روزگار اندوه بار آتشکده کنارسیاه

یکی از بزرگ ترین و ارزشمندترین آتشکده های سرزمین پارس و ایران در بدترین شرایط حفاظتی و نگهداری جای دارد و روزگار اندوه باری را سپری می کند. آتشکده کنارسیاه در شهر پیروزآباد (فیروزآباد) پارس که روزگاری آتش ورجاوند بهرام در آن فروزان بود به حال خود رها شده و در سراشیبی نابودی جای گرفته است.
آتشکده کنارسیاه که از آن با نام یکی از بزرگ ترین آتشکده های جنوب کشور نام می برند در بدترین شرایط نگهداری و حفاظتی جای گرفته و روزگار اندوه بار و پریشانی دارد. این مجموعۀ تاریخی – فرهنگی در تیررَس عشایر و ایلاتی که در پایین آن زندگی می کنند جای گرفته و آنان از سازه های چهارتاقی به عنوان انبارکاه و جایگاه نگهداری گوسپندان خود در فصل سرما بهره می برند!
بیشتر بخش های چهارتاقی کُنارسیاه فرو ریخته و پایه های یکی از این چهارتاقی ها سُست و بی دوام شده است.سرگین(مدفوع) گوسپندان در جای جای این یادمان ملی که به گونۀ مجموعه ای است،دیده می شود و به گفتۀ کارشناسان به انگیزه تولید نیترات بدست آمده از آن، مایۀ پوسیدگی ملات ها و مصالح آن خواهد شد.همچنین مرمت های بسیار بد گُنبد این سازه ها درگذشته،اصالت آن را از میان برده و شیوۀ اجرای آن نیز به درستی انجام نشده است.در برخی از عناصر مِهرازی (معماری) به سبب کمبود رسیدگی و ریزش باران و در نتیجه ریختگی مصالح و ملات ها، پوسیدگی و ریزش پدیدار شده است که به گفتۀ کارشناسان باید برای پیشگیری از آن با ترمیم شیوه استحکام بخشی از میان برداشته شود. از سویی، اگر به چهارتاقی روباز آن هر چه زودتر رسیدگی نشود،ریزش بیشتر مصالح و عناصر آن را در پِی خواهد داشت.همچنین، این یادمان باستانی باید دارای حریم و عرصه ویژه خود باشد و با بهره گیری از بازدارنده های (موانع) فیزیکی از هرگونه دست اندازی پیشگیری شود و در نخستین گام پاسداری از آن در دستور کار قرار گیرد.
این درحالی است که به گفتۀ کارشناسان می توان بیشتر این سازه ها را با بهای اَندکی بازسازی و مرمت کرد و افزون بر پاسداری و نگه داشت آنان،به پیشرفت(رونق) و گسترش پیشۀ(صنعت)گردشگری کمک فراوانی کرد.اما این سازه های زیبا و چشم نواز با بی مهری مدیران شهری و استانی به ویژه سرپرست(متولی) اصلی آن یعنی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی رو به رو شده و آرام آرام و در آینده ای نه چندان دور از صحنۀ تاریخ پاک خواهند شد…

انتهای پیام