چرا نوبانی بایستی استعفاء دهد و از شهرداری بندرعباس برود؟

۱- نوبانی باعث تقابل بی‌جهت و ناخوشایند جریان انقلابی در بندرعباس شده است.

۲- نوبانی نشان داد که روحیه کار شورایی ندارد و با بی‌تدبیری توانست اجماع کم نظیر ۱۰ نفری بر روی خود را در کمتر از «چند ماه» بشکند و در بهترین حالت با فشار وارد شده ۴ موافق دارد که برای ادامه کار بسیار ناکافی است.

۳- حرمت بین نوبانی و اکثریت اعضاء شورا با کلماتی همچون سهم‌خواه، دروغگو و …. شکسته شده است.

۴- علیرغم تصور اولیه از وی اصلاً مدیری قوی بنظر نمی‌رسد و کسانیکه قرار بود به کمک وی بیایند هم نیامدند و با این حجم مشکلات برجامانده شهرداری وی توفیقی در خدمت نخواهد داشت.

۵- نوبانی با چند حرکت اشتباه مثل مصاحبه غیرتخصصی، سؤال و جواب امتحان گونه، تیم ارزیاب و انتصابات و …. بدنه و مدیران شهرداری را به تقابل خود واداشته است.

۶- نوبانی بر یک انتصاب نادرست و باقی ماندن آن فرد اصرار بی‌جهت نمود و مخالفت علنی با خودش را جرقه زد.

حال دلایل این نظرات دانشجویان را جویا شدیم که بدین شرح اعلام نمودند؛

۱- همگان واقف هستند که نوبانی مورد حمایت ویژه یک طیف از انقلابی‌ها است و عامل اصلی انتخاب وی را نیز افکار عمومی همین حمایت می‌دانند. از طرفی شورای شکل گرفته نیز یک شورای کاملاً متفاوت با دفعات پیش و با شعارهای انقلابی روی کار آمده است؛ جراره، موسوی، عباسی، عامری، کناری، رئیسی، سالاری و …. همه خود را از بدنه اصلی جریان انقلابی بندرعباس معرفی می‌کنند.

حال این شورا و به هر علتی خواسته از حق قانونی خود در خصوص سوال و استیضاح شهردار استفاده کند و ناخواسته این تقابل در ذهن افراد و افکار عمومی شکل می‌گیرد. این تقابل بی‌جهت، باعث دلسردی دلدادگان به این مسیر می‌شود و هزینه بسیاری دارد. از یک طرف شورای انقلابی باید پاسخگوی این انتخاب و تصمیم بعدی خود باشد و از طرفی نهادهای انقلابی باید ضمن ورود به مسائل پاسخگوی عملکرد نظارتی خویش در قبال نوبانی باشند .

۲- نوبانی چون از یک محیط نظامی آمده روحیه کار شورایی نداشته و سعی در اداره شهرداری با سیستم فکری مد نظر خودش را دارد. در ضعف نوبانی همین بس که چگونه توانسته این اجماع ۱۰ نفره روی خود را به تقابل بکشاند. شهرداری یک نهاد شورا محور است و شهردار مجبور است اکثریت را برای ادامه کار خود داشته باشد وگرنه کار گره خواهد خورد.

فرض کنید نوبانی با این روحیه و گارد نامناسبی که نسبت به سوال کنندگان گرفته و در جلسه طرح سوال و استیضاح مشخص بود، بخواهد از همه قدرت قانونی خود استفاده و تعاملی نکند و از طرفی اکثریت شورا نیز بخواهد از حداکثر حق خود استفاده نماید.

در این حالت قطعاً کارها گره خورده و به تنش‌های بعدی ختم خواهد شد که ضرر آنرا شهر خواهد کرد، درست است که طرح سوال و استیضاح اختیار و ابزاری است که شورا باید در زمان خاص استفاده کند، اما نوبانی باید پاسخ دهد در این مدت کوتاه چرا نتوانست اجماع بر روی خودش را حفظ کند. یادمان باشد نوبانی شهرداری است که بسیار کم هزینه و بدون قول و وعده‌های معمول بر سر کار آمده و باید می‌توانست اجماع را حفظ کند.

۳- نوبانی با مشورت‌های نامناسبی که توسط مشاورین و برخی اعضاء شورا به وی داده شده بود، جلسه طرح سوال و استیضاح را بسیار بد مدیریت نمود و حتی در اختلافات درونی شورا نیز در یک سمت آن قرار گرفت. متهم کردن مخالفان به سهم خواهی بصورت علنی و سپس مصاحبه بسیار بد بعد از جلسه استیضاح اصلاً کار صحیحی نبوده و واکنش تند اعضاء را در پی داشته و حرمت‌ها شکسته شده است. وقتی نوبانی بجای پاسخ دادن به سوالات، اعضاء شورا را سهم خواه می‌نامد آنها نیز وی را دروغگو می‌نامند.

