که شوربختانه روز به روز وضعیت را بدتر می کند و همه این ها نشان از آن دارد که باید درسی به نام میراث فرهنگی از دوره دبستان در مدرسه ها آموزش داده شود تا کودکان و نوجوانان کشور از خردسالی با موضوع میراث فرهنگی آشنا شوند که در آینده خود پاسدار و نگاهبان میراث فرهنگی کشور باشند.موضوعی که سال هاست نگارنده به آن پرداخته و باورمند است تا این موردجدی گرفته نشود،میراث فرهنگی کشور روزگار ناخوشی خواهد داشت.گواه این سخنان نیز،وضعیت اندوه بار یادمان های تاریخی کشور است.

انتهای پیام