یادداشت گلایه‌آمیز استاد رحمت‌الله نجاتی پژوهشگر و نویسنده حوزه میراث فرهنگی خطاب به استاندار سمنان
بنام خداوند جان وخرد
سخنی با استاندار گرامی استان سمنان
در خبرها آمده است که جلسه آزادسازی سیما و منظر کاروانسرای شاه‌عباسی سمنان و تحویل مجموعه به سرمایه‌گذار بخش خصوصی با حضور استاندار سمنان، مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و مدیرکل دادگستری استان سمنان برگزار شده است.
تا آنجا که به خاطر می‌آید، پس از در اختیار گرفتن این مجموعه توسط میراث فرهنگی که با پیگیری مقامات محترم، از جمله استاندار گرامی و نماینده محترم مردم سمنان در مجلس شورای اسلامی صورت پذیرفت، در جهت سر و سامان دادن به این بنای ارجمند و استفاده بهینه از آن، چند جلسه دیگر نیز در این راستا برگزار شده که حاصل این جلسات مسلماً این خواهد بود که در آینده‌ای نزدیک این مجموعه بر دارائی‌هایِ جلب گردشگر در سمنان اضافه شده و بدین ترتیب یکی از یادگارهای تاریخی این شهرستان به معرض نمایش و استفاده عموم قرار می‌گیرد که در اینجا پیشاپیش این موهبت را به مسئولین و مردم شریف سمنان تبریک می‌گوئیم.
و امّا باید یادآور شود منظور از این نوشته اینست که نظر جناب آقای مهندس هاشمی استاندار محبوب و محترم را به این مسئله جلب نماید که نظیر و بلکه وسیع‌تر از کاروانسرای سمنان، کاروانسرای شاه‌عباسی دامغان است که در چشمگیرترین مکان مرکزی این شهر قرار دارد و با کمال تأسف بیش از ده سال است که به ملکیت میراث فرهنگی و گردشگری قرارگرفته و در ابتدای زمان تملک، مقرر بود که به عنوان موزه «اکتشافات باستانی دامغان» از این مکان و مجموعه مناسب بهره‌برداری شود، ولی متأسفانه دراثر عدم پیگیری و جا به جائی مسئولین، این امر به فراموشی سپرده شد، تا اینکه پس از تشکیل «صندوق احیای بناهای تاریخی» این بنای ارجمند در تصرف نهاد مزبور قرار گرفت که پس از چند بار آگهی مزایده، در نیمه سال ۱۴۰۰ تحویل سرمایه‌گذار بخش خصوصی گردید و بنا به اظهار آقای کرم‌زاده مدیرکل محترم میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع‌دستی استان سمنان، سرمایه‌گذار تعهد داشته که فاز اوّل مرمّت و بهره‌برداری را تا نوروز ۱۴۰۲ به انجام برساند ولی شوربختانه این مجموعه نفیس همچنان رها شده است و نه تنها عملیات ترمیم راکد مانده، بلکه حتی گفته شده، سنگِ کتبیه بسیار ارزشمندی که گویای تاریخ بنا و بانی آن بر پیشانی سر درب ورودی نصب بوده، به سرقت رفته است!. حال چرا و به چه مناسبت این غفلتِ سرمایه‌گذار قبلی مورد پیگیری و بازخواست قرار نگرفته، جای سئوال دارد؟
اکنون لازم است به این نکته اشاره نماید، همان طور که مقامات گرامی استان سمنان به ویژه جناب آقای مهندس هاشمی استاندار گرامی و آقای دکتر کرم راده مدیرکل محترم میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مستحضر می‌باشند، شهرستان دامغان با سابقه دیرینه خود، آثار و ابنیه بسیار نفیس و بعضی منحصر به فردی دارد که از جمله آنها:
۱- مجموعه «تپه حصار» با قدمت ۷۰۰۰ ساله و معروفیت جهانی آن
۲- حصار (بارو) شهر با وسعت چند کیلومتر که بعد از «ارک بم» بزرگترین بنای خشتی ایران شناخته شده است.
۳- مسجد «تاریخانه» که بنا به قولی اولین مسجد ساخته شده در ایران است با مناره قرن پنجم آن.
۴- مسجد جامع مربوط به قرون اولیه اسلام و مناره قرن پنجم آن و شبستان نفیس دوره قاجاری.
۵- مجموعه امامزادگان جعفر و محمّد (ع) و مقبره(خانقاه) شاهرخ تیموری و گنبد آجری زیبای چهل دختران.
۶- ابنیه بی‌نظیر «پیرعلمدار» و کتبه کوفی آن و «برج مهماندوست» با هنر آجرکاری منحصر به فرد آن.
۷- تفرجگاه و مجموعه «چشمه‌علی» و ابنیه قاجاری آن.
و سایرِ آثار ارزشمند و افتخارآفرین که مورد توجه ویژه گرشگران داخلی و خارجی می‌باشد و چنانچه بررسی و کارشناسی صورت گیرد، بعضی از این ابنیه نفیس نیاز به ترمیم و مراقبتِ ویژه دارد که در این رابطه از شما بزرگواران استمداد می‌طلبد و انتظار دارد هنگام تخصیص بودجه سراسری استان، دامغان را مورد عنایت قرار داده و با توجه به تعدّد میراثهای گرانبهای تاریخی و فرهنگی در این شهرستان، ارقام عادلانه و مناسبی در نظر گرفته و ابلاغ فرمایند و با نظارتی که صورت خواهند داد، نسبت به ترمیم و حفظ و نگاهداری ابنیه مورد اشاره اهتمام و اقدام لازم به عمل آورند.
البته باید متذکر شود که موارد اشاره شده بایستی با کوشش و‌اهتمام و پیگیری جناب آقای مهندس بندرآبادی فرماندار محترم و آقای دکتر علیزاده برمی نماینده ارجمند مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی به نتیجه برسد، که درحقیقت در حیطه مسئولیت و وظایف اصلی مشارالیهما می‌باشد و همان طور که مشاهده گردید در اثر مجاهدت و پیگیری نماینده محترمِ مردمِ شهرِ مجاور (شاهرود) در مجلس شورای اسلامی، رقم متنابهی برای ترمیم ابنیه تاریخی آن شهرستان اختصاص یافته است. درحالی که تعداد ابنیه تاریخی شهر موردِ نظر بسیار محدود و به طور مسلم تعداد آن به نیمی از ابنیه و میراثهای فرهنگی دامغان هم نمی‌رسد
حال بر چه اساس چنین بودجه‌ای برای آن شهرستان در نظر گرفته شده؟ بایستی به این امتیاز تحصیل شده آفرین بگوئیم.
امید است همین گونه کوشش و پیگیری از جانب نماینده محترم مردم دامغان و فرماندار گرامی صورت بگیرد و بودجه عادلانه و مناسبی مطالبه و به این وضعیت نا به سامانِ آثار و ابنیه تاریخی و میراثهای فرهنگی شهرستان خاتمه داده شود. ان شاءالله.
انتهای پیام
