عده‌ای برای مالیات‌های جدید علیه ثروتمندان کف می‌زنند/ فقرا شادمان نباشند، دولت در نقش داروغه است نه رابین‌هود!
نکته‌ای که در این بین قابل تامل است شادی و پایکوبی عده‌ای مستضعف فکری است که از روی ندانم‌کاری، جبر یا اهداف دیگر می‌گویند بگذارید از این پولدارها بگیرند و برای ما خرج کنند! تفکری جاهلانه که از روی فقر مادی و فکری است.
تحریم و فشارهای اقتصادی هیچگاه مسئولان را آزار نداده ولی زندگی مردم را نابود کرده‌است؛ البته این عبارت نه به دلیل مقاوم بودن مسئولان بلکه بخاطر آن است که همواره این قشر مشکلات و فشارهای مختلف را به سمت زندگی مردم ارجاع داده‌اند.
در این بین تحریم‌هایی که برخی مدعی بودند تاثیری ندارد زندگی‌ها را با مشکلات روبه‌رو کرده‌است و جیب خالی دستگاه‌های مختلف به وضعیتی رسیده‌است که مسئولان با برنامه‌های مختلف سعی دارند این ضعف خود را لاپوشانی کنند.
یکی از این روش‌ها گرفتن مالیات‌های رنگارنگ از مردم است؛ تصمیمی که در راستای تامین مالی اهدافی است که کمتر برای مردم بهره دارد زیرا در بازه‌های مختلف شاهد آن بودیم که طرح‌های این‌چنینی هیچگاه به نفع مردم تمام نشده‌است.برای مثال می‌توانیم به هدفمندی یارانه‌هایی اشاره کنیم که قرار بود منفعت آن به جیب مردم برود ولی شاهد آن هستیم بیش از یک دهه یارانه را ثابت نگه‌داشتند و هر روز به قیمت‌های کالا‌ها و حامل‌های انرژی مختلف اضافه کردند.
نکته‌ای که در این بین قابل تامل است شادی و پایکوبی عده‌ای مستضعف فکری است که از روی ندانم‌کاری، جبر یا اهداف دیگر می‌گویند بگذارید از این پولدارها بگیرند و برای ما خرج کنند! تفکری جاهلانه که از روی فقر مادی و فکری است.
آیا آن‌ها ندیده‌اند که در دنباله هر برنامه این چنینی چه بلایی بر سر زندگی مردم عادی می‌آید؟! آیا تصور می‌کنند که این دریافتی‌ها برای بهبود زندگی آن‌ها هزینه می‌شود؟! آیا نمی‌دانند که اگر هزار تومان به سرمایه‌دار فشار وارد شود دوهزار تومان به گونه‌ای دیگر از جیب مردم در می‌آورند؟! آیا ندیدند بعد از هدفمندی یارانه و گرانی بنزین چه بلایی سر قیمت‌ها آمد؟!آیا برای شما توضیح می‌دهند که مالیات را کجا خرج می‌کنند؟! آیا می‌دانید که پس‌لرزه‌های این فشارها بدون شفاف‌سازی در آینده پایه‌های زندگی قشر ضعیف و متوسط را می‌لرزاند؟!
فقرا و مستضعفان فکری بدانند که دولت و دستگاه‌های دیگر، رابین‌هود نیستند که از اقدامات آن‌ها ذوق می‌کنند بلکه در نقش داروغه هستند که نتیجه اقدامات‌شان در نهایت فشار بیشتر به زندگی قشر مستضعف و متوسط است.
بولتن‌ها و بلندگوهای تبلیغاتی داروغه به گونه‌ای شعار می‌دهند که اقشار گرسنه را با خود همراه کنند؛ برای مثال با واژه‌هایی مانند خودروی لوکس، خانه‌لوکس و غیره، دنبال دوقطبی دارا و ندار هستند ولی مردم آگاه باشند که سیاست‌ها و خباثت‌های برخی مسئولان سبب شد که وضعیت به اینجا برسد و ادامه این نوع اقدامات نیز در راستای همین ماموریت است که صدای آن چند سال بعد به گوش مستضعفان خواهد رسید.
منبع: انطباق
انتهای پیام
