صندوق احیا یا صندوق موات بناهای تاریخی
به دنبال اعلام مزایده مجموعه تاریخی و تفریحی چشمه‌علی دامغان توسط صندوق احیای بناهای تاریخی، نگرانی‌های جدیدی در بین دوستداران میراث فرهنگی دامغان بوجود آمده است. سابقه‌ی تاریک روند مزایده و واگذاری بناهای تاریخی در دامغان و غلبه نگاه اقتصادی بر فرهنگی در تعریف بسته‌های سرمایه‌گذاری باعث شده است که قریب به ۱۰ سال بناهای تاریخی ارزشمندی چون خانه ابراهیمی و خانه میررحیمی از بنایی سالم و قابل سکونت به اثری مخروبه و پاتوق معتادان تبدیل شود و کاروانسرای شاه‌عباسی هم پس از ۳ بار گردش بین سرمایه‌گذاران همچنان سرنوشت نامعلومی داشته باشد!
لحاظ نکردن جایگاه گردشگری و شرایط محلی در تعریف شرایط سرمایه‌گذاری و تعیین اجاره‌های بالا و مدت اجاره پایین، موجب عدم تمایل سرمایه‌گذاران به سرمایه‌گذاری در این بناها شده و این آثار را به چنین سرنوشتی دچار کرده است. برآورد حدود ۷/۵ میلیارد تومانی هزینه مرمت در چشمه‌علی و اجاره ماهیانه ۳۵ میلیون تومانی! برای سال اول و افزایش سالانه به نسبت تورم و مدت اجاره ۱۰ ساله! انگیزه حضور سرمایه‌گذاران واقعی را کم می‌کند و در صورت استقبال، برای تامین هزینه اجاره و اداره مجموعه، می‌بایست منتظر پذیرش هر قشر با هر رفتاری خلاف شئونات و آداب گردشگری در این مجموعه فاخر بود!
رویه‌ی صندوق احیا در مورد آثار تاریخی دامغان، رویه آسیب‌رسان و خطرناکی بوده و بیم آن می‌رود چشمه‌علی دامغان که اخیرا در لیست آثار تحت مدیریت صندوق وارد شده است همچون سایر آثار دچار مرگ تدریجی شود!
پیشنهاد می‌شود مسئولان دغدغه‌مند ضمن بازدید از دو خانه تاریخی میررحیمی و ابراهیمی، توان و پیگیری خود را برای نجات خانه‌های آبادی که ویران شدند! بگذارند و برای صیانت از این آثار و خسارت وارد شده بر بیت‌المال بکوشند.
پ.ن:
برابر بند الف ماده ۳ دستورالعمل ابلاغی رئیس محترم قوه قضاییه در تاریخ ۹۹/۷/۳۰، در صورتی که ترک وظایف قانونی مدیران، مسؤولان و رؤسای دستگاه‌های اجرایی و اهمال در انجام وظیفه، موجب تضییع حقوق عمومی یا ایراد صدمه یا خسارت بر اموال عمومی یا منابع بیت‌المال شود، قابل پیگیری قضایی خواهد بود.
تصاویری از وضعیت اسفبار خانه میررحیمی
انتهای پیام
