برای آنکه ننویسیم که بم، تلی از آوار شده است، باید چه کنیم؟!
۱ بم، بی‌تردید معجزه‌ی درایت در قلب کویر است. باغ‌شهری استثنایی که اینک آشکارشده آثار تمدنی آن در ارگ، به بیش از شش هزار سال می‌رسد!
۲ مباد که این گنجینه بی‌رقیب در اثر کاهلی در معرفی و حراست ما، قربانی ناپایدارترین، آلوده‌کننده‌ترین و خطرناک‌ترین نوع توسعه، یعنی حفاری‌های معدنی سرب و روی شود.
۳ چگونه اجازه می‌دهیم در یک دشت ممنوعه چاهی به عمق یکصد و هشتاد متر حفر شود؟ اگر این بی‌قانونی نیست، پس بی‌قانونی چیست؟ به نظرم همه‌ی آنهایی که چنین مجوزی را صادر کرده و یا دربرابر صدورش چراغ سبز نشان داده‌اند، متهمان شماره یک در فروپاشی آینده این واهه زیبای کویری و ثبت‌شده به عنوان میراث جهانی یونسکو هستند.
۴ نخلستان‌ها و کاریزهای باطراوت بم، ارزشی وصف‌ناپذیر داشته و مانند یک صندوق ارزی پایدار می‌توانند برای بم، کرمان و ایران پول تولید کنند. مباد که اجازه دهیم این یاقوت درخشان، قربانی شکلاتی تلخ به نام معدن سرب و روی شود.
انتهای پیام
