وزارت میراث فرهنگی یا حیاط خلوت سیاسی دولت؟

سرانجام با وجود همه مخالفت های کنشگران و دلسوزان میراث فرهنگی، رضا صالحی امیری به عنوان وزیر میراث فرهپگی، گردشگری و صنایع دستی گزینش شد. گزینشی همانند یک دهه گذشته که سیاسی بوده و تحمیل شده است.

نزدیک یک ماه پیش، کمیته ای تشکیل شد تا آن ها شماری از افراد واجد صلاحیت را به عنوان نامزد وزارت میراث فرهنگی به رییس جمهور پیشنهاد دهند تا ایشان یکی را به مجلس معرفی کند و رای بگیرد. شوربختانه بیشتر افراد آن کمیته، غیر متخصص و نا آشنا با موضوع میراث فرهنگی ( گردشگری و صنایع دستی جدا است در این نوشتار) بوده و افرادی سیاسی بودند و یا از بدنه میراث فرهنگی دوره های گذشته بوده که برای گرفتن پست و مقام برای خود آمده بودند که بی گمان در حافظه تاریخ خواهد ماند.

در این میان افرادی همانند مهندس بهشتی که از پیشکسوتان میراث فرهنگی است از صالحی امیری به عنوان وزیر دفاع کرده که در رسانه ها بازتاب داشت. باید پذیرفت ایشان کارنامه خوبی در یک دهه گذشته در زمینه میراث فرهنگی نداشته و دارای تخلف هایی نیز بوده اند که مدارک و اسناد آن دست کم در دو سه مورد نزد نگارنده موجود است. پس تکلیف کامل روشن است.

آن کمیته شوربختانه ۱۵ تن را گزینش کرد و به رییس جمهور پیشنهاد داد که هیچ کدام از آن افراد نه تخصصی در زمینه میراث فرهنگی داشتند و نه آشنا با موضوع میراث فرهنگی بودند و بیشتر افرادی سیاسی و سفارش شده بودند که نگارنده همان زمان در یادداشتی در خبرگزاری ایسنا به این موضوع واکنش نشان داد. به هر روی از میان این ۱۵ تن فردی غیر متخصص و نا آشنا به میراث فرهنگی ، سرانجام به کرسی وزارت میراث فرهنگی رسید.

اما نخستین موردی که در سخنان صالحی امیری در مجلس درباره میراث فرهنگی زده شد و ناآشنایی ایشان را به موضوع نشان داد، بازنگری حرایم و عرصه محوطه ها، بناها و آثار بود که از همان آغاز تکلیف را روشن کرد.

باید پذیرفت که ایشان هیچ گونه شناختی از میراث فرهنگی ندارد و با الفبای آن نیز آشنا نیست و همانند یک دهه گذشته که رییس و وزیر به میراث فرهنگی تحمیل شده است ، دوباره به این وزارت خانه تحمیل شد و راه سخت و دشواری را پیش روی خبرنگاران تخصصی میراث فرهنگی و کنشگران و کارشناسان میراث فرهنگی گذاشت و بازی همانند دوره ضرغامی از نو آغاز شد!

در واقع، وزارت میراث فرهنگی دست کم در یک دهه گذشته،حیاط خلوت سیاسی دولت ها بوده و همه مدیران آن غیرمتخصص و نااشنا با امور میراث فرهنگی بوده اند….

انتهای پیام