گزارشی از بی‌توجهی معاونت صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی به استادانِ منتخب شورای جهانی صنایع دستی
شورای جهانی صنایع دستی در سال ۱۹۶۴ در شهر نیویورک تأسیس شد. از اقدامات بسیار موثر این شورا در خصوص احیا و توسعه صنایع دستی در سطح جهان، ارتقای جایگاه اجتماعی صنعتگران و هنرمندان صنایع دستی در کشورهای گوناگون است که با برگزاری مسابقات و اهدای جوایز و لوح تقدیر به افراد برگزیده در رشته‌های مختلف صنایع دستی صورت می‌گیرد.
از جمله برنامه‌های ترویجی شورای جهانی صنایع دستی برگزاری رویدادهای مرتبط با اقداماتی است که توسط هنرمندان کشورهای عضو در جهت توسعه صنایع دستی در مناطق مختلف جهان صورت میپذیرد. این رویداد هر چند سال یکبار با معرفی استادان برتر هر یک از کشورهای عضو شورای جهانی آغاز و پس از چند نوبت داوری فشرده توسط کمیته داوران، نام‌های استادان منتخب به نمایندگان کشورهای عضو اعلام میگردد. متعاقب اعلام نتایج طی مراسمی گواهینامه‌های صادره و جوایز ویژه به استادان منتخب اعطا می‌شود.
در اوایل خرداد ۱۴۰۲ طی تماسی از سوی اداره‌کل توسعه و ترویج معاونت صنایع دستی، پرسشنامه‌ای برای تعدادی از استادان پیشکسوت و شاخص کشور ارسال و از ایشان درخواست گردید که آن را به زبان انگلیسی تکمیل نموده و به همراه تصویر تعدادی از آثار خود مجدداً برای آن اداره ارسال نمایند. فرآیند تکمیل پرسشنامه انجام و از سوی اداره‌کل ترویج تأیید شد.
شش ماه پس از ارسال مدارک استادان، در اواخر آبان ماه ۱۴۰۲ خانم ایلخانی، کارشناس اداره‌کل توسعه و ترویج، با استادان تماس گرفته و موفقیت آنان در فرآیند داوری را تبریک می‌گوید و مژده دریافت گواهینامه‌ها را طی چند روز آینده می‌دهد.
خبر «انتخاب ۸ ایرانی در برنامه داوری استادان صنایع دستی منطقه آسیا و اقیانوسیه با رأی حداکثری» در پایگاه اطلاع‌رسانی دولت
https://dolat.ir/detail/427084
با گذشت چند هفته از اعلام نتایج داوری خانم توحدی دریافت گواهینامه‌ها را تایید و خبر از برگزاری مراسم تجلیل و اعطای گواهینامه‌ها و جوایز در روزهای آتی می‌دهد. این مطلب همچون سریال‌های تلویزیونی ادامه‌دار گردیده و این بار به مراسم جشنواره فجر موکول میگردد. مراسم فجر نیز با حضور ریاست شورای جهانی صنایع دستی، آقای سعد القدومی، برگزار میگردد اما از اعطای گواهینامه‌ها و جوایز آن‌هم در حضور چنین شخصیتِ جهانی مرتبطی خبری نمی‌شود! قطعاً هیچ رویدادی همچون تجلیل از استادان منتخب شورای جهانی صنایع دستی توسط شخص ریاست شورا نمی‌توانست در سفر ایشان به ایران در اولویت معاونت صنایع دستی باشد، لیکن خانم جلالی و خانم توحدی همچون ماه‌های قبل سکوت پیشه کرده و مراسم را به آینده موکول نمودند.
هم‌زمان با این بلاتکلیفی هیچگونه اطلاع‌رسانی از سوی معاونت صنایع دستی در رسانه‌ها و یا شبکه‌های اجتماعی نیز به چشم نمی‌خورد. در یک کلام چنین رویداد افتخارآمیزی در سکوت کامل خبری قرار می‌گیرد، تو گویی رخداد تأسف‌باری حادث گردیده که انتشار آن موجب سرافکندگی کشور شده است!
