آیا ارتقاء قضات کم تجربه به جای قضات بومی مجرب به نفع عدالت است؟ نگاهی به انتصابات اخیر در بندرعباس
در ایام اخیر، برخی انتصابات و تغییرات در دستگاه قضایی بندرعباس و بهویژه شعبه چهارم بازپرسی مورد انتقاد شدید مردم قرار گرفته است. موضوعی که در این میان بیشتر به چشم میآید، در خصوص جابجایی قضات با تجربه و جایگزینی آنها با افراد کمتجربه است که این انتصاب و جابجاییها در میان قضات کم تجربه و عدم استفاده از ظرفیتهای بومی در این دستگاه مهم و حساس مورد انتقاد قرار دارد.
یکی از موارد بارز در این جابجاییها، انتقال نابجای آقای پاکنژاد، قاضی اهل شریعت، بومی و باتجربه شعبه چهارم بازپرسی بندرعباس، است. این قاضی محترم، علاوه بر داشتن تخصص و مهارت قضایی، به دلیل ارتباط مؤثر و محترمانه با مردم منطقه، جایگاه ویژهای در میان مراجعین بومی و غیربومی پیدا کرده بود و حضور ایشان در این سمت حساس، سبب افزایش اعتماد عمومی به دستگاه قضایی بندرعباس شده بود و تصمیم غیراصولی در رابطه با جابجایی او، نگرانیهای زیادی را به دنبال داشته است.
انتقال ایشان به شعبه خانواده و جایگزینی با فردی که تنها دو سال تجربه دادیاری دارد، حکایت از مشکلاتی جدی در روند انتخاب و ارتقاء قضات در این منطقه است که سوالات جدی درباره نحوه و معیارهای انتخاب قضات را مطرح میکند. قضاوت صحیح و عادلانه مستلزم داشتن تخصص و تجربه کافی است تجربه و تخصص در حوزه قضاوت از ارکان اساسی برای تضمین اجرای عدالت محسوب می گردد و انتصاب افرادی با تجربه کم به چنین مسئولیتهای خطیری، نه تنها به روند اجرای عدالت آسیب میزند، بلکه میتواند منجر به بروز مشکلات جدی در روند قضایی و کاهش اعتماد عمومی به سیستم قضایی شود.
نکته مهم دیگر، ضرورت استفاده از قضات بومی نظیر آقای پاکنژاد است، که حضور یک قاضی بومی که با فرهنگ و مشکلات خاص منطقه آشناست نه تنها موجب افزایش کارآمدی و دقت در بررسی پروندهها میشود، بلکه باعث میشود که با درک بهتر و دقیقتری به پروندههای محلی رسیدگی کند. درنتیجه میتواند تصمیمگیریهای بهتری را در پی داشته باشد. تجربه ثابت کرده است که قضات بومی، به دلیل آشنایی عمیق با مسائل فرهنگی و اجتماعی منطقه، با دقت بیشتری به مشکلات مردم پرداخته و راهحلهای متناسبتری ارائه میکنند و همچنین توانایی بیشتری در حل و فصل منصفانه پروندهها دارند. این امر به ویژه در مناطق با تنوع فرهنگی و اجتماعی اهمیت دوچندان پیدا میکند.
انتظار میرود که مسئولان قضایی کشور، بهویژه در استان هرمزگان با دقت بیشتری به انتصاب و ارتقاء قضات بپردازند و از جابجایی بیمورد قضات با تجربه و بومی، که میتوانند تأثیر قابل توجهی در بهبود سیستم قضایی داشته باشند، پرهیز کنند. ارتقاء قضات نباید صرفاً بر اساس مدت کوتاه خدمت یا تعداد پروندههای رسیدگی محدود شود. بلکه تجربه، تخصص و توانایی رسیدگی و نوع تحقیقات در پروندهها، آرا و قرارهای صادره و تعامل مؤثر با مردم باید از اولویتهای اصلی در انتخاب قضات باشد.
در نهایت، ضروری است که از اشتباهات گذشته درس گرفته شود و در جابجاییها و انتصابات بعدی، مصلحت عمومی و عدالت بهعنوان اصول کلیدی در نظر گرفته شود تا دستگاه قضایی بتواند به وظایف خود به بهترین نحو ممکن عمل کند و با دقت بیشتری به انتخاب افراد پرداخته شود تا هم اعتماد عمومی به دستگاه قضا افزایش یابد و هم عدالت بهدرستی و بدون کم و کاستی اجرا شود.
انتهای پیام