لگد به سنگ گورها و پایه ستون های ساسانی رها شده در آرامگاه شیخ یوسف سروستانی!

سال های سال است که آثار تاریخی سنگی ارزشمند که بیشتر سنگ گور و بخش هایی از سنگ گورهای دوران گوناگون تاریخی است در حیاط آرامگاه شیخ یوسف سروستانی در مرکز شهر سروستان پارس به حال خود رها شده و در گوشه ای افتاده است. اما در این میان سه پایه ستون بسیار ارزشمند ساسانی در لابلای سنگ گورها با بدترین روش چیدمان و قرارگیری در بدترین شرایط نگهداری و حفاظتی در گوشه حیاط آرامگاه شیخ یوسف سروستانی به حال خود رها شده است که روشن نیست از کجا به این مکان آورده شده و هیچ شناسنامه ای هم برای آنها فراهم نشده است.

نگارنده دو بار در اوایل و نیمه دهه نود خورشیدی در گزارش هایی در روزنامه ها و خبرگزاری ها وضعیت اندوه بار و دردناک این سنگ های تاریخی به ویژه پایه ستون های ساسانی را گوشزد کرده و با رفتن به اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی موضوع را به مسولان آگاهی داده ام. اما شوربختانه همچنان «در بر همان پاشنه می چرخد» و گویا گوش شنوایی نیست.

این در حالی است که می توان این سنگ گورها را در همان حیاط ساماندهی کرد و برایشان شناسنامه فراهم آورد و به درستی از آنها نگهداری و حفاظت کرد. اما پایه ستون های ساسانی باید یا به مخزن اداره میراث فرهنگی شهر سروستان منتقل شود یا بهترین کار این است که آن ها را به مرکز شهرستان و در موزه سنگ شیراز آورد و به درستی نگهداری و حفاظت کرد.

باید دانست از دوره ساسانی در سراسر کشور آثار اندکی وجود دارد و به ویژه پایه ستون های ساسانی که از دیدگاه مطالعات تاریخی و باستان شناختی دارای ارزش بسیار فراوانی است و از جایگاه ویژه ای نزد کارشناسان و پژوهشگران برخوردار است و جا دارد تا مسولان استان هرچه زودتر درباره آن ها تصمیم گیری کرده و آنها را به جای امنی با فراهم کردن شناسنامه منتقل کنند. همچنین در سراسر کشور پایه ستون های ساسانی اندکی برجای مانده و حفظ و نگهداری و حفاظت از آنها امری ضروری و مهم به شمار می آید.

در پایان امیدوار هستیم که این بار مسولان میراث فرهنگی از کنار موضوع به سادگی نگذرند و چاره ای ریشه ای برای آثار سنگی به جا مانده در حیاط آرامگاه شیخ یوسف سروستانی بیندیشند.

معماری آرامگاه شیخ یوسف سروستانی همانند معماری بناهای ساسانی و به گونه چهارتاقی است که محل زندگی و درس شیخ یوسف بن یعقوب سروستانی بوده که روی سنگ گور وی تاریخ ۶۸۰ مهی (هجری قمری) آورده شده است.

انتهای پیام