به داد «قصر ابونصر» شیراز برسید

حریم درجه یک کاخ – دژ باستانی نامدار به قصراَبونَصر در شهرستان شیراز با پروانۀ (مجوز) ادارۀ کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان و از سوی شهرداری، مورد دست اَندازی های گسترده قرار گرفته و بنا است در آینده ای نزدیک در کنار این یادگار ملی ارزشمند بوستان محلی ساخته شود! با این همه، کُنشگران و کارشناسان میراث فرهنگی به ساخت و سازها ایراد گرفته و خواستار توقف آن شده اَند، ولی تا کنون اعتراض ها رَه به جایی نبرده است.
کاخ – دژ باستانی نامدار به قَصراَبونَصر که نخستین یادگار ملیِ ثبتی شهرستان شیراز و استان پارس با شمارۀ ۱۳ بوده و در سال ۱۳۱۰خورشیدی به ثبت ملی رسیده است، روزهای سخت و دشواری را پشت سر می گذارد. کَند و کاوهای غیرمجاز سودجویان اَموال فرهنگی و تاریخی در عَرصه و حریم محوطۀ باستانی قصراَبونصر شیراز در سال های گذشته، تنها یکی از دشواری های پیش روی این یادگار ارزشمند ملی است که آسیب های بسیار فراوانی را به آن وارد کرده است. یادگاری نویسی ها با رنگ از سوی برخی از افراد بومی نابخرد و فرومایه بر روی دیواره های دفاعی و سنگی این کاخ – دژ باستانی در جای جای آن، از دیگر چالش هایی است که قصراَبونصر همواره با آن رو به رو بوده و همچنان دنباله دارد که نشانۀ فقر فرهنگی و نبود پالایش فرهنگ و مهم تر از همه، نبود آموزش در میان تودۀ مردم است که امروزه به یکی از بزرگ ترین دشواری های یادمان های تاریخی و فرهنگی در کشور تبدیل شده است. این در حالی است که، آن افراد فرومایه تنها در دو سه دقیقه با رنگ بر روی آثار تاریخی و فرهنگی، نشانه هایی از نابخردی و بی فرهنگی خود را به ثبت می رسانند، ولی پاک سازی و تمیز کردن آن، جدا از هزینه های هنگفتی که بر روی دست وزارت میراث فرهنگی می گذارد، هفته ها و گاهی ماه ها و در چندین مرحله باید صورت گیرد و بسیار زمان بَر خواهد بود.
ریختن زباله و پسماندهای خانگی و ساختمانی افراد بومی بر روی محوطه و درون عَرصۀ قصراَبونَصر از دیگر دشواری های پیش روی این یادگار ارزشمند ملی است که چندین سالی است به یکی از چالش های مهم آن تبدیل شده و صحنۀ زشت و زننده ای را به نمایش گذاشته است و همچنان دنباله دارد. مسوولان میراث فرهنگی شهرستان شیراز و شهرداری و مدیریت شهری نیز، تنها بیننده و نظاره گر این داستان هستند و ..

انتهای پیام