استعفا از نمایندگی مردم برای استانداری؛ تصمیمی به چه بهایی؟
محمد آشوری، نماینده مردم هرمزگان، با استعفا از مجلس برای تصدی استانداری، موجی از انتقادات و نگرانیها را برانگیخته است. این اقدام نهتنها مردم هرمزگان را برای بیش از سه سال و نیم یک جایگاه نماینده محروم میکند و خبری از انتخابات میان دورهای نخواهد بود چون دیر هنگام استعفاء داده است، بلکه هزینههای سنگین و پیامدهای سیاسی گستردهای نیز به دنبال خواهد داشت.
محرومیت مردم از نماینده منتخب؛ فرصتسازی یا فرصتسوزی؟ با استعفای آشوری، مردم هرمزگان نه تا برگزاری انتخابات میاندورهای بلکه تا سه سال آینده از داشتن نمایندهای برای پیگیری مستقیم مشکلات خود محروم خواهند بود آمدن آشوری به منزله کم شدن یک نماینده در مجلس است. این مسئله نگرانیهای بسیاری درباره سرنوشت پروژهها و برنامههای عمرانی، اقتصادی و اجتماعی این منطقه ایجاد میکند. آیا هرمزگان میتواند بدون یک نماینده فعال در مجلس، از حقوق خود به خوبی دفاع کند؟
سیاست جوانگرایی؛ در تضاد یا همسویی؟
یکی از شعارهای مهم دولت، جوانگرایی و سپردن مسئولیتها به نیروهای تازهنفس است. اما آیا انتخاب فردی که پیشتر سمتهای مدیریتی داشته، با این سیاست همخوانی دارد؟ برخی معتقدند که میشد این مسئولیت را به فردی دیگر با تخصص و انگیزه بالا واگذار کرد، بدون آنکه مردم هرمزگان از نماینده خود محروم شوند. این سؤال مطرح میشود که چرا میان نیروهای مدیریتی استان، جایگزین دیگری انتخاب نشده است؟
نمایندگی؛ مسئولیتی فراتر از استانداری؟
دفاعکنندگان این تصمیم معتقدند که جایگاه استانداری، به دلیل حوزه نفوذ و امکانات بیشتر، میتواند تأثیرات عمیقتری بر توسعه هرمزگان داشته باشد. اما منتقدان تأکید دارند که سایر گزینههای شایسته بومی هم در هرمزگان بودند برای جایگاه استانداری و استاندار یک مسئولیت انتصابی است، در حالی که نمایندگی مجلس با رأی مستقیم مردم به دست آمده و جایگاه آن به نوعی نمایندگی اراده عمومی محسوب میشود و کم شدن یک نماینده از استان در مجلس خسارت فاجعه باری است.
چالشهای پیشرو
این تصمیم میتواند پیامی ناخوشایند برای دیگر نمایندگان و مردم ارسال کند: آیا جایگاه نمایندگی آنقدر بیارزش شده که میتوان آنرا به راحتی برای پایینترین پستهای دولتی در حد فرماندار، بخشدار و استاندار رها کرد؟ آیا با ایجاد این رویه، راه برای تکرار چنین تصمیماتی باز خواهد شد؟ آیا یک نماینده میتواند به این سادگی جایگاه منتخب مردم را ترک کند؟
هزینههای سنگین تصمیم یا هوس عالیجناب
فرض بگیرید استعفای آشوری از مجلس به معنی برگزاری انتخابات میاندورهای است که نیست، که همچین خبری هم در کار نیست؛ اما برآورد میشود که این انتخابات هزینهای بالغ بر ۵۰ میلیارد تومان بر دوش دولت و مردم بگذارد. علاوه بر این، حدود ۲۰ هزار نفر در پنج شهرستان و جزایر اطراف باید بهعنوان عوامل اجرایی این انتخابات به کار گرفته شوند. این فرآیند نهتنها منابع مالی قابلتوجهی را صرف میکند، بلکه وقت و انرژی قابلتوجهی را نیز هدر میدهد که میتوانست در مسیر توسعه استان هزینه شود که بدتر از آن به علت استعفای دیر هنگام خسارت نداشتن یک صندلی نمایندگی در مجلس خیلی بیشتر است.
اصلاحطلبی یا فرصتطلبی؟
یکی از جنبههای بحثبرانگیز این موضوع، نقش گروهی از اصلاحطلبان به نام «اصحاب خمسه» در مطرح کردن محمد آشوری برای استانداری است. منتقدان معتقدند که این تصمیم در پشت پرده با منفعتطلبی و فرصتطلبی همراه بوده است. اصحاب خمسه در مرکز تصمیمگیری اصلاحطلبان هرمزگان، با حمایت از این تصمیم، استانداری را به گزینهای سپردهاند که در آیندهای نزدیک ممکن است نهتنها سودی برای جریان سیاسی اصلاحطلب نداشته باشد، بلکه جایگاه مدیریتی و نمایندگی این جریان را در استان به کلی از بین ببرد.
آیندهای مبهم برای اصلاحطلبان هرمزگان
اگر آشوری بهعنوان استاندار منصوب شود، منتقدان پیشبینی میکنند که اصلاحطلبان در هرمزگان با چالشی جدی روبهرو خواهند شد به غیر از همان اصحاب خمسه دیگر نه مدیری در ادارات خواهند داشت، نه نمایندهای در مجلس، و نه جایگاهی در شوراهای شهری و روستا از اعضای ستادی خودش آقای آشوری استفاده خواهد کرد و این روند به زعم منتقدان، نتیجه تصمیمات منفعتطلبانه چهرههایی مثل ابوموسی اشعری، عمر و عاص کذایی، مروان بن حکم، و عمر بن عبدوود بوده است که با نقاب اصلاحطلبی این فرصتطلب را به میدان آوردند.
از نمایندگی تا استانداری؛ آیا تصمیم به سود مردم است؟
در نهایت، این تصمیم صرفاً یک تغییر جایگاه نیست؛ بلکه تصمیمی است که بر مردم هرمزگان و همچنین فضای سیاسی استان تأثیر عمیقی خواهد گذاشت. سوال اصلی اینجاست: آیا انتخاب آشوری بهعنوان استاندار میتواند بهواقع به توسعه استان کمک کند، یا تنها هزینهای سنگین برای مردم و فرصتی برای منفعتطلبی برخی افراد و گروهها خواهد بود؟
تصمیم محمد آشوری، گرچه از منظر فردی ممکن است حرکت بهسوی جایگاهی بالاتر تلقی نشود، اما بیتردید باید با نگاه به آینده مردم هرمزگان و هزینههای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی آن، مورد بازنگری قرار گیرد میشد روی سایر گزینههای بومی در هرمزگان اجماع میکردند و تا امروز هم کل نظام دولتی و مدیران کل در هرمزگان مستقر شده بودند. اما این حرکتها تنها زمانی قابل توجیه است که دستاوردهای واقعی و ملموسی برای مردم و استان داشته باشد؛ در غیر این صورت، به سختی میتوان از آن دفاع کرد.
انتهای پیام