حاشیههای مدیریتی در شهرداری بندرعباس: از امتیازات ویژه تا نارضایتی کارکنان رسمی
نحوه مدیریت منابع انسانی و برخورد شهردار با پرسنل رسمی و نیروهای مأمور به شهرداری، به یکی از موضوعات چالشبرانگیز در این سازمان تبدیل شده است.
در شرایطی که کارکنان رسمی با مشکلاتی همچون قطع اضافهکار و عدم توجه به خواستههایشان مواجهاند، برخی نیروهای مأمور به شهرداری بدون ثبت حضور و غیاب از امتیازات ویژهای مانند اضافهکار بالا و حکم مشاوره برخوردارند.
تضاد در نحوه برخورد با نیروهای رسمی و مأمور
در شهرداری، تفاوت چشمگیری میان وضعیت کارکنان رسمی و نیروهای مأمور به چشم میخورد. یکی از این موارد، وضعیت آقای کنارینژاد، از نیروهای رسمی شهرداری که باید به سازمان میادین برود، است که به دلیل پیگیری مشکلات مردم و پرسنل، با مشکلاتی نظیر شکایت در دادگاه بخاطر حمایت از مردم و کارکنان شهرداری و قطع اضافهکار و بیتوجهی از سوی مدیریت مواجه شده است. به گفته همکارانش، کنارینژاد صدای مردم و کارمندان شهرداری بوده و همواره از مشکلات و دغدغههای کارکنان دفاع کرده است. با این حال، قطع اضافهکار و به همراه شکایت در دادگاه به خاطر مطالبه گری در صحن شورای شهر از شهردار، باعث بروز احساسات منفی و نارضایتی در بین دیگر پرسنل شده است.
امتیازات خاص برای نیروهای مأمور
در طرف دیگر ماجرا، خانم عامری و عباسی، اعضا شورا و نیروهای مأمور به شهرداری، در شرایطی بسیار متفاوت فعالیت میکنند. این افراد که به عنوان حامیان و نزدیکان شهردار کمکارآمد محسوب میشوند، نه تنها از وضعیت شغلی مناسبی برخوردارند، بلکه از امتیازاتی مانند اضافهکار بالا، گاه بیش از ۱۰۰ ساعت در ماه، بهرهمند شدهاند. نکته مهمتر اینکه دیده میشود که این اضافهکار بدون نیاز به ثبت انگشت حضور و غیاب پرداخت میشود. علاوه بر این، این افراد با حکم مشاوره شهردار، از مزایای جایگاههای مشاوره و حمایتهای مدیریتی هم برخوردارند!
نارضایتی کارکنان و پیامدهای اجتماعی
این برخورد دوگانه و نابرابر میان کارکنان رسمی و نیروهای مأمور، به تدریج منجر به بروز احساسات منفی و نارضایتی در بین پرسنل شهرداری شده است. به گفته برخی از کارکنان، وجود این امتیازات خاص برای گروهی از افراد، حس بیعدالتی را در میان کارکنان تقویت کرده و موجب کاهش انگیزه و راندمان کاری شده است. همچنین، شکاف در نحوه توزیع منابع و امتیازات، تأثیر نامطلوبی بر روحیه پرسنل داشته و فشارهای روانی بسیاری را بر روی نیروهای رسمی وارد کرده است.
بررسی قانونی و اخلاقی رفتار شهرداری
از منظر قانونی و اخلاقی، چنین اختلافات و امتیازات ویژه میتواند موضوعاتی چالشبرانگیز ایجاد کند. طبق اصول مدیریت منابع انسانی و قوانین داخلی شهرداری، همه کارکنان باید از حقوق و امتیازات عادلانهای برخوردار باشند. امتیازات اضافهکار، مشاوره و سایر مزایای شغلی باید بر اساس شایستگی و تعهد افراد تخصیص یابد، نه بر اساس نزدیکی به مقامات. به علاوه، نبود شفافیت در نظام حضور و غیاب و نحوه محاسبه اضافهکار، به شدت به اعتماد عمومی و ساختار اخلاقی سازمان لطمه وارد میکند.
مقایسه با سایر نهادهای شهری
نگاهی به سایر نهادهای شهری و مقایسه این رفتار با شیوههای مدیریتی آنها میتواند تصویری روشنتر از شرایط ارائه دهد. در بسیاری از شهرهای دیگر، شهرداریها با اعمال نظارت قویتر و بهرهگیری از سامانههای شفافیت، اطمینان حاصل میکنند که حقوق و امتیازات به طور عادلانه میان همه کارکنان توزیع شود. در این سازمانها، برای برخورداری از اضافهکار و مزایای ویژه، قوانین و مقررات مشخصی وضع شده است و حضور و غیاب نیروها به صورت دقیق ثبت و نظارت میشود.
پیشنهادات و راهکارها برای بهبود وضعیت موجود
به منظور بهبود شرایط و افزایش اعتماد میان پرسنل شهرداری، پیشنهاد میشود که نهادهای نظارتی و بازرسی شهرداری یا از خارج مجموعه به این موضوع ورود کرده و ضمن بررسی دقیقتر نحوه تخصیص اضافهکار و مشاورهها، شفافیت بیشتری را در سیستم حضور و غیاب و نحوه امتیازدهی برقرار کنند. ایجاد یک سیستم منسجم و شفاف که بر مبنای عدالت و شایستهسالاری عمل کند، میتواند به رفع مشکلات و کاهش احساسات منفی در میان کارکنان کمک کند.
در نهایت، شهرداری به عنوان نهادی که خدمات گستردهای به شهروندان ارائه میدهد، باید الگویی از شفافیت، عدالت و احترام به حقوق کارکنان خود باشد. با اصلاح این روندهای مدیریتی، میتوان امیدوار بود که اعتماد کارکنان و در نتیجه عملکرد و بازدهی سازمانی نیز بهبود یابد.
انتهای پیام