کارگران پالایشگاه آفتاب در چنگال استثمار؛ خستگی، حقوق کم و بیعدالتی
پالایشگاه آفتاب در هرمزگان به نمادی از استثمار کارگران تبدیل شده است. حقوق پایین، شرایط سخت کاری و بیتوجهی به رفاهیات، تنها بخشی از مشکلاتی است که این کارگران با آن مواجهاند.
درحالیکه مدیریت پالایشگاه برای خرید سهام جدید سرمایهگذاری میکند، از بهبود وضعیت کارگران خبری نیست.
استثمار کارگران؛ روایت تلخ یک روز کاری
کارگران پالایشگاه آفتاب از فشار بیوقفه کاری و دریافت حداقل حقوق رنج میبرند. شرایط بهقدری دشوار است که به گفته منابع محلی، یکی از کارگران پس از یک شیفت کاری طاقتفرسا، در مسیر بازگشت به خانه از شدت خستگی روی موتور بیهوش شده است. این اتفاق نهتنها نشاندهنده فشار کاری بیشازحد، بلکه بیانگر نبود امکانات اولیهای همچون حملونقل ایمن برای این نیروی کار است.
رفاهیات صفر؛ بیتوجهی به نیازهای انسانی کارگران
یکی از اعتراضات اصلی کارگران، نبود امکانات رفاهی و توجه به نیازهای اولیه آنان است. به گفته منابع، این پالایشگاه نهتنها هیچ اقدامی برای بهبود وضعیت معیشتی کارگران انجام نمیدهد، بلکه حتی حداقل شرایط رفاهی نظیر بیمههای مناسب، استراحتگاههای استاندارد و تسهیلات حمایتی نیز فراهم نیست. در شرایطی که کارگران با مشکلات معیشتی دستوپنجه نرم میکنند، بیتوجهی مدیریت به نیازهای آنان نوعی بیعدالتی آشکار است.
مدیریت ثروتمند؛ کارگران مظلوم
این تضاد زمانی آشکارتر میشود که مدیریت پالایشگاه با وجود داشتن منابع مالی فراوان، برای خرید سهام پالایشگاه بندرعباس سرمایهگذاریهای هنگفتی میخواهد انجام دهد. این تصمیم در حالی گرفته میشود که حقوق کارگران همچنان در پایینترین سطح ممکن باقی مانده و هیچ بودجهای برای بهبود شرایط آنان اختصاص نمییابد. این نابرابری، موجی از نارضایتی را در میان کارگران ایجاد کرده است.
هرمزگان مظلوم؛ صدای کارگران شنیده میشود؟
مشکلات کارگران پالایشگاه آفتاب تنها بخشی از واقعیت تلخ هرمزگان است، استانی که با وجود ظرفیتهای صنعتی و اقتصادی فراوان، هنوز هم از معضلات جدی در حوزه کارگری و عدالت اجتماعی رنج میبرد. هشتگهایی نظیر #هرمزگان_مظلوم و #کارگر_مظلوم در شبکههای اجتماعی، صدای اعتراض کارگرانی است که از بیعدالتی و نبود حمایت رنج میبرند.
آیا اصلاحی در راه است؟
مشکلات کارگران پالایشگاه آفتاب، نمادی از چالشهای گسترده در حوزه کارگری کشور است. عدم توجه به حقوق انسانی کارگران، شکاف عمیقی میان مدیریت و نیروی کار ایجاد کرده است. حال، این پرسش مطرح میشود: آیا مسئولان برای اصلاح این وضعیت گامی برخواهند داشت؟ یا همچنان شاهد ادامه این چرخه استثمار خواهیم بود؟
تا زمانی که مسئولان و دستگاههای نظارتی به مشکلات کارگران توجه نکنند، امیدی به بهبود شرایط نیست. کارگران پالایشگاه آفتاب همچنان چشمانتظار عدالت هستند.
نقش استاندار هرمزگان؛ آیا محمد آشوری قدمی برمیدارد؟
در میانه این بحران، نقش استاندار هرمزگان، محمد آشوری، بهعنوان بالاترین مقام اجرایی استان، اهمیت ویژهای پیدا میکند. استاندار بهعنوان نماینده دولت در استان وظیفه دارد که به مشکلات مردم، بهویژه کارگران، رسیدگی کند و راهکارهایی برای بهبود شرایط ارائه دهد. در حالی که مشکلات کارگران پالایشگاه آفتاب به مرحله بحرانی رسیده، سکوت یا کمتحرکی استانداری میتواند به معنای تأیید یا بیتوجهی به این وضعیت تلقی شود.
از منظر انسانی، کارگران پالایشگاه بخشی از سرمایههای انسانی استان هستند که بهرغم کار طاقتفرسا، حقوق و مزایای حداقلی دریافت میکنند. وظیفه اخلاقی و انسانی استاندار ایجاب میکند که با ورود جدی به این موضوع، صدای کارگران را بشنود و برای کاهش فشار بر آنان اقداماتی مؤثر انجام دهد. این کارگران نهتنها نیازمند حمایت مالی، بلکه به ایجاد محیط کاری امنتر و انسانیتر نیاز دارند. خستگی شدید تا حد بیهوش شدن، نشانهای آشکار از بیتوجهی به سلامت و رفاه آنان است.
