مصایب چهارتاقی بهاران تفرش،از مرمت های آسیب رسان تا برپایی آلاچیق و صندلی در عرصه بنا!

چهارتاقی نامدار به «کبوران» یا بهاران امروزی با چالش های گوناگونی دست و پنجه نرم می کند.مسولان شهری به بهانه ساماندهی آن و با پدیداری آلاچیق و صندلی های زمخت آهنی در درون بنا و عرصه آن،دخل و تصرف کرده و به محوطه تاریخی آن آسیب رسانده اند.

چهارتاقی نامدار به «کبوران» در شمال باختر (غرب) شهرستان تفرش و در پنج کیلومتری آن و بر فراز روستای کبوران (بهاران امروزی) جای گرفته است. بنا بر برخی سرچشمه ها، این روستا در آغاز گبران نام داشته است، پیش از سال ۱۳۵۷ خورشیدی به کبوران تغییر نام می‌دهد و پس از سال ۵۷ نیز به سبب جغرافیای ویژه و آب و هوای خوب نام بهاران را به خود می گیرد. روستای کبوران یا بهاران از روستاهای کهن و تاریخی استان مرکزی است و به انگیزه نزدیکی به شهرستان تفرش از موقعیت خوبی برخوردار است.

اما چهارتاقی اسلامی روستای بهاران تفرش با چالش های گوناگونی دست و پنجه نرم می کند.مرمت های غیراصولی و بسیار بد در گذشته، به آن آسیب های برگشت ناپذیری را رسانده و ساختار بنا را تغییر داده و خدشه دار کرده است که با سنجش نگاره های (تصاویر) قدیمی و پیش از مرمت بنا، می توان به عمق فاجعه پی برد.مرمت های غیراصولی تا به اندازه ای آسیب رسان بوده است که حتا درباره دیرینگی چهارتاقی به درستی نمی توان نظر داد و بررسی علمی کرد. زیرا ساختار بنا را دگرگون کرده و ریخت آنرا تغییر داده اند. در بخش درون بنا و گنبد و فیلپوش ها به اندازه ای مرمت ها بد اجرا شده، که نمی توان به ساختار اصلی و تاریخی چهارتاقی پی برد. ولی درد و رنج ها و چالش های چهارتاقی کبوران (بهاران) در این جا پایان نمی یابد و بسیار است. مسولان شهری به انگیزه ساماندهی محوطه چهارتاقی با برپایی آلاچیق در عرصه بنا و جانمایی صندلی های زمخت و بد ریخت آهنی در درون چهارتاقی و محوطه و عرصه بنا در آن دخل و تصرف کرده و به آن آسیب رسانده اند. همچنین مردم روستا در محوطه و عرصه چهارتاقی همچنان درگذشتگان خود را به خاک می سپارند که بر پایه قانون و ضابطه های میراث فرهنگی، ممنوع بوده و تخلف به شمار می آید. هرچند بی گمان کاربری چهارتاقی آرامگاهی (تدفینی) بوده است، ولی باید در بخش های پایینی و بیرون محوطه و عرصه بنا که از گذشته های دور خاک سپاری انجام می شده ،صورت گیرد و با یک اصول و روش خاص همه سنگ گورها چیده شوند. زیرا محوطه یک محوطه تاریخی به شمار می آید…

انتهای پیام