در فرهنگسرا، سیرک برگزار نکنید!
یادداشت مهمان یک شهروند
وقتی روز شنبه، دهم اردیبهشت از پلههای فرهنگسرای شهید آوینی بالا میرفتم تا در اختتامیه جشنواره بیناللمللی خلیجفارس شرکت کنم ، چشمم به سردیس تازه نصب شده شهید آوینی افتاد که رویش را خاک غریبی گرفته بود. دست بردم و غبار را از چهره و پیشانی سردیس پاک کردم. وقتی وارد سالن شدم، دوستی به طیبَت گفت: «برای تبرّک، سردیس را بوسیدی؟!» پاسخ دادم: «من این شهید را دوست دارم اما مجسمهاش را نبوسیدم، وقتی دیدم که چهرهاش خاک گرفته است، دلم سوخت و غبار از صورت و پیشانیاش پاک کردم.»
بعد از پایان مراسم اختتامیه جشنواره، شنیدم که قرار است در سالن فرهنگسرای شهید آوینی، سیرک برگزار شود. آنجا بیشتر دلم سوخت. پیش خودم گفتم که آیا برگزاری سیرک در چنین سالنی که مزین به نام شهید اهل قلم میباشد ، شایسته است!؟ آیا شأن ِفرهنگ و هنر در شهر ما، تا این اندازه نازل شده که در تنها سالن مجهز وابسته به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی هرمزگان، که درش همیشه به روی اهالی هنر و فرهنگ بندرعباس بسته است، قرار شده چنین برنامههایی برگزار شود؟! بعید هم میدانم کسی با اصل برگزاری سیرک و جُنگهای شادی و کنسرت و چنین برنامههایی برای مردم مخالف باشد. بعید میدانم فردی با تزریق شادی و نشاط به جامعه عناد داشته باشد اما آیا نباید جایگاهها و حرمتها و حریمها را رعایت کرد!؟ آیا بهتر نیست فرهنگسراها برای اجرای مراسم فرهنگی و هنری به روی مردم باز شوند و اهالی فرهنگ در آن تردد داشته باشند و چنین برنامههایی در مکانهای دیگری اجرا شوند!؟ آیا بهتر نیست که به اندک سرمایههای فرهنگی یک شهر، نگاه کاسبکارانه نداشته باشیم و دستکم آبروی باقی مانده را حراج نکنیم.
سخن بسیار است اما میدانم کسی گوشش به این حرفها بدهکار نیست! من نیز چون پاسخی برای سوالهایم پیدا نکردم، دلیل خواستم آنرا با مخاطبم و اهالی فرهنگ به اشتراک بگذارم. شما چه فکر میکنید!؟
انتهای پیام