همایش «سوخت‌رسانی زمستانی»؛ نمایشی تکراری یا راه‌حل واقعی برای بحران انرژی؟
همایش «سوخت‌رسانی زمستانی» با حضور مدیران ارشد وزارت نفت و نهادهای مرتبط برگزار می‌شود، اما با توجه به چالش‌های مداوم در تأمین سوخت و مدیریت مصرف در فصل سرما، این سوال مطرح است که آیا این نشست‌ها تنها به جلسات بی‌ثمر و تکرار وعده‌های گذشته ختم خواهد شد، یا این بار شاهد اقدامات واقعی و ملموس خواهیم بود؟
به گزارش اشکان نیوز ، برگزاری همایش «سوخت‌رسانی زمستانی» شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی که قرار است با حضور مدیران ارشد وزارت نفت، شرکت تولید نیروی برق حرارتی، و نهادهای دیگر برگزار شود، در نگاه اول شاید فرصتی برای هم‌اندیشی و یافتن راه‌حل‌های عملی برای مدیریت بحران انرژی در فصل زمستان باشد. اما تجربه سال‌های گذشته نشان می‌دهد که این‌گونه همایش‌ها بیشتر به یک نمایش رسمی و تکراری تبدیل شده‌اند؛ نمایشی که در نهایت هیچ تغییری در وضعیت وخیم سوخت‌رسانی زمستانی کشور ایجاد نمی‌کند.
در حالی که کشور هر ساله با کمبود سوخت در ماه‌های سرد سال مواجه می‌شود و شبکه توزیع انرژی با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو است، این همایش‌ها که با حضور مدیران و نهادهای دولتی برگزار می‌شود، نه تنها نتوانسته‌اند راه‌حل‌های کاربردی ارائه کنند، بلکه تبدیل به فرصتی برای ارائه گزارش‌های غیرواقعی و ارائه آمارهای بی‌پشتوانه شده‌اند. آیا این بار نیز شاهد همان الگوی تکراری خواهیم بود یا واقعاً راه‌حل‌های عملی و مؤثری برای مدیریت بحران‌های سوختی ارائه خواهد شد؟
در همایش امسال، یکی از موضوعات اصلی مورد بحث، «کارگاه هم‌اندیشی مدیران مناطق سی‌وهفت‌گانه در حوزه سوخت‌رسانی زمستانی» است. این جلسات بارها در سال‌های گذشته نیز برگزار شده‌اند، اما نتایج آن چه بوده است؟ هنوز هم در فصل زمستان، بسیاری از مناطق کشور با کمبود سوخت، قطعی گاز و افزایش مصرف مازوت در نیروگاه‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند. این مشکلات به وضوح نشان می‌دهد که نه تنها مدیریتی مؤثر برای جلوگیری از بحران‌ها وجود ندارد، بلکه حتی زیرساخت‌های اساسی سوخت‌رسانی نیز به درستی تقویت نشده‌اند.
در کنار مشکلات ساختاری، مسئله قاچاق سوخت نیز یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی است که در سال‌های اخیر تأمین سوخت را به شدت تحت تأثیر قرار داده است. در حالی که در همایش‌های گذشته، حضور نهادهایی مانند ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز و پلیس امنیت اقتصادی فراجا مطرح شده بود، اما هیچ تغییری ملموسی در کاهش این معضل دیده نشد. اکنون بار دیگر این نهادها در این همایش شرکت می‌کنند، اما آیا این بار شاهد ارائه راه‌حل‌های عملی و مؤثر خواهیم بود یا همچنان قاچاق سوخت به عنوان یکی از عوامل اصلی ناترازی در تأمین انرژی پابرجا خواهد ماند؟
نکته دیگری که در این همایش مطرح است، تاکید بر سوخت‌رسانی زمستانی به نیروگاه‌های برق است. هر سال با آغاز فصل سرما، نیروگاه‌ها به جای گاز طبیعی، به استفاده از سوخت‌های سنگین و آلاینده مانند مازوت روی می‌آورند که نه تنها برای محیط زیست و سلامت عمومی مضر است، بلکه به افزایش هزینه‌های تولید برق نیز منجر می‌شود. این در حالی است که بارها وعده داده شده بود که با مدیریت صحیح منابع گازی و بهینه‌سازی شبکه توزیع، نیاز به استفاده از این سوخت‌ها به حداقل خواهد رسید، اما همچنان این معضل ادامه دارد.
آیا این همایش‌های نمایشی واقعاً راه‌حلی برای این مشکلات دارند؟ یا همچنان شاهد تصمیم‌گیری‌های مقطعی و غیرکارشناسی خواهیم بود که فقط برای مدت کوتاهی بحران‌ها را مدیریت می‌کنند و در بلندمدت مشکلات را عمیق‌تر می‌کنند؟ اگر مدیران و دست‌اندرکاران این صنعت واقعاً به دنبال حل بحران‌ها هستند، باید به جای برگزاری همایش‌های نمایشی و جلسات تکراری، به دنبال تدوین و اجرای برنامه‌های عملیاتی و فوری برای تقویت زیرساخت‌ها، مدیریت منابع انرژی و جلوگیری از هدررفت آن باشند.
در نهایت، آنچه مردم و کارشناسان از این همایش انتظار دارند، شفافیت، مسئولیت‌پذیری و ارائه راه‌حل‌های کاربردی است. وعده‌های بی‌پشتوانه و آمارهای ساختگی دیگر نمی‌تواند بحران‌های انرژی را مدیریت کند. آیا این بار شاهد تغییر واقعی خواهیم بود یا همچنان تکرار همان اشتباهات گذشته؟ پاسخ به این سوال به عملکرد مسئولان در عمل بستگی دارد، نه به برگزاری نشست‌های نمایشی و بی‌نتیجه…
انتهای پیام
