۱۲ هزار ساعت تعمیرات در نیروگاه بندرعباس؛ راهکاری پایدار یا ادامه بحران؟
در حالی که نیروگاه بندرعباس یکی از قدیمی‌ترین و بحرانی‌ترین نیروگاه‌های کشور محسوب می‌شود، مدیرعامل این نیروگاه از اجرای ۱۲ هزار و ۵۰۰ ساعت تعمیرات در واحدهای بخار از ابتدای سال ۱۴۰۳ خبر داده است.
این در حالی است که مشکلات ریشه‌ای نیروگاه، از جمله فرسودگی شدید تجهیزات، کمبود سوخت گاز، و ضعف مدیریت منابع مالی، همچنان حل نشده باقی مانده است. آیا این تعمیرات می‌تواند مشکلات ساختاری نیروگاه را برطرف کند، یا تنها یک مُسکن موقت برای عبور از بحران برق در تابستان خواهد بود؟
نیروگاه بندرعباس؛ بحرانی که پایان ندارد
نیروگاه بندرعباس، یکی از مهم‌ترین نیروگاه‌های حرارتی کشور، سال‌هاست که با مشکلات گسترده در تأمین سوخت، استهلاک قطعات و ضعف مدیریتی مواجه است.
چالش‌های اساسی نیروگاه بندرعباس که همچنان پابرجاست:
1- فرسودگی شدید تجهیزات: این نیروگاه سال‌ها بدون نوسازی اساسی کار کرده و تجهیزات آن در آستانه فرسودگی کامل قرار دارند.
2- کمبود سوخت گاز: استفاده از سوخت‌های جایگزین مانند مازوت، هم هزینه‌ها را افزایش می‌دهد و هم آلایندگی زیست‌محیطی را به شدت بالا میبرد.
3- بحران تأمین مالی: محدودیت منابع مالی برای تعمیرات اساسی، یکی از موانع اصلی بازسازی این نیروگاه است.
4- آلودگی محیط زیست: نیروگاه بندرعباس یکی از آلاینده‌ترین نیروگاه‌های کشور محسوب می‌شود که به دلیل مصرف سوخت‌های سنگین، تأثیرات منفی شدیدی بر سلامت مردم و محیط زیست منطقه گذاشته است.
در چنین شرایطی، آیا ۱۲ هزار ساعت تعمیرات، بدون یک برنامه جامع برای نوسازی نیروگاه، می‌تواند این بحران را حل کند؟
۱۲ هزار ساعت تعمیرات؛ راهکاری پایدار یا مُسکنی موقت؟
مدیرعامل نیروگاه بندرعباس اعلام کرده که این تعمیرات با هدف افزایش ظرفیت تولید، کاهش آلایندگی زیست‌محیطی و بالا بردن راندمان نیروگاه انجام می‌شود. اما آیا واقعاً چنین نتیجه‌ای به دست خواهد آمد؟
سؤال اساسی این است: اگر این تعمیرات یک راه‌حل پایدار است، چرا نیروگاه بندرعباس هر سال با بحران‌های مشابه روبه‌رو می‌شود؟
در حالی که بسیاری از کشورهای جهان نیروگاه‌های قدیمی خود را با نیروگاه‌های سیکل ترکیبی و تجدیدپذیر جایگزین کرده‌اند، ایران همچنان میلیاردها تومان را برای تعمیر نیروگاه‌های فرسوده‌ای هزینه می‌کند که بهره‌وری پایینی دارند.
اگر تعمیرات نیروگاه بندرعباس مؤثر است، چرا در سال‌های گذشته که تعمیرات مشابهی انجام شد، همچنان مشکلات ادامه داشته و خاموشی‌های گسترده گزارش شده است؟
چرا نیروگاه‌های ایران همچنان در بحران به سر می‌برند؟
نیروگاه بندرعباس تنها نمونه‌ای از بحران گسترده‌تری است که در کل صنعت برق کشور وجود دارد.
