حفره‌های امنیتی، ثمره نطفه‌های سیاسی است!
نیویورک تایمز به نقل از منابع اطلاعاتی غربی مدعی شد: اسرائیل شبکه ای قوی داخل سیستم امنیتی ایران دارد؛ اسرائیل موفق به نفوذ در نظام ایران شده است؛ صحبت از مرگ ژنرال حجازی به دلایل طبیعی حقیقت ندارد! شبیه این چند جمله پس از انفجار نطنز گهگاهی به گوش‌مان خورده‌است؛ ادعاها یا شاید حقایقی که چندان برای کشوری به نام ایران خوب نباشد، کشوری که مسئولانش معتقد هستند امنیت بالایی در آن حکم‌فرماست.
ماجرای خرابکاری‌ها و نفوذ نیروهای دشمن در نظام قصه امروز نیست سال‌هاست که این موضوع در کشور وجود دارد ولی سوال اینجاست که در این روزگار با توان ادعاها و کری‌خوانی‌هایی که وجود دارد چرا باید رویدادهایی مانند ترور شهید فخری‌زاده و انفجار نطنز را شاهد باشیم؟!
موضوعی که در این بین شاید اذهان را به خود درگیر کرده باشد مساله ادعاها و لاپوشانی‌های پس از رویدادهای امنیتی است که فضای کشور را درگیر خود می‌کند و هر ایرانی را به فکر فرو میبرد که چرا و چگونه دشمن عملیات‌های را در دل ایران انجام می‌دهد و این جنایات بدون هیچ پاسخ مشخصی تکرار می‌شود!
از انفجار سایت‌موشکی و شهادت طهرانی‌مقدم و ترور دانشمندان هسته‌ای گرفته تاخرابکاری‌های نطنز و بقیه مسائل همه در اذهان مردم این سوال را ایجاد می‌کند که نیروهای امنیتی و اطلاعاتی که به گفته محمود احمدی‌نژاد سالانه ۴۰تا۵۰هزار میلیارد تومان پول می‌گیرند تا مردم شاهد اینگونه وقایع نباشند چگونه عمل می‌کنند که این رویدادها را شاهد هستیم؟!
در ایران بیشترین سطح نیروهای امنیتی اعم از وزارت‌اطلاعات، سازمان‌اطلاعات سپاه، اطلاعات ناجا، حفاظت و اطلاعات قوه‌قضاییه، بسیج و … به صورت موازی با یکدیگر فعالیت می‌کنند پس چگونه‌است که شکاف‌های امنیتی سبب می‌شود تا ترور و حمله صورت بگیرد؟!
چرا یک نهاد پاسخگو برای مردم از پرونده‌های انفجارها، ترورها و حملات سخن نمی‌گوید تا مردم آگاه بشوند که اگر اتفاقی رخ می‌دهد باعث و بانی آن چه کسانی یا نهاد و سازمانی هستند؟!
چرا مسئولان تصور دارند که با پنهان‌کاری یا دادن آدرس‌های اشتباه می‌توانند مردم را از اصل ماجراها دور نگهدارند و افکار را منحرف کنند؟! مگر نمی‌دانند که این روزگار دوران امپراطوری فضای‌مجازی است که در کوتاه‌ترین فرصت تمام زوایای یک رویداد را برای مخاطب خود تشریح می‌کند؟!
حفره‌های امنیتی در هر دولت و حکومتی وجود دارد ولی اینکه مسئولان ما مدام تلاش‌کنند خود را مبرا از اشتباه و لغزش به نمایش بگذارند و سیاست”ما خیلی خوب هستیم” را اجرا کنند در این روزگار جولان اطلاعات و فناوری کاری از پیش نمی‌برند.
مسئولان مربوط نیز بهتر است به جای کنکاش در میان اهالی سیاست و روزنامه‌نگاران که تنها سلاح‌شان زبان و قلم‌شان است و یگانه نیت‌شان اصلاح امور کشور به دنبال تفتیش نیروهایی باشند که سال‌ها تحت مدیریت خود آن‌هاست تا نفوذی‌ها و بدخواهان را الک کنند.
بی‌شک احساس امنیت از خود امنیت تاثیرگذاری بیشتر دارد و با حلواحلوا کردن دهان شیرین نمی‌شود، مردم وقتی ترورشهید فخری‌زاده در روز روشن و حمله به پایگاه‌های هسته‌ای را مشاهده می‌کنند به این نتیجه می‌رسند که شاید مانند دستگاه‌های اقتصادی که ولنگاری دارند در سیستم‌های امنیتی و اطلاعاتی نیز حفره یا شکاف‌هایی ایجاد شده که نتیجه دورشدن از وظایف اصلی است!
در ایران بزرگ هستند مردمی که بسیاری از مسائل و سیاست‌ها را قبول ندارند ولی هیچ‌کس از ناامنی و از بین‌رفتن امنیت خوشحال نمی‌شود الا عده‌ای معدود که نیت‌شان مشخص است بنابراین به سیستم امنیتی و اطلاعاتی کشور که پول، قدرت و سلاح دارند و همچنین نیروهای کارکشته و وفادار نیز کم ندارد پیشنهاد می‌شود این دستگاه‌ها را از سیاست‌زدگی و بازی‌های سیاسیون مصون نگهدارند تا دیگر شاهد رویدادهای تلخ این سال‌ها نباشیم و با بصیرت، دشمن را از منتقد تشخیص دهند تا رستگار شوند/انطباق
انتهای پیام
