کُت یا زندان !

در کرمان به زندان می‌گویند کُت. این حرف به ۳ هزار سال پیش باز می‌گردد که اولین جایگاه شهر کرمان یعنی قلعه دختر ساخته‌ شد. قلعه دختر امروزه بین خیابان‌های زریسف و هفده‌شهریور و چهار راه بهار یا چهار راه پلنگ کرمان قرار دارد.

زندان در طول تاریخ وجود داشته و هر شهری که ایجاد می‌گردیده، جایی برای نگهداری زندانیان هم در آن می‌ساختند. محل زندان در قلعه دختر کرمان درست در حاشیه کوه و قسمت بالای ستاد ارتش کارمانیا واقع بود.

امروز ستاد ارتش تبدیل به پارک قلعه دختر نزدیک چهار راه پلنگ شده و جای زندان تقریباً مشخص است و مبدل به خاک شده است در آنجا هشت اتاق ۶ در ۳ متر وجود داشت که از خشت و گل ساخته شده بودند و محوطه‌ای باز جلوی آنها قرار گرفته بود که هواخوری زندان بود و مردم از خارج از قلعه می‌توانستند زندان و هواخوری آنها را ببینند.

750 سال پیش تَرکان خاتون قراختایی حاکم مقتدر کرمان که بانویی توانمند و شایسته بود، دستور داد همه مردم قلعه دختر را برای همیشه ترک و به محل شهر جدید کرمان جایی بین خیابان کنونی ناصریه تا خیابان فلسطین نقل مکان کنند. یعنی محله شهر و محله پای منار کنونی جایگاه شهر جدید کرمان در آن زمان شدند.

بدین ترتیب قلعه دختر رها شد و طی صدها سال قسمت‌های بالایی آن در اثر باد، باران و آفتاب تخریب و به سمت پایین شسته شدند به ‌گونه‌ای که خاک‌های قلعه بر روی ۸ اتاق زندان تلنبار گردیدند و ۸ زندان از بیرون دیوارهای قلعه مانند ۸ سوراخ یا به عبارت لهجه کرمانی ۸ کُت دیده می‌شدند.

شهر کرمان از جای خود جابه‌جا شده بود اما زندان و ستاد ارتش مانده‌ بودند. به‌خصوص ۸ زندان از دور و از درون شهر جدید مانند ۷ کُت به نظر می‌رسیدند و مردم لفظ کُت را برای آنها به‌ کار می‌بردند. بدین ترتیب و به مرور از نام کُت به جای زندان استفاده شد.

تا اینکه ۴۰۰ سال پیش گنجعلیخان حاکم کرمان اقدام به انتقال زندان به حدود بازار کنونی نمود. امّا نام کُت بر روی زندان ماند و هنوز هم اگر در کرمان کسی به زندان بیفتد می‌گویند به کت افتاد، یا اگر کسی خلاف کند می‌گویند آخرش به کُت می‌اُفتی.

از مسئولان زحمت‌کش کنونی اداره کل زندانهای استان آقای سید مجتبی حسینی (مدیر کل زندان‌های استان کرمان ) ، آقای پرناک (رئیس زندان کرمان ) ، آقای وحید خالقی (معاون محترم زندان کرمان). جناب دکتر حسین برشان (رئیس کانون اصلاح و تربیت کرمان)، جناب آقای علی معتمدی (مسئول اندرزگاه جوانان زندان مرکزی کرمان)، آقای رضا سلیمانی (روانشناس)، همچنین آقای رضا ماهانی ( مدیر داخلی زندان کرمان) که با اطلاعات خوبش به زندانیان کرمان روحیه و انرژی می‌دهد. تشکر می نمایم .

کرمان با این زندان‌بانان عزیز و مهربان می‌توان گفت که دل عالم است و ما اهل دلیم.

انتهای پیام