در نهایت، پس از هفت ماه انتظار مراسم تجلیل به ۲۰ خرداد، سالروز جهانی صنایع دستی، موکول میگردد. در طی مراسم معاونت صنایع دستی خانم جلالی و همچنین رییس اداره‌کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان تهران، آقای جانفشان، در تمامی زمینه‌ها سخنرانی نموده و ظاهرا تنها مطلب غیرمرتبط به مراسم همان تجلیل از استادان منتخب شورای جهانی صنایع دستی بود! پس از گذشت ۳ ساعت از مراسم و حدود یک ساعت سخنرانی خانم جلالی بدون اشاره حتی یک کلمه به دریافت این افتخار از سوی استادان ایرانی، سرانجام در انتهای برنامه با اعلام مجری گواهینامه‌ها به همراه ظروف میوه‌خوری‌ای به استادان اهدا می‌شود.
اما پایان یافتن مراسم در واقع آغاز چالشی بزرگ برای استادان و تمامی خانواده صنایع دستی میگردد، زمانی که که مشخص می‌شود پس از هفت ماه نامرادی و بی‌اعتنایی به جایگاه رفیع هنر و هنرمند ایرانی اینک تصویری بی‌کیفیت از گواهینامه‌های اصلی را در حضور وزیر میراث، نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، اصحاب رسانه و استادکاران و پیشکسوتان صنایع دستی، به استادان محترم و باسابقه کشور اعطا نموده‌اند…
و حال پاسخ مدیر اداره‌کل توسعه و ترویج به این بی‌حرمتی بسیار شنیدنی و تأسف‌بار است هنگامی که مسبب این خطا را شورای جهانی صنایع دستی قلمداد نموده و مدعی می‌شود که شورا از ابتدا فایل گواهینامه‌ها را برای او ارسال نموده و نسخه‌های اصلی گواهینامه در اختیار او نیست. این گفته انسان را به یاد مثل عذر بدتر از گناه می‌اندازد! چگونه شخصی که نماینده وزارتخانه در شورای جهانی صنایع دستی و یکی از داوران ارشد این شورا در انتخاب استادان منطقه آسیا و اقیانوسیه است میپذیرد که به جای نسخه‌های اصلی گواهینامه‌ها فایل دیجیتالی آن را برایش ارسال دارند و اگر هم چنین می‌شود چگونه چاپ باکیفیتی از آن تهیه نمی‌شود یا در نهایت خود گواهینامه‌های دیجیتال درونِ فلشی به استادان اهدا نمی‌گردد؟
در پی این پاسخگویی معاونت صنایع دستی، خانم جلالی، اظهار می‌دارد که جهت دریافت نسخه اصلی گواهینامه‌ها با سفارت ازبکستان تماس گرفته و سفارت پس از ایرادات فراوان پذیرفته که گواهینامه‌ها را ارسال نماید (رئیس منطقه‌ای آسیا آقای مرتضایف اهل کشور ازبکستان است). اینک ۲۰ روز از این تماس می‌گذرد و هنوز خبری از گواهینامه‌ها نیست و از آن جالب‌تر اینکه که بدانید کمتر از ۲ ماه قبل ــ در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۳ (۷ ماه می ۲۰۲۴) ــ خانم توحدی در زمان برگزاری جشنواره زر، که در ارتباط با هنر زری‌بافی در شهر بخارا بود، به کشور ازبکستان رفته بود (گفتنی است در این جشنواره زر جوایزی نقدی به همراه گواهینامه‌ها به نفرات برتر در رویداد انتخاب هنرمندان برتر در رشته رودوزی‌های سنتی اهدا گردید؛ به نفرات اول، دوم و سوم به ترتیب: ۲۵۰۰، ۱۰۰۰ و ۵۰۰ دلار. آقای چای اسمانچات که داور ارشد شورای جهانی است و در همین مورد هم داوری داشته در پاسخ به نامه‌ی استادان ایرانی اظهار می‌کند هر یک از نمایندگان مانند ایشان وظیفه داشته تا نسخه‌های اصلی را از شورای جهانی تحویل گرفته و به همراه جوایزی نقدی به استادان بدهد).
به هر رو، تا زمان تهیه گزارش تکلیف گواهینامه‌هایی که به‌نام این استادان شریف و ممتاز حوزه‌ی صنایع دستی صادر گردیده و قرار بوده ماه‌ها قبل به دست‌شان برسد هم‌چنان در هاله‌ای از ابهام است.
انتهای پیام
