سیاوش آریا: برخی از زمین داران و کشاورزان با گذر هر روزه تراکتور و موتورهایشان بر روی عرصه تل ۶ هزارساله نامدار به «اسکو» یادگار ملی و نیاکانی را زیر چرخ های خودروهای سنگین خود له کرده و به آن آسیب های برگشت ناپذیری را وارد کرده اند.
سرگذشت تل پیش از تاریخ «اسکو» یا «سکو» در شهر داراب خود داستانی است پر آب و چشم! داستان تلخ و اندوهباری که پیاپی در حال تکرار است و مسولان فرهنگی شهر و استان همچنان اندرخم یافتن بودجه تا شاید بتوانند مرهمی بر زخم های ژرفش باشند. اما شاید نمی دانند هر روز که می گذرد زخم ها عمیق تر می شود و آسیب ها بیشتر. داستان تلخ ما زمانی غم انگیزتر می شود که بدانیم در همه این سال ها مسولان میراث فرهنگی شهر داراب و استان پارس حتا عرصه و حریم آنرا نتوانسته اند تعیین کنند تا بتوان از دست اندازی های پیاپی و بیشتر پیشگیری کرد و تل چندین هزار ساله و ارزشمند «اسکو» همچنان به حال خود رها شده و روزگار سخت و دشواری را سپری می کند و ما همچنان نظاره گر هستیم تا شاید دست های غیبی پیدا شود و مرهم دردی باشد برای یادمان ملی و بی همتای شهر داراب.
آنچه مایه افسوس بوده، این است که، حتا کاوش های باستان شناسی در این تپه ارزشمند تا کنون انجام نشده است و تنها بررسی های باستان شناسی و بر اساس سفال های سطحی دیرینگی آنرا به هزاره ۴ و ۵ پیش از میلاد می رساند و همچنان تل «اسکو» رها به حال خود.
اما رد چرخ های تراکتور و خودروها و موتورهای برخی از زمین داران و کشاورزان منطقه بر روی عرصه تل «اسکو» سرنوشت تلخ و شومی را برای یادگار ملی شهر داراب رقم زده و آسیب های برگشت ناپذیری را برجای گذاشته است. آنچه در خور نگرش بوده، این است که، تابلو ثبت ملی محوطه و علایم هشدار روی آن هم نتوانسته است از دست اندازی ها پیشگیری کند و تازیانه ها بر پیکره یادگار ارزشمند ملی روز به روز می نوازد و ما همچنان نظاره گر و به دنبال تامین بودجه هستیم!
با این همه،دوستداران میراث فرهنگی داراب و استان خواستار رسیدگی و اهمیت دادن مسولان فرهنگی به ویژه متولی اصلی آن وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به این تپه بسیار ارزشمند شده اند.
اکنون باید چشم به راه بود و دید که آیا مسولان این بار چه پاسخ و بهانه ای دارند و آیا مرهمی برای زخم های ژرف آن خواهند بود؟ گذشت زمان پاسخ را خواهد داد…
انتهای پیام