هشدار جامعه باستان‌شناسی ایران
«جامعه باستان‌شناسی کشور مصرانه خواهان رسیدگی به شرایط نامناسب میراث فرهنگی کشور توسط نهادهای نظارتی است تا مسئولان وزارتخانه در برابر سرنوشت آثار ارزشمند تاریخی و فرهنگی به ویژه محوطه‌های باستانی در خطر همچون چگاسفلی، جوبجی، شوش، فیروزآباد، تاق‌بستان، ایوان مداین و ... پاسخگو بوده و مسئولانه رفتار کنند.»
به گزارش اشکان نیوز ، جامعه باستان‌شناسی ایران در نامه سرگشاده خود این‌طور آورده است: «سال‌هاست که میراث فرهنگی ایران چوب بی‌تدبیری، ناکارآمدی و سیاست‌های غلط مدیران کم‌دانش، ناآزموده و سیاست‌زده خود را می‌خورد و روزی نیست که در گوشه و کنار کشور شاهد مرگ و تخریب یک اثر باستانی نباشیم. تجربه دهه‌های گذشته نشان داده است که با آمد و رفت دولت‌ها نه تنها دردهای میراث فرهنگی التیام نیافته، بلکه سبب بی‌جان شدنِ امید و آرزوی حداقلیِ کارشناسان، پژوهشگران، دلسوزان و دوستداران میراث شده است.
بر خلاف انتظار، هر کجا که میراثی گرانبارتر دارد، پردرد و رنج‌تر است! برای نمونه کافی است به وضعیت استان خوزستان نظری بیفکنیم. آن‌چه امروزه در خوزستان بر مجموعه میراث جهانی شوش و محوطه‌های شاخصی چون چگاسفلی، جوبجی، ایوان کرخه، جندی شاپور، نگارکندهای ایذه و صدها محوطه باستانی دیگر می‌گذرد، مایوس‌کننده و دلهره‌آور است.
وضعیت سایر استان‌ها هم بهتر نیست. محوطه میراث جهانی فیروزآباد، برم دلک، کاروانسرای خانخوره و صدها محوطه دیگر در فارس وضعیتی بغرنج و بحرانی دارند. خبر فروش قرآن نفیس به سرقت‌رفته از موزه پارس شیراز در حراجی‌های بین‌المللی و پاسخگو نبودن مدیران و مسئولان مربوطه، تنها انفعال و آشفتگی این وزارتخانه و ادارت استانی را نشان می‌دهد.
متجاوزین به حدود و حریم آثار تاریخی در سایه تنبلی و پیگیر نبودن بخش‌های حقوقی، بیش از پیش احساس امنیت می‌کنند. قاچاقچیان آثار تاریخی در سکوت و بی‌اعتنایی بخش‌های مسئول وزارتخانه و ادارات، آزادانه فعالیت می‌کنند و قانون را به ریشخند می‌گیرند. یگان حفاظت میراث فرهنگی از کمبود امکانات به شدت رنج میبرد و بدون ابتدایی‌ترین ابزارها و دست خالی به نبرد با قاچاقچیان مسلح و پشتوانه‌دار می‌رود. این نیروها در برخی استان‌ها بر خلاف ماموریت سازمانی به کارهای اداری گمارده می‌شوند! در چنین شرایطی که محصول مدیریت شایسته نیست، محوطه‌های باستانی بی‌پناه مانده و به یغما می‌روند.
به موازات شرایط ناگوار داخلی، میراث فرهنگی ایران در بیرون از مرزها نیز از هرگونه حمایتی بی‌نصیب مانده است. سال‌هاست کارشناسان از شرایط نامناسب حفاظتی تاق کسری در کشور عراق سخن گفته‌اند و از مدیران مربوطه تنها وعده‌های بی‌سرانجام، شعار و مصاحبه شنیدند. به راستی آیا مسئولان وزارتخانه و مدیران مربوطه، توان بهره بردن از ظرفیت‌های دیپلماسی خارجی یا امکانات نهادهای بین‌المللی و سایر سازمان‌های فعال در کشور عراق را نداشتند تا از تخریب بیشتر این میراث بزرگ معماری بشری جلوگیری کنند؟
“جامعه باستان‌شناسی ایران” بار دیگر شرایط نامناسب میراث فرهنگی کشور را هشدار می‌دهد و مصرانه خواهان رسیدگی به چنین شرایطی از سوی نهادهای نظارتی است. از مدیران و مسئولان وزارتخانه و ادارات استانی می‌خواهد بدون بهانه، در برابر سرنوشت آثار ارزشمند تاریخی و فرهنگی به ویژه محوطه‌های باستانی در خطر همچون چگاسفلی، جوبجی، شوش، فیروزآباد، تاق بستان، ایوان مداین و … پاسخگو بوده و مسئولانه رفتار کنند.»
انتهای پیام
