درد مشترک

سواد چندانی برای بازشناسی رنگ بندی ها ندارم اما خوب میدانم حال هرمزگان وخیم تر می شود . پاندمی کووید ۱۹این روز ها انگار تبدیل به ایپدمی در ایران و چند کشور توسعه نیافته جهان شده است . درحالی که اروپا بازیهای لیگ ملت‌هایش را در ۶ کشور با حضور تماشاگر برگزار می‌کنند در ایران هنوز ما عوام الناس را به صبر دعوت می‌کنند که واکسن خواهد آمد (اندکی صبر سحر نزدیک است ) . هرمزگان آنقدر حالش رو به وخامت گذاشته که کم حرف‌ترین نماینده اش به شدت احساس خطر کرده و فریاد بر می آورد و به صراحت می گوید :” با تداوم وضعیت فعلی امیدی به بهبود آن نیست.”و استاندار هم در دیدار با حاتم طایی کشور از بحران کرونا در هرمزگان سخن به میان می آورد و تاکید دارد :” مداخله و امداد لازم به ویژه در خصوص تأمین فوری ملزومات و تجهیزات مورد نیاز و پرداخت هزینه‌های تأمین دارو و لوازم مصرفی بیماران و مهیا سازی بیمارستان صحرایی برای مقابله مؤثر با شرایط ضروری است .”این درحالی است که سکاندار دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان هم از واژه فوق بحرانی برای بندرعباس و قرمز شدن همه شهر ها بجز ابوموسی و بشاگرد ، آمار بی سابقه بستری ، کمبود تخت بیمارستانی و احتمال افزایش مرگ و میر در هفته های آینده خبر می دهد . دیگر حتی واژه تکراری کادر درمان خسته است را نمی شود به زبان آورد چرا که آنها علاوه بر جسم ، روح و روان شان هم خسته شده است . تملق دیگر بس است . در لفافه حرف زدن را تمام کنید .هرمزگان نیازمند نگاه ملی برای مقابله با این بیماری نکبت بار است . آقایان با مردم صادق باشید . این رنگ بندی های متعارف، دلخوش کن و نومید کننده گویای این روزهای هرمزگان نمی تواند باشد . خیلی حرف داریم ، خیلی سئوال هست شاید زمانش نباشد اما به جای خود اگر کرونا امان مان را نبرد، طرح خواهیم کرد . درد مشترک ما هرمزگانی‌ها کووید ۱۹ است . دوباره اضطراب و استرس مردم را فرا گرفته است آیا زمان آن نرسیده که به داد هرمزگان برسید ؟ آیا هنوز باید بساط تملق گویی و حفظ صندلی پهن باشد ؟ در روزهای سخت هرمزگان که قطع مداوم برق نفس مردم خاصه بیماران را به شماره انداخته ، گاهی کم آبی امکان خنک کردن جسم تب دار را سلب نموده ، و این درد است که به درون خانه ها رفته و مهمان ناخوانده ریه های مردم می شود . به داد هرمزگان برسید ، بداد مردم خونگرم جنوب که دیگر نای هل من ناصرنی هم ندارند برسید . نگارنده هرگز دولت را مقصر تام و تمام این روزهای هرمزگان نمی داند، تنها انداختن تقصیر به گرد ن مردم که عزا و عروسیشان را برگزار کرده یا نسبت به رعایت پروتکل ها کم توجهند ، خبط بزرگ است . اما همه مقصریم . در پدید آمدن این روزهای سخت ، و روزهایی که متولیان بهداشت و درمان نوید آمدنش می دهند .همه مقصریم و باید در قبال قصورهایی که صورت گرفته پاسخگوی وجدان خود باشیم . درد مشترک هرمزگانی‌ها درمان اورژانسی می‌خواهد . ورود صنایع ، تجار و بازرگانان ، ورود دولت و بخش‌های اقتصادی ، ورود انبوه واکسن و واکسیناسیون فوری مردم ، نمیدانم ما که کارشناس نیستیم اما همه باید به میدان بیایند و مهمترین وظیفه یعنی بازگشت آرامش به مردم دردمند را سرلوحه قرار دهند . فردا دیر است .

منبع: سفیر جنوب

انتهای پیام