چرا نیروگاه‌های ایران همچنان ناتوان از تأمین برق پایدار هستند؟
۱. وابستگی بیش از حد به نیروگاه‌های قدیمی و فرسوده
• بسیاری از نیروگاه‌های حرارتی ایران بیش از ۳۰ سال عمر دارند و راندمان آن‌ها به شدت کاهش یافته است.
• تعمیرات مکرر، نه‌تنها هزینه‌بر است، بلکه کارایی را نیز بهبود نمی‌بخشد.
۲. بی‌توجهی به انرژی‌های تجدیدپذیر
• در حالی که کشورهای همسایه مانند ترکیه و امارات به سرعت در حال توسعه نیروگاه‌های خورشیدی و بادی هستند، ایران هنوز تمرکز خود را روی نیروگاه‌های حرارتی قدیمی و پرهزینه گذاشته است.
۳. ضعف مدیریت مصرف و برنامه‌ریزی شبکه برق
• قطعی‌های مکرر برق، نشان‌دهنده ضعف در پیش‌بینی و مدیریت مصرف انرژی است.
• کمبود گاز در زمستان و افزایش مصرف در تابستان، باعث نوسانات شدید در تولید برق شده است.
نیروگاه بندرعباس و بحران آلودگی زیست‌محیطی
یکی از مهم‌ترین چالش‌های نیروگاه بندرعباس، سطح بالای آلایندگی آن است.
مدیرعامل نیروگاه مدعی شده که این تعمیرات، آلایندگی زیست‌محیطی را کاهش می‌دهد. اما آیا این ادعا، واقعیت دارد؟
نیروگاه بندرعباس، در ماه‌های سرد سال، به دلیل کمبود گاز، به سوخت مازوت متکی است.
مازوت یکی از آلوده‌ترین سوخت‌های فسیلی است که نه‌تنها محیط زیست، بلکه سلامت مردم منطقه را به خطر می‌اندازد.
گزارش‌های پزشکی نشان داده که آلودگی ناشی از مصرف مازوت در نیروگاه‌ها، باعث افزایش بیماری‌های تنفسی و مشکلات ریوی شده است.
پس از سال‌ها هشدار، هنوز هیچ اقدام اساسی برای کاهش آلایندگی این نیروگاه انجام نشده و به نظر می‌رسد که این تعمیرات نیز تغییر محسوسی در این زمینه ایجاد نخواهد کرد.
آینده نیروگاه بندرعباس چه خواهد شد؟
۱۲ هزار ساعت تعمیرات در نیروگاه بندرعباس، بیش از آنکه یک راه‌حل دائمی باشد، یک اقدام موقتی برای عبور از بحران برق در تابستان ۱۴۰۴ است.
تا زمانی که سرمایه‌گذاری اساسی برای نوسازی این نیروگاه انجام نشود، مشکلات فرسودگی، آلایندگی و قطعی برق همچنان ادامه خواهد داشت.
مدیریت انرژی کشور نیازمند تغییر رویکرد از نیروگاه‌های حرارتی قدیمی به سمت نیروگاه‌های تجدیدپذیر و بهره‌ور است.
مردم هرمزگان و سایر استان‌هایی که به این نیروگاه وابسته‌اند، حق دارند بدانند که آیا این تعمیرات واقعاً برق پایدار را تضمین خواهد کرد، یا اینکه تابستان آینده نیز باید با خاموشی‌های مکرر و بحران برق روبه‌رو باشند؟
آیا وزارت نیرو و مدیران نیروگاه بندرعباس، تنها در پی راه‌حل‌های موقتی هستند، یا برنامه‌ای واقعی برای حل بحران برق در این منطقه دارند؟
آنچه مشخص است، این است که بدون تغییرات اساسی در زیرساخت‌ها، نیروگاه بندرعباس همچنان یک بحران‌ساز در شبکه برق کشور باقی خواهد ماند.
انتهای پیام
