ثبت جهانی شهر «دارابگرد» پیشکش، آنرا از ثبت ملی نیز خارج کنید!

شهر باستانی و ارزشمند «دارابگرد» در بدترین شرایط نگهداری و حفاظتی جای دارد و روزگار غم باری را سپری می کند.اما مسولان به دنبال ثبت جهانی و افزودن آن به پرونده «منظر باستان شناسی ساسانی پارس» هستند.باوجود چالش های پرشمار و حل نشدنی این محوطه باستانی،بهتر است آنرا از ثبت ملی نیز،خارج کرده و خیال خود را راحت کنیم!

شهر باستانی دارابگِرد که از آن با نام یکی از سه شهر بزرگ باستانی سرزمین پارس نام می برند،در بدترین شرایط نگهداری و حفاظتی به سر می برد.این شهر ارزشمند تاریخی که هویت و شناسنامۀ بالَنده و غرورآمیز مردم شهر داراب است، اِمروزه به جایگاهی برای تاخت و تاز چپاوُل گران میراث فرهنگی تبدیل شده و با دستبُردهای بی شمار خود به یکی از اَرزشمندترین یادگارهای ملی کشور آسیب های برگشت ناپذیری را وارد آورده و آن را زیر و رو کرده اَند که دیدن چُنین صحنه هایی دل هر دوست دار تاریخ و فرهنگ ایرانی را به درد آورده و اَشک از چشمان آدمی سرازیر خواهد شد.
کَند و کاوهای غیرمجاز بی شمار قاچاقچیان اَموال تاریخی و فرهنگی در عَرصۀ شهر باستانی دارابگِرد که به تازگی و چند روز گذشته انجام گرفته است،بیانگر نبود نظارت و حفاظت از سوی مسولان ادارۀ میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی و دیگر نهادهای مسول شهر داراب است.مسولانی که تنها سرگرم کاغذبازی های اِداری و حفظ میز و صندلی خود بوده و هیچ اَهمیتی به یادگارهای بی همتا و تکرارناپذیر تاریخی نداده و از کنار دشواری های آن ها به سادگی می گذرند و اگر هم زورشان بچَربد از بُن و ریشه دست اَندازی ها (تعرضات) به یادمان های تاریخی را رَد کرده و یا مربوط به گذشته ها می دانند و در فَرجام توپ را در زمین دیگر نهادها و اُرگان ها می اَندازند و از مسولیت خویش شانه خالی می کنند.و این است سرنوشت غم اَنگیز یادگارهای ملی و نشانه های هویتی مردمی با فرهنگ که در حال رنگ باختن و حذف از چهرۀ تاریخ و صفحۀ روزگار است.سرنوشت اَندوه باری که پیوسته تکرار می شود و همگی بی تفاوت از کنارش در می گذریم. در پایان نیز این هویت و شناسنامۀ اِفتخارآمیز مردم منطقه و یادگارهای نیاکان پاک سرشت مان است که از دل تاریخ پاک خواهد شد.
در شش ماه گذشته، برای سومین بار است که غارتگران میراث فرهنگی با خیال آسوده به عرصه شهر باستانی دارابگرد دستبرد زده و با کند و کاوهای غیرمجاز خود به لایه های باستان شناختی محوطه آسیب های برگشت ناپذیری را وارد آورده اند.

انتهای پیام