نابودی کامل هتل تاریخی تهران در انزلی چرا میراث‌فرهنگی این بنا را ثبت ملی نکرد
مریم ساحلی: این بار نوبت رسید به هتل تهران که سالیان بسیار در ضلع غربی میدان اصلی انزلی، مهربان و پرشکوه ایستاده بود.
مهمانپذیری که خشت خشتش داستان‌های بسیار از مسافران و شهر و اهالی‌اش در خود نهان داشت، اما کسی نمی‌داند چرا این بنای ارزشمند، هیچ‌گاه به ثبت ملی نرسید و چگونه بخش داخلی آن، حوالی ۶ سال پیش تخریب شد.
آن روزها در این باره گفته شد که جداره‌ی خارجی بنای اصلی حفظ می‌شود تا به ساختمان نوساز اتصال یابد. ولی این گونه نشد و صبح دوازدهم خردادماه امسال، جداره‌ی قدیمی این هتل هم تخریب شد.
«آرمین صافدل» کنشگر میراث فرهنگی در این باره به مرور گفت: میدان تاریخی انزلی مجموعه‌ای است که بعنوان اثری واحد به ثبت ملی رسیده و دارای ضوابط و حرائمی است. ناگفته نماند که بناهایی نظیر ساختمان داوود زاده(هتل گل سنگ)، عمارت قندچیان، ساختمان دادگستری و مجموعه‌ی کلیسا هم در پیرامون میدان انزلی به ثبت ملی رسیده اند اما متاسفانه هتل تهران که یکی از مهم‌ترین بناهای پیرامون میدان و چه بسا اولین ساختمان شکل گرفته‌ی دور میدان است، هرگز به ثبت ملی نرسید. این در حالی است که بناهایی که حدود دو تا سه دهه بعد از آن ساخته شده‌اند و چه بسا به اندازه‌ی هتل تهران واجد ارزش نبوده‌اند، ثبت ملی شده‌اند.
وی افزود: گذشته از اهمال چندین ساله در ثبت این اثر که می‌توانست از تخریبش ممانعت بعمل آورد، مالک بنا حدود ۶ سال پیش بدون استعلام و اخذ مجوزهای لازم از میراث فرهنگی ساختمان را از داخل تخریب کرد و اداره‌ی میراث فرهنگی وقتی وارد عمل شد، از مالک تعهد گرفت که جداره‌ی ساختمان حفظ شود و پوسته‌ی ساختمان با روش‌های مهندسی که در دنیا و ایران کاربرد دارد به بنای نوساز اتصال یابد. در ادامه‌ی کار مالک هم بنری نصب و به مردم شهر اعلام کرد که قرار است چنین کاری را انجام دهد. هرچند پس از گذشت ۶ سال برای ساختمان اتفاق خاصی نیفتاد و سرانجام جدار باقی‌مانده هم تخریب شد.
صافدل همچنین اظهار کرد: واقعیت این است که با پیگیری‌هایی که از کارشناسان میراث فرهنگی انجام شد، دریافتیم که هیچ مجوزی برای تخریب این جداره صادر نشده و گویا نامه‌ای هم از سوی اداره‌ی میراث فرهنگی انزلی به اداره کل میراث فرهنگی استان در این باره ارسال شده، اما عملا شاهد ممانعتی برای این تخریب نبودیم . نکته‌ی دیگر این است که اگر این جداره ناایمن بوده و قابل حفظ نبوده، چرا حدود ۶ سال پیش برای حفظ و اتصال آن به ساختمان جدید تعهد گرفته شد و این تخریب همان زمان انجام نشد؟
منبع: مرور گیلان
انتهای پیام
