هرمز کجاست

جزیره هرمز یکی از بخش‌های شهرستان قشم از استان هرمزگان است و بیشتر گردشگرانی که به جزیره هرمز سفر می‌کنند بازدید از جزیره هرمز را به عنوان بخشی از برنامه سفر خود به قشم قرار می‌دهند.
در این نوشته بیشتر با جزیره هرمز و جاهای دیدنی آن آشنا می‌شویم:
جزیره هرمز در شرق جزیره قشم و در جنوب بندرعباس قرار دارد. این جزیره از نظر زمین‌شناسی یک گنبد نمکی است و در بخش بزرگی از آن می‌توانید نمک کریستال و همچنین رسوبات آتشفشانی ناشی از فعالیت‌های زمین‌شناسی را ببینید. جزیره هرمز را به نام بهشت زمین‌شناسان هم می‌شناسند. چون انواع خاک‌ها با رنگ‌های گوناگون که محصول رویدادهای زمین‌شناسی متفاوت است را می‌توان در این جزیره پیدا کرد.
علاوه بر این، جزیره هرمز موقعیت ویژه و استثنائی در خلیج فارس دارد. به همین سبب هم از نظر بازرگانی و هم از نظر راهبردی بسیار مورد توجه بوده است. حضور استعمارگرانه پرتغالی‌ها و سپس انگلیسی‌ها در این جزیره هم به دلیل اهمیت راهبردی جزیره هرمز است.
شغل اصلی مردم جزیره هرمز ماهیگیری است. با افزایش شمار گردشگران، به تدریج شمار بیشتری از اهالی جذب صنعت گردشگری می‌شوند و با ارائه خدمات اقامتی بومگردی، حمل و نقل زمینی و دریایی و تهیه غذای محلی، از گردشگران میزبانی می‌کنند.
تاریخچه هرمز
هرمز در ابتدا بندری در دهانه رود میناب به خلیج فارس بوده است. با یورش مغولان اهالی هرمز به جزیره کنونی کوچ کردند و به تدریج این شهر را ساختند و توسعه دادند. هرمز بعدها توسط پرتغالی‌ها اشغال شد و پرتغالی ها که اولین اروپاییان استعمارگر بودند، نزدیک به یک قرن هرمز را در اختیار داشتند. در زمان صوفیان شاه عباس، به امامقلی خان دستور داد جنوب ایران را از دست پرتغالی ها خارج کند. پس از پیروزی امامقلی خان، بندر گمبرون به نام بندرعباس تغییر نام داد.
ساحل سرخ
ساحل سرخ که به ساحل گلی هم مشهور است، به سبب خاک سرخ این ساحل به این نام مشهور شده است. خاک سرخ جزیره هرمز که به دلیل مواد معدنی و اکسید آهن است، کاربرد خوراکی دارد و اهالی جزیره از آن نوعی سس خوراکی به نام «سوراغ» تهیه می‌کنند و در غذاهای محلی خود از آن استفاده می‌کنند. این ساحل محیطی شگفت آور دارد. زیرا نه تنها خاک آن سرخ رنگ است، بلکه جایی که آب دریا به ساحل هم برخورد می‌کند، رنگی سرخ به خود می‌گیرد.
الهه نمک
بخش مهمی از جزیره هرمز را گنبد نمکی آن تشکیل داده و انواع مختلفی نمک کریستال و نمک خوراکی را در خود جای داده است. منطقه‌ای که به نام الهه نمک شناخته می‌شود جایی است که می‌توانید در آن یک رشته کوه تشکیل شده از کریستال نمک را ببینید. دیوارهایی از جنس کریستال نمک دو سوی گذرگاه را پوشانده است.
دره تندیس ها
در جنوبی ترین نقطه ساحل جزیره هرمز، دره تندیس ها قرار دارد. نام این دره از آنجایی آمده است که به سبب واکنش‌های شیمیایی و فرسایشی، سنگ‌ها و صخره‌های این منطقه، به اشکال شگفت آوری درآمده است و رهگذران در تماشای آنها، تصاویر موجودات مختلف را تصور می‌کنند. در بخش پایانی این دره، شما به نقطه مرتفعی مشرف به خلیج فارس می‌رسید و تصویری فراگیر از دریا را پیش روی خود می‌بینید.
دره رنگین کمان
جزیره هرمز به دلیل فعل و انفعالات شیمیایی، دارای خاک‌هایی به رنگ‌های مختلفی است که در اثر واکنش‌های شیمیایی متفاوت پدید آمده است. در دره رنگین کمان شما می‌توانید طیف متنوعی از خاک‌هایی را که در یک فرایند رسوبی کوه‌ها را تشکیل داده‌اند ببینید. آهک، رنگ سفید، مس، رنگ سبز، آهن، رنگ قرمز و به همین ترتیب عناصر و ترکیب‌های مختلف، رنگ‌های متفاوتی را پدید آورده‌اند.
جنگل حرا هرمز
تنها جزیره قشم نیست که جنگل حرا دارد. جالب است بدانید در جزیره هرمز هم می‌توانید در ناحیه شمال شرقی آن، جنگل حرا این جزیره را البته در مقیاسی کوچکتر ببینید.
خانه تاریخی جری پولاک
جری پولاک یک هنرمند و نقاش اهل جمهوری چک بوده است. این ساختمان در دوره پهلوی ساخته شده و هم اکنون جایی برای کرایه دوچرخه برای گردشگران است.
قلعه پرتغالی های هرمز
همانطور که در بالا گفتیم، پرتغالی ها نزدیک به یک قرن در جزیره هرمز فرمانروایی می‌کردند. آنها در این جزیره یک قلعه گسترده ساختند. آنها با استفاده از سنگ‌های مرجانی این قلعه را بنا کردند و برای نمای آن از سنگ‌های سبزرنگ استفاده کردند تا قلعه را در دریای اطرافش استتار کنند. قلعه پرتغالی های هرمز، شامل یک کلیسا، سربازخانه و مقر فرماندهی بوده است. پس از خروج پرتغالی ها، مردم بومی، با تغییراتی در ساختار کلیسای قلعه، آن را تبدیل به آب انبار کردند. این آب انبار محل ذخیره آب اهالی در طول سال بوده است. به دلیل ویژگی های طراحی و جنس این آب انبار، موجودات مختلف نمی‌توانند در آن رشد کنند و آب آن به مدت طولانی سالم و زلال باقی می‌ماند. اکنون به تدریج در طول سال‌ها، رسوبات دریا پیشروی کرده است و بخش‌هایی از قلعه مانند سربازخانه، تقریبا در زیر ماسه‌های آمده از دریا مدفون شده است.

انتهای پیام