بافتهای تاریخی و قانونی که صاحب ندارد! / سهم وزارت شهرسازی و وزارت کشور در حفظ بافتهای تاریخی
مریم اطیابی
وقتی نام بافت تاریخی به میان میآید همه مقصر صفر تا صد ماجرا را میراثفرهنگی میدانند از استانداریها و شهرداریها و نمایندگان مجلس گرفته تا مردم کوچه و بازار .
نکته قابل تامل آن که قانون به صراحت تکالیف همه را مشخص کرده تا زندگی در بافتهای تاریخی جریان یابد اما…
قانون حمایت از مرمت و احیای بافتهای تاریخی ـ فرهنگی در تیرماه ۹۸ به تصویب رسید. در این قانون از طرحی بنام « طرح ویژه» سخن به میان آمده که باید با توجه به ویژگی، ظرفیت و مزیت تاریخی، فرهنگی و طبیعی بافتهای تاریخی با همکاری کلیه مسئولان و ذینفعان از کل تا جزء طرح مدیریتی و تکالیف همه دست اندرکاران در آن مشخص باشد.
به موجب ماده ۲ آن وزارت میراث فرهنگی ملکف به تهیه چهارچوب طرحهای ویژه و شرح خدمات حفاظت و احیای بافتهای تاریخی بوده که ظاهراً این کار را انجام داده است.
در ماده ۳ بارویکرد توانمندسازی ساکنین بافتهای تاریخی، وزارت راه و شهرسازی و بنیاد مسکن مکلفند پس از تصویب این قانون با همکاری وزارت میراث و شهرداریها در مدت پنج سال نسبت به تهیه، تصویب و اجرای طرحهای ویژه حفاظت و احیای محدوده بافتهای تاریخی از طریق شورای عالی معماری و کمیسیون ماده ۵ اقدام کنند.
اکنون ۴ سال از ابلاغ این قانون گذشته، از ۱۶۸ شهر تاریخی برای چند شهر چنین طرحی تهیه شده است؟ اصلا کسی تا کنون جایی خبری در این زمینه خوانده؟ یک نماینده یا استاندار یا عضو شورای شهر یا مسئول میراثی پیگیر اجرای این قانون شده؟ رییس جمهوری وزارتخانهها را بابت تعلل مواخذه کرده است؟
حال در خصوص همه بافتهای تاریخی بویژه شیراز از وزارت کشور این پرسشها مطرح است:
۱-طبق ماده ۳ از طرح ویژه بافتها پس از ۴ سال چه خبر؟!
۲-طبق ماده ۹ و تبصره آن شهرداریها مکلف به رفع نیازهای خدماتی، تجهیزاتی و تاسیساتی و زیرساختها در بافتهای تاریخی ظرف شش ماه پس از تصویب شورای برنامهریزی و توسعه استان هستند. چه کارهایی برای ارتقا سطح خدمات و کیفیت زندگی در این ۴ سال در این محدودهها انجام شد؟ چه اقداماتی برای اختصاص بودجه ارتقاء سطح تأسیسات و بروزرسانی آنها، ایمنی بازارهای تاریخی و انبارهای آنها، آتشنشانی، مدیریت بحران و کاهش خطرپذیری بافتهای تاریخی انجام شد؟
۳-طبق ماده۱۴ـ شهرداریها و شورای شهرهای بافت تاریخی مصوب مکلفند در تخصیص بودجه عمرانی سالانه شهر، بافتهای مذکور را در اولویت قرار دهند؟ در کدامیک از ۱۶۸ شهر این اتفاق افتاده؟! چرا هیچ شورای شهری پیگیر این ماده قانونی نبوده؟
۴-طبق ماده ۱۶ بایدساختار مناسب اداری در شهرداریهای شهرهای دارای بافت تاریخی مصوب اجرا میشد. چه برنامهها و چه اقداماتی انجام شده؟
۵-طبق ماده۱۰ـ در رسیدگی به تخلفات ساختمانی املاک واقع در حریم آثار و محدوده بافتهای تاریخی موضوع کمیسیون مواد (۹۹) و (۱۰۰) ،شهرداریها مکلفند منحصراً قلع و قمع مستحدثات بدون پروانه و یا مازاد بر پروانه ساختمانی صادر شده را در صدور رأی لحاظ کنند. پس چرا این ماده قانونی اجرا نمیشود و تنها به جریمه بسنده میشود؟ و از وزارت راه و شهرسازی این پرسشها مطرح است:
۱-به استناد ماده ۳علت عدم تهیه طرح ویژه احیا بافتهای تاریخی ۱۶۸ شهر تاریخی که محدوده آنها ابلاغ شده چیست؟
۲- طبق ماده۱۱ـ دولت مکلف است با تعیین مقررات مربوط به طرحهای توسعه و عمران، اقدامات جبرانی و تسهیلاتی برای مالکانی که در این محدوده اجازه مرتفعسازی ندارد در قانون پیشبینی کند. وزارت راه و شهرسازی در این زمینه چه اقدامی کرده است؟
همچنین وزارتخانه میراث فرهنگی طبق ماده۱۵ـ مکلف است ظرف مدت دوسال از تاریخ لازم الاجراء شدن این قانون با بررسی و پایشهای مقتضی، بناهای واجد ارزش برای ثبت در فهرست آثار ملی و فهرستهای ذی ربط را رسماً اعلام کرده و در اختیار عموم قرار دهد؟ آیا وزارتخانه این کار را انجام داده خروجی آن کجاست؟
و اما پرسش مهمتر این است که چرا مردم را از ثبت ملی بافتهای تاریخی میترسانید؟ و توپ را در زمین میراث فرهنگی میاندازید در حالی که وزارت مسکن وشهرسازی و شورای شهر و شهرداریها و بنیاد مسکن طبق همین قانون مکلف به انجام وظایفی بودند که در آن کوتاهی کردند.
چرا هیچ نماینده مجلس و استانداری پیگیر اجرای این قانون نیست؟
چرا دولت از وزارت میراث، وزارت کشور، وزارت راه و شهرسازی، بنیاد مسکن و سایر دستگاهها مانند شورای برنامهریزی وتوسعه استانها، بانک مرکزی، سازمان برنامه و بودجه کشور و…اجرای وظایف قانونی این مصوبه را پیگیری نمیکند؟
و چرا دادستان کل کشور و دادستانهای شهرهای تاریخی مصوب و دستگاههاینظارتی این ترک فعلها را پیگیری نمیکنند؟
انتهای پیام