مرگ خاموش سنگ نبشته ساسانی «سر مشهد» کازرون

بزرگ ترین سنگ نِبشتۀ پهلوی ساسانی ایران رنگ باخته و درحال پاک شدن از چهرۀ تاریخ و صفحۀ روزگار است. بر روی بخش هایی از این سند ارزشمند، نابخردان فرومایه درگذشته با رنگ سرخ تیره، یادگاری نویسی کرده و به آن آسیب رسانده اَند. همچنین درجای جای سنگ نبشتۀ پهلوی «سَر مَشهد» سوراخ های ریز و درشتی پدیدار شده است که بسیار برای یادگار ساسانیان زیان بار بوده و باید هرچه زودتر از سوی کارشناسان و مرمت گران درزها و سوراخ ها پُر شود. عوامل بیولوژیکی (گُل سنگ ها) همانند خُوره به جان سنگ نبشته پهلوی «سَر مشهد» اُفتاده و نفس هایش را بریده و دیگر تاب و توانی ندارد و رنگ از رُخساره اَش پریده و هردم با مرگ دست و پنجه نرم می کند و چشم به راه است تا شاید من و تو، یاری رسان آن باشیم. گذشت زمان و رِخنۀ آب ناشی از بارندگی ها و نم و رطوبت، لکه های قهوه ای و تیره رنگی را پدید آورده و یادگار ساسانیان را با خطر جدی و نابودی روبه رو کرده است.

اما شاید بدترین درد سنگ نبشتۀ پهلوی «سَر مشهد» در شهرستان کازرون را بتوان بی تفاوتی و رسیدگی نکردن مسوولان و مدیران فرهنگی به ویژه سرپرست اصلی آثار تاریخی فرهنگی کشور یعنی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی دانست. کمبود بودجه و نیروی کار در وزارت میراث فرهنگی سبب شده است تا بیشتر یادگارهای تاریخی فرهنگی کشور در خطر نابودی و حذف قرار گیرند. از سویی، به اَنگیزۀ کمبود بودجه در وزارت خانۀ میراث فرهنگی که موضوع بسیار مهمی است، سبب شده تا مدیران و مسوولان این وزارت خانه نتوانند تصمیم گیری های درستی در رابطه با پاسداری و نگهداری یادگارهای تاریخی فرهنگی داشته باشند و بیشتر مدیران و مسوولان میراث فرهنگی در استان ها سرگرم کاغذ بازی های اِداری و چانه زنی با دیگر نهادها و اُرگان های دولتی همانند شهرداری باشند. در فَرجام نیز، این آثار تاریخی فرهنگی ارزشمند و تکرارناپذیر کشور است که یکی پس از دیگری از چهرۀ تاریخ پاک و برای همیشه از صفحۀ روزگار حذف خواهد شد. و من و تو نیز، تنها باید بینندۀ نابودی یادگارهای گذشتگان پاک سرشت خویش باشیم و در پایان با اَفسوس و دریغ از ویرانی آن ها یاد کنیم. و داستان تکراری نابودی آثار تاریخی فرهنگی هم چنان دنباله دارد و به گفته ای ” روز از نو، روزی از نو ” .

انتهای پیام