فیاض زاهد برگزار نمی شود!!

سالهاست ایده هویت فرهنگی و #انسان_ایرانی را دنبال کرده ام، لذا موضوعی بود که برایش حرفها داشتم. اینکه مبنا و بنیان هویت ملی و فرهنگی ما چیست؟ وقتی از #ایران سخن می گوییم، از چه بستر فرهنگی، تاریخی و اقلیمی و البته تمدنی سخن می رانیم. ایران امروز درگیر چه مولفه هایی از ساخت هویت جدید است؟ جایگاه زبان فارسی و مذهب شیعه در این میان چیست؟ سیاست فرهنگی پهلوی در برجسته سازی
#باستان_ گرایی به چه فرجامی منتهی شد؟ سیاست فرهنگی #جمهوری_اسلامی در انکار هویت تاریخ باستانی موفق بوده یا نه؟ به این سوالات ‌و موضوعات دهها سوال دیگر می توان افزود. سالها پیش در کتاب#علل_ظهور_و_گسترش_زبان_و_ادب_فارسی_در_عصر_سامانی
که با همکاری خانم #کبری_فخرآور نوشته بودم و #انتشارات_فرهنگیان به چاپ رساند، به بخشی از این دغدغه ها پرداخته بودم. حال در زمانه ای که از سویی بنیان هویت فرهنگی ایرانی در معرض تندباد خرافه گرایی، غالی گرایی و تعصب مذهبی از یک سو، وادادگی، غرب باوری افراطی، انکار هویت ایرانی-اسلامی از دیگر سو قرار دارد، چرا باید از سخن گفتن در باره #کوروش و # هویت_ایرانی ترسید؟
در زمانه ای که #میهن_پرستی در حال رنگ باختن است و به شکلی انتزاعی گمان بسیاری آن است که می توان وطن را در گلدانی جاداد و‌رفت( که من با آن مخالفم)، چگونه متولیان نمی فهمند که بیش و پیش از هر زمان دیگری به ترجیح حس ایران دوستی نیازمندیم، مگر آنکه خدای ناکرده آن بانیان علقه ای بدین بوم و بر نداشته باشند و در ایده امت گرایی بی مبنا همه سان گرفتار آمده باشند!
از #جواد_حقشناس می خواهم که استوار به راهش ادامه دهد. معلوم است راهی که برگزیده درست و‌در راستای همان بنیان ایران عزیزمان است. این سرزمین از بسیاری تهاجم ها گذر کرده، از این #کوته نگری ها نیز جان به سلامت خواهد برد.
اما سخنی هم با جناب #ضرغامی دارم.خوب است اگر به جد به دنبال تقویت بنیادهای تکریم و تعظیم شعائر ملی و ‌‌اسلامی هستند، بیش از دیگران همت خود را صرف تقویت این آموزه های برشمرده شده کند و از زیردستان خود بخواهد به سیاست کشتیرانی میراث عمل کنند نه آنکه تیشه بر ریشه هویت ایرانی زنند.

انتهای پیام