«آدیداس» سوغات تازه قصر ابونصر شیراز!

در سمت چپ این یادگار تاریخی شیراز و در حریم درجه یک آن، زمین داران در حال ساخت و ساز هستند که بر پایه قانون میراث فرهنگی هرگونه ساخت و ساز و پی کنی و غیره ممنوع بوده و تخلف بشمار می آید.

کاخ – دژ باستانی و ارزشمند نامدار به ابونصر شیراز، یادگاری دوهزارساله روزگار اندوه باری را سپری می کند و با وجود فنس کشی از سوی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان در تابستان سال گذشته، هم چنان نابخردان فرومایه و سودجویان به این یادگار کهن شهرستان شیراز آسیب وارد می کنند. در تازه ترین این دست اندازی ها(تعرضات) که روشن است در یکی دو ماه گذشته انجام گرفته است، افراد نابخرد با رنگ مشکی بر روی دیوار اندک دفاعی سنگی باقی مانده این اثر ارزشمند یادگاری نویسی کرده اند! همچنین در سمت چپ این یادگار تاریخی شیراز و در حریم درجه یک آن، زمین داران در حال ساخت و ساز هستند که بر پایه قانون میراث فرهنگی هرگونه ساخت و ساز و پی کنی و غیره ممنوع بوده و تخلف بشمار می آید. با این همه نگارنده بر پایه مسوولیت اجتماعی خویش موارد موجود را به فرمانده یگان حفاظت میراث فرهنگی استان آگاهی داده است. اما فرمانده یگان میراث فرهنگی درباره ساخت و سازها پاسخ دادند که این کار دارای مجوز است و معاونت میراث استان آنرا بلامانع دانسته است و در تخصص ما نیست!
زنده یاد دکترجمشید صداقت کیش، باستان شناس و پارس پژوه دربارۀ ارزش این یادمان ملی پیشتر به نگارنده گفته بود : « این جایگاه از روزگار پیش از تاریخ وجود داشته است و همانند دژی استوار و محکم نظامی در اواخر شهریاری هخامنشی و دورۀ اشکانی و ساسانی مورد بهرۀ پادشاهان بوده است و در سال ۴۲۰ مَهی ابونَصر (پسرامیرعضدالدوله دیلمی) از فرمانروایان پارس، از این جایگاه به عنوان کاخ بهره برده و از همین روی در دورۀ اسلامی به قصراَبونصر نامدار شده است».
شادرُوان صداقت کیش همچنین گفته بود : « در دهۀ ۵۰ میلادی پُروفسور تیلیا، دو ستون و یک درگاه هخامنشی را که از پارسه در زمانی نادانسته به این جا آورده بودند، شناسایی و به پارسه باز گرداند».
همچنین برخی از پژوهشگران مانند محمدتقی مصطفوی این جایگاه را نخستین منزلگاه یا نِشیمن میان راهی، درگذر راه شاهی هخامنشیان از پارسه به شوش دانسته و دیوار و دژی را از روزگار اشکانی به این سو، برایش اِنگاشته اند.
کاخ دژ نامدار به ابونصر در شمال خاوری شیراز و در بلوار نصرآباد یا جادۀ کَفترک و در ۷ کیلومتری میدان گلستان بر فراز تپه ای بر جای مانده است. این سازه در بردارندۀ یک دژ سنگی با الحاقات آن است که بر فراز تپه ای اَفراشته به جاده، جای گرفته و عناصر سازندۀ آن سنگ و گچ است.

انتهای پیام

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا