دست درازی کارخانۀ سنگ شکن به حریم آتشکدۀ ساسانی «گِره» !
سیاوش آریا
ساخت کارخانۀ سنگ شکن در حریم درجه یک و بخش جنوبی و جاده کشی در باختر (غرب) آتشکدۀ ساسانی «گِرِه» که نزدیک یک دهه پیش آغاز و هم اینک گسترش فراوانی پیدا کرده، تهدیدی جدی برای یادگار ساسانیان است و دست درازی (تعرض) آشکار به بنای ملی به شمار می رود.
یکی از بزرگ ترین چالش های یادمان های تاریخی و فرهنگی کشور در بیرون شهرها و در روستاها و آبادی ها، عملیات معدن کاری است که بلای جان بیشتر یادمان های میراث فرهنگی و زیست بوم شده است. باید پذیرفت که شوربختانه بیشتر عملیات معدن کاری و عمرانی کشور دارای پیوست های زیست بومی (محیط زیست) و میراث فرهنگی نیستند و نهادها و اُرگان های گوناگون خود را ملزم به درخواست آگاهی (اِستعلام) از اداره های میراث فرهنگی و حفاظت از محیط زیست نمی دانند. این در حالی است که برپایۀ قانون و ضابطه های موجود کشور، هر نهاد یا اُرگان و یا اِداره و بخش خصوصی موظف است برای اَنجام کوچک ترین کار عمرانی و ساخت و سازی از اداره های میراث فرهنگی و محیط زیست شهرستان مربوطه درخواست آگاهی کرده و پروانه (مجوز) کار بگیرد.
اما آتشکدۀ بسیار اَرزشمند ساسانی نامدار به «گِرِه» یا «جِره» در بدترین شرایط نگهداری و حفاظتی به سر می برد. ساخت و گسترش کارخانۀ سنگ شکن در حریم درجه یک و بخش جنوبی و جاده کشی در باختر (غرب) آن، که کمابیش یک دهه است آغاز به کار کرده، تهدیدی جدی و بزرگ برای یادگار ساسانیان به شمار می آید. همچنین معدنی که این کارخانه از آن سنگ برداشت می کند، سنگ های رودخانه ای و دامنۀ رودخانه در نزدیکی محوطۀ باستانی «گِره» و چهارتاقی آن است. بی گمان برداشت سنگ از رودخانۀ گِره در بخش خاوری (شرقی) این محوطۀ بسیار اَرزشمند تاریخی، در پایان منجر به از میان رفتن آثار و بقایای کشف ناشدۀ بازمانده از روزگار ساسانیان در محوطۀ باستانی «گِره» خواهد شد.
انتهای پیام