این کمیسیون که در یک سال اخیر مساحت بافت تاریخی شهر قم را ابتدا از ۳۱۵ هکتار به ۲۵۰ و پس از آن به ۲۲۰ هکتار تقلیل داد، در تازه‌ترین تصمیم خود به کلی وجود این بافت را منکر شده است.
در جلسه هفتم اسفندماه سال ۱۴۰۱ کمیسیون ماده پنج استان قم تصمیم گرفته است که به‌جای مبنا قرار گرفتن بافت تاریخی در شهر قم، ۶۷۲ قطعه دارای ارزش تاریخی تنها با فاصله یک ملک حراست شوند و باقی این بافت بر اساس طرح تفصیلی طبقه و تراکم بگیرند.
این مصوبه به این معناست که به‌زودی باید منتظر احداث ساختمان‌های چهار طبقه یا بیشتر در مجاورت بناهای ارزشمند تاریخی شهر قم باشیم آن هم تنها به فاصله یک ملک.
با توجه به اینکه این مصوبه به امضای تمامی اعضای اصلی کمیسیون ماده پنج استان رسیده و تنها مخالف آن، نماینده اداره کل میراث فرهنگی استان قم بوده، طرح چند سؤال در این زمینه خالی از لطف نیست.
۱- اگر کمیسیون ماده پنج معتقد است بافت تاریخی در شهر قم وجود ندارد و تنها دانه‌های ارزشمند در بخش‌هایی از شهر باقی مانده‌اند، چرا در دو مصوبه اخیر خود راجع مساحت «بافت » تصمیم گرفته است؟ در فاصله دو مصوبه قبلی تا این مصوبه سوم، ترکیب اعضای محترم کمیسیون تغییر نکرده است. چطور نگرش نسبت به وجود یا عدم بافت به یک‌باره تغییر کرده است؟
۲- تقریباً همه می‌دانند دولت در طرح نهضت ملی مسکن به دنبال الحاق ۴ هزار هکتار به محدوده شهر قم برای ویلایی سازی و زندگی تک خانواری است. اگر این موضوع این‌همه ضرورت دارد که به‌اندازه یک شهر کوچک الحاق اراضی صورت بگیرد، چرا الگوی تک خانواری در بافت تاریخی شهر قم این‌همه مزاحم فکر و کارکردن مسئولان شده که هر روز برای برهم زدن آن فکر تازه‌ای دارند؟
۳- حفظ حریم یک ملک برای خانه‌ها و بناهای تاریخی دقیقاً چه مشکلی را حل می‌کند؟ آیا اگر ملک مجاور را از ساخت‌وساز محروم کنیم، حس و حال معبر و محله را حفظ کرده‌ایم؟ چطور می‌خواهیم گردشگر را به هتل یا رستورانی تاریخی دعوت کنیم، در حالی‌که در مجاورت، چنین بافت ناهمگونی ایجاد شده است؟
۴- بسیاری از معابر در بافت تاریخی عرض کمی دارند. وقتی محدودیت از این بافت برداشته و قرار باشند شهروندان به ساخت‌وساز چندطبقه روی بیاورند، این شبکه معابر چگونه قرار است نیازهای جمعیت دعوت‌شده به این بافت را پاسخ دهد؟ اگر قرار به تعریض معابر باشد، چگونه می‌توان بنای تاریخی را حراست کرد؟
۵- یک ملک فاصله با بنای ارزشمند تاریخی از کدام سو حساب می‌شود؟ در بافت متراکم شهری قاعدتاً باید از هر سمت این فاصله را ایجاد کرد. آیا تصمیم گیران فکری به حال حقوق تضییع‌شده از این شهروندان که در اطرافشان همه در حال ساخت‌وساز هستند، کرده‌اند؟
در نهایت اینکه اگر خروجی این همه جلسات کارشناسی نخبه‌ترین تصمیم‌گیران در شهر قم چنین مصوباتی باشد، باید برای آینده چنین شهری به‌غایت نگران باشیم.
انتهای پیام
- ایجاد بحران دارویی در هرمزگان؛ سوالهایی که بیپاسخ مانده است
-
-
-
