در به وجود آمدن شرایط موجود چقدر مقصریم؟

اعتراضات خیابانی مدتی است روال عادی زندگی مردم را تحت الشعاع قرار داده است. کسب و کاری که به اینترنت وصل است، تقریباً تعطیل شده است. ظاهراً نبود اینترنت بیش از هشتاد هزار میلیارد تومان به گفته دست اندرکاران ضرر به مردم وارد آورده است.

همه مردم که از اینترنت استفاده مورد نظر خلاف را نمی کنند که اینترنت کشور قطع است. وزیر ارتباطات می گوید وی پی ان نخرید، اما نمی تواند به این سوال پاسخ دهد که اگر وی پی ان نداشته باشیم، با توجه به شرایط کسب و کار امروزی چگونه می شود مثل یک ماه قبل به کار و کاسبی ادامه داد.

یکماه قبل صبح زود قیمت فلان محصول و کالا را از طریق فضای مجازی از طرف مقابل سوال می شد و همزمان با خوردن صبحانه، وجه آن پرداخت و حواله به بنگاه حمل کالا ارسال و از طریق نرم افزارهای فعال در آن زمان، نقشه محل انبار و تخلیه کالا ارسال می شد.

هزینه حمل هم پرداخت و ساعتی بعد محصول و کالای مورد نظر رد و بدل می شد. با نوسانات برق، پمپ آب یکی از چاه های نگارنده سوخت. همین مساله ساده که اداره برق به خود اجازه می‌دهد به دلخواه در ساعت های مختلف کلید قطع برق را خاموش و روشن کنند به ده‌ها وسیله برقی آسیب می بیند.

در گذشته هم متأسفانه همین مساله اتفاق افتاده است. اما اینترنتی بود و با پمپی از فلان شهرستان و ارسال مشخصات آن و تصویر آن از طرف فروشنده، خریداری و وجه آن ارسال می شد. الان شرایطی پیش آمده که مثل گذشته نمی شود عمل کرد. باید به شهرستان رفت و پمپ مورد نظر را رویت و خریداری کرد.

اما وزیر ارتباطات می گوید که مشغول جرم انگاری استفاده از وی پی ان هستیم. دو، سه روز قبل با مراجعه به یکی از مغازه های مربوط به تعمیر و خرید و فروش موبایل درخواست وی پی ان کردم. از دویست هزار تومان تا یک میلیون و پانصد هزار تومان را در چند دقیقه روی تلفن نصب می کنند. اما قول نمیدهند که مثلا دو ماه یا چهار ماه به این خرید اعتماد داشته باشیم و از این وی پی ان بتوانیم استفاده کنیم.

به صراحت می گویند ممکن است همین فردا سرور وی پی ان را از کار بیفتد. ظرف یک‌ماه گذشته میلیاردها تومان صرف خرید وی پی ان شده است و شایعه استفاده از ابزار استرالینگ، اینترنت ماهوارهای ایلان ماسک هم به وفور شنیده می شود. با ۶۰ میلیون تومان تجهیزات آن از بانه و کشورهای دیگر مرزی به آدرس شما ارسال می شود.

کسب و کار ده میلیون نفر به گفته دست اندرکاران دستخوش تغییر شده است. لابد مسئولینی که به مذاکرات مجلس در روز رأی اعتماد به وزیر معرفی شده از طرف آقای رئیس جمهور برای وزارت کار گوش میدادند، اعداد و ارقام ثروت وزیر به گفته خود سرایدار را شنیدند که حداقل از یکهزار میلیارد تومان ثروت خود یاد کرد و عدد سه هزار میلیارد تومان را زیر سوال برد!

آقایی که در دانشگاه آزاد بر مقدرات هیأت علمی مستوری شد آنچنان تند رفت که وقتی از دانشگاه آزاد به دبیرخانه ستاد امر به معروف و نهی از منکر رفت، عده ای خوشحال شدند. اعتراضات بخشی از آن برمی گردد به تندروی این آقا که باور دارد بدحجابی جرم نیست، تخلف است و باید بدحجابان را جریمه کرد و حتی پا را از این هم فراتر گذاشت که باید تاکسی‌هایی که بدحجابان را سوار می کنند، جریمه کرد.

چه طنزها در پی سخنان این آقا در فضای مجازی پخش شد. مثلاً در زمان خواستگاری باید از دختر گواهی عدم تخلف و بدهی به ستاد امر به معروف را درخواست کرد. برخی نمایندگان مجلس که باید به وظایف قانونگذاری و نظارتی خود عمل کنند، دنبال طرح و لایحه ای بودند که سگ گردانی در پارک‌ها و گذرها را ممنوع و مشمول جریمه کنند.

مگر چه تعداد از خانواده ها در آن تاریخ سگ در منزل خود نگهداری می کردند که وقت مجلس را صرف طرحی کنند که امکان اجرا و اعمال ندارد. از این دست اقدامات با اندک جست‌وجویی در سوابق عملکرد برخی مسئولین می توان دید. دو، سه شب پیش به همراه مسافر عازم سفر به فرودگاه امام رفتم. پشت فرمان نشستم، مسافران ساکها را برداشتند و به داخل سالن فرودگاه رفتند تا همسرم بعد از خداحافظی برگردد. چراغ داخل ماشین را روشن گذاشتم و خودم هم منتظر بودم که صدای پیامک تلفن همراهم آمد.

جریمه ۴۲ هزار تومانی برای توقف. افسری که با وسیله ای مثل تلفن از جلویم رد شد را صدا زدم و گفتم هنوز به پنج دقیقه نرسیده و راننده در ماشین است. گفت اگر دو، سه دقیقه دیگر توقف کنید، جریمه افزایش پیدا کند. ساعت پیامک جریمه و زمان و مکان آن موجود است. دو طرف من دو ماشین با چند سرنشین نوجوان متوقف بودند آنهم برای چند دقیقه که پیامک جریمه برای صاحب ماشینها آمد که هر یک ۴۲ هزار تومان. راننده ها به افسر مربوطه اعتراض کردند همان جواب قبلی را داد و رد شد.

درست است که شرایط کشور حساس است اما پرسش این است: این شرایط را چه کسانی به وجود آورده اند؟ کسانی که از جایگاه خود سوءاستفاده می کنند آیا در خلوت خود سهمی از گناه شرایط امروز را در اعمال خود نمی‌بینند؟ آیا نقشی در به وجود آمدن شرایط موجود را حس نمی کنند؟

منبع: آرمان ملی

انتهای پیام