۴- نوبانی در ابتدا به‌عنوان یک نیروی بسیار توانمند و با ارتباطات خاص و قوی درون مجموعه کاری خود و کسی که مخصوصاً می‌تواند ظرفیت «قرارگاه خاتم» را پای کار بیاورد به اعضای شورا معرفی شد و گفته بود که وی در جذب اعتبارات در کوتاه مدت برای رفع مشکلات سریع شهرداری بسیار پیگیر و موفق خواهد شد.

در همین چند ماه فعالیت، برای همگانی که با وی ارتباط مستقیم دارند مشخص گشت، که وی توانمندی لازم، مخصوصاً در اداره جلسات و گرفتن حق شهرداری را ندارد و خود را وابسته به معاون و یا فردی که با خود به جلسه می‌برد می‌کند.

همه در جلسه استیضاح برایشان مشهود بود که وی ضعف خود در پاسخگویی به سوالات را با یکی از اعضای شورا پوشش داده است. وی در بسیاری از جلسات مهم و سرنوشت ساز مثل طرح تفصیلی شهر نیز همینگونه رفتار نموده و نتوانسته اطلاعات لازم برای دفاع از مواضع شهرداری را ارائه کند و به یکی از معاونان خود در جلسه رسمی متوسل شده است.

پرسیدن و اطلاعات گرفتن از فرد صاحب تجربه و علم عیب نیست اما خود را آماده ارائه مطلب نکردن و کمک گرفتن در حین جلسه نشانه از ضعف مدیر است. از حضور قرارگاه خاتم و کمک‌های مالی نیز خبری نشد، شاید نوبانی اگر در یک شهرداری با مشکلات کمتر مشغول به خدمت بود، اینگونه ناتوانی‌اش هویدا نمی‌شد اما شهرداری بندرعباس فقط در بحث نیروی انسانی و مطالبات معوقه در یک بحران بسر می‌برد و بزودی اگر برای آن فکری نشود این بحران به خارج از شهرداری نیز تسری پیدا می‌کند. مثلاً در یک اشتباه محاسباتی و بدون مشورت می‌تواند چندین میلیارد تومان پول نقد را که از ارزش افزوده فقط با یک تفاهم به تأمین اجتماعی به همین راحتی منتقل کند.

۵- وی چند روز پس از انتخاب شدنش در شورای شهر، کار را با مصاحبه عمومی و غیر تخصصی مدیران شهرداری شروع نمود. وی افراد را به ساختمانی که توسط شهرداری برایش مهیا شده بود دعوت می‌کرد و توسط یک تیم بظاهر ارزیاب، سوالاتی امتحان گونه به افراد می‌داد تا در خصوص حوزه خودشان پاسخ دهند. چون نوبانی از بدنه شهرداری نبوده و ضمناً تیم ارزیاب خود را از جاهایی که نامرتبط و بیگانه هستند با شهرداری آورده است و رفتار مناسبی نیز با برخی شکل نگرفته بود یک تقابل ناخواسته با وی در شهرداری شکل گرفت و هر روز این تقابل و بی‌اعتمادی بیشتر شد.

این فکر در حال حاضر عقیده غالب مدیران و بدنه شهرداری است که نوبانی قرار است در یک مدت کوتاه اطلاعات لازم را کسب نموده و سپس نیروهایش را خارج از بدنه شهرداری وارد کند. به‌همین علت اطلاعات لازم و صحیح به وی داده نشده و رغبتی برای خیلی بجا نمانده است. نمونه بارز این بی‌رغبتی شکست در چندین پرونده حقوقی است که باعث بسته شدن حساب‌های شهرداری گردید.

ضمناً برخی افراد نزدیک به وی در شهرداری بیان کرده‌اند که بدنه شهرداری دچار مشکلاتی است که گرفتن صلاحیت آنها آسان نخواهد بود. وی صرفه‌جویی را از حذف برخی اضافه‌کاری‌ها در خصوص افرادی که دریافتی چندانی ندارند شروع کرده است در صورتی که باید ابتدا برای صرفه‌جویی تکلیف مأمورین و کسانیکه سر کار حاضر نمی‌شوند و در لیست حقوق هستند مشخص می‌کرد.

۶- نوبانی ظاهراً بدون کسب نظر مبادی تائید صلاحیتی یک فرد که شائبه حضور وی در فتنه ۸۸ و ستاد موسوی بسیار قوی بود را به سمت معاون خویش منصوب نمود و برخی اعضاء شورا همچون عیسی عباسی که الان حامی شدید وی است! را به واکنش تند وا داشت، در فضای مجازی نیز نسبت به این انتصاب واکنش نشان دادند و خواستار عزل وی شدند.

نوبانی اگر شبیه زاکانی که حکم داماد خود را لغو نمود نسبت به ادامه اشتباهی که کرده بود اصرار نمی‌ورزید امروز قطعاً اوضاع و احوالش اینگونه نبود. البته این اصرار بی وجه نیز ریشه در مشورت‌های بخوانید ناصوابی که به وی داده می‌شود دارد و فکر کرد اگر عقب نشینی کند قافیه را باخته است. در صورتی که نفهمید در موضوع مشابه وقتی یک موضوع غلط مطالبه عمومی می‌شود باید عقب نشینی کرده و خطا را بپذیرد.

انتهای پیام