محسن برهانی: استفاده غلط از آموزه‌های شرعی برای دعوت به شرکت در انتخابات، تبعات سنگین اجتماعی و عقیدتی دارد
چرا که انتخابات را به رفراندوم دیانت ملت ایران می‌نماید در حالیکه به هیچوجه چنین تلازم و ارتباطی بین شرکت در انتخابات و دیانت وجود ندارد زیرا از لحاظ شرعی انتخابات بعنوانها الأوّلی ، مباح است و بعنوانها الثّانوی با توجه به نحوه موضوع‌شناسی، حکم وجوب یا حکم حرمت پیدا میکند؛ این امر از قبیل شناخت موضوعاتِ احکام است و حتی بیان یک فقیه یا مرجع تقلید، برای مقلّدین الزام‌آور نیست و خود وی باید موضوع را بدرستی بشناسد.
نمی‌توان رابطه بین مردم و حاکمان را رابطه‌ای عاشقانه دانست که شهروندان بایستی پروانه‌وار گرد شمع وجودی حاکم جمع شوند. خروجی این نگاه چیزی جز بازتولید قرائتی فاشیستی نخواهد بود. ریشه این نگاه به بیانی از دکتر شریعتی برمیگردد که در سالهای اخیر دوباره در حال رواج است. این نگاه نه با واقعیات جامعه متکثّر امروز سازگاری دارد و نه با نصوص شرعی و سیره عملی اولیاء الهی بخصوص گفتار و رفتار حضرت علی (ع).
عرصه عمومی نبایستی بر اساس اعتقاد، تولّی و عشق نسبت به حاکم و نظام طبقه‌بندی شود چرا که این نگاه جامعه را پاره پاره میکند و ساختاری رانتی و ناعادلانه و تبعیض‌آمیز تولید میکند. همین نگاه باطل، ساختار فسادآمیز گزینش را تولید و گسترش میدهد که اساس آن مبتنی بر معیارهای ذهنی است؛ مصداق روشن این نگاه در بازی صلاحیت و احرازش از سوی شورای نگهبان ظهور و بروز پیدا میکند. بی‌محتوا کردن جمهوریت و انتخابات با بکارگیری معیارهای ذهنی و در حقیقت عشقی. در همه جای دنیا نظارت وجود دارد اما نظارتی اداری و نه نظارتی اعتقادی-سیاسی-عشقی. ریشه اصلی مشکلات کشور، همین نگاه رانتی به عرصه عمومی است.
وقتی ساختار سیاسی مبتنی شد بر رانت‌های عقیدتی و رانت‌های عاشقانه ناشی از عرض ارادت به هسته سخت قدرت، آنگاه حیات سیاسی و حیات اقتصادی و حیات اجتماعی نه براساس توانایی و تلاش و رقابت، که براساس ارادت و تولّی و بردگیِ قدرت مبتنی می‌گردد و آنکه طوق بردگی بر گردن نگیرد، فرصت‌هایش به صفر تمایل پیدا خواهد کرد. قدرت، ملّت را صدقه‌گیر تلقی میکند و به آنها امتیاز، صدقه میدهد کما اینکه شورای نگهبان در اعطای صلاحیت چنین میکند.
در این میانه مظلوم اول و آخر خدا و پیغمبر و اهل بیت علیهم‌السلام هستند که چنین رویه‌هایی به نام ایشان فاکتور می‌شود در حالیکه به هیچوجه این نگاه‌هایِ آلوده ایدئولوژیک هیچ انتسابی به نصوص شرعی ندارد.
انتهای پیام