از منظر قانونی، وظیفه استاندار این است که بر اجرای قوانین کار و حمایت از حقوق کارگران نظارت کند. بر اساس قانون کار ایران، کارفرمایان موظف به تأمین شرایط کاری مناسب، پرداخت حقوق منصفانه و ایجاد امکانات رفاهی برای کارگران هستند. عدم رعایت این قوانین در پالایشگاه آفتاب نشاندهنده نقص جدی در نظارت و اجرای قوانین است. استاندار بهعنوان مسئول هماهنگی دستگاههای نظارتی، میتواند با ورود به این ماجرا، کارفرمای پالایشگاه را ملزم به رعایت حقوق کارگران کند.
در حالی که سرمایهگذاریهای کلانی از سوی مدیریت پالایشگاه برای خرید سهام بندرعباس در حال انجام است، بیتوجهی به معیشت کارگران، سوالات جدی در مورد اولویتهای اقتصادی این مجموعه ایجاد کرده است. استاندار میتواند با نظارت بر منابع مالی این شرکت، راهکارهایی برای تخصیص عادلانهتر این منابع پیشنهاد دهد. شفافسازی در مورد هزینهها و درآمدهای پالایشگاه نیز یکی از ابزارهای مهمی است که استاندار میتواند برای بهبود شرایط به کار گیرد.
نیاز به اقدام فوری؛ وظیفه استاندار و دولت
مشکل کارگران پالایشگاه آفتاب به یک نمونه برجسته از بیعدالتی در محیط کار تبدیل شده که حل آن نیازمند عزم جدی استاندار و دستگاههای دولتی است. محمد آشوری میتواند با تشکیل کمیتهای ویژه، مشکلات این کارگران را بهطور جدی بررسی و با کارفرمایان برای اصلاح شرایط مذاکره کند. همچنین، ارائه گزارش شفاف از اقدامات انجامشده میتواند اعتماد عمومی را به استانداری افزایش دهد.
نجات کارگران؛ از حرف تا عمل
آنچه اکنون اهمیت دارد، اقدام عملی است. وعدهها و جلسات بدون نتیجه نمیتواند مشکلی از کارگران حل کند. استاندار هرمزگان باید در کنار پیگیری حقوقی و قانونی، به جنبههای انسانی ماجرا نیز توجه کند و از کارفرمایان بخواهد که به جای سودجویی محض، بخشی از درآمد خود را به بهبود شرایط کارگران اختصاص دهند.
نقش استاندار هرمزگان، محمد آشوری، در این بحران نقشی کلیدی است. او میتواند با استفاده از اختیارات خود و تکیه بر قوانین موجود، شرایط کاری کارگران پالایشگاه آفتاب را بهبود بخشد. ورود جدی استاندار به این موضوع نهتنها پاسخی به اعتراضات کارگران است، بلکه پیامی روشن به کارفرمایان مبنی بر اولویت داشتن عدالت و حقوق انسانی در محیط کار خواهد بود.
آیا محمد آشوری این فرصت را بهعنوان یک مسئولیت تاریخی میپذیرد و به نجات کارگران پالایشگاه آفتاب میپردازد؟ یا همچنان باید شاهد ادامه مشکلات و گسترش نارضایتیها باشیم؟
حوادث مکرر در پالایشگاه نفت آفتاب؛ زنگ خطری برای ایمنی کارگران
پالایشگاه نفت آفتاب در بندرعباس طی سالهای اخیر شاهد حوادث متعددی بوده است که منجر به تلفات جانی و مصدومیت کارگران شده است. این رویدادها نگرانیهای جدی درباره رعایت استانداردهای ایمنی و شرایط کاری در این مجموعه را برانگیخته است.
حوادث اخیر:
اسفند ۱۴۰۲: در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۴۰۲، آتشسوزی در یکی از کورههای پالایشگاه رخ داد که منجر به مصدومیت سه کارگر و فوت دو نفر شد.
اسفند ۱۴۰۲: در حادثهای دیگر در همان ماه، انفجاری در پالایشگاه نفت آفتاب به وقوع پیوست که یک کارگر ۳۸ ساله جان باخت و سه نفر دیگر مصدوم شدند.
واکنشها و اقدامات:
پس از این حوادث، تیمهای بازرسی ایمنی کار به پالایشگاه اعزام شدند تا دلایل وقوع این رویدادها را بررسی و گزارش جامعی تهیه کنند.
اما تکرار حوادث در پالایشگاه نفت آفتاب نشاندهنده نقصهای جدی در سیستمهای ایمنی و مدیریت ریسک است. عدم رعایت استانداردهای ایمنی، آموزش ناکافی کارکنان و نبود نظارت مستمر میتواند از عوامل اصلی این حوادث باشد. ضروری است که مدیریت پالایشگاه با همکاری نهادهای نظارتی، اقداماتی فوری برای بهبود شرایط ایمنی و کاری کارگران انجام دهد تا از تکرار چنین حوادثی جلوگیری شود.
انتهای پیام