“دریغ است ایران که ویران شود”

زیر تیغ نگاه ها و سیاست های استعماری غربیان بویژه
انگلیس و فرانسه با همراهی و عاملیت دولت های ممالک محروسه زخمی می شدند )به روایت آن
روزها؛ “تیله کنی”( تا موزه های بریتانیا، لوور، ِارمیتاژ و مجموعه های لوردها پر شوند از تاراج
مدارک و شواهد تاریخی ملل متمدن جهان باستان و اینک پس از سالها عده ای در مجلس شورای اسلامی
در پوشش خودی و نمایندگان مردم، با همان سیاق و شیوه استعمارگران و نه هیچ تغییری، طرحی برای
تاراج آثار تاریخی تهیه و ارایه کردند. تو گویی این نمایندگان چون گماشتگان، نه جایگاه خود می
شناسند، نه فهمی از گذشته تمدنی و معنوی ایران دارند، نه علاقه ای به مشاوره و دانستن و باخبری
دارند و نه شانی برای نظام سیاسی که در آن پرورده شدند قائلند. از نگاه آنان تمام ارزش این تپه ها و
محوطه ها در جام ها، خنجرها، زین و برگ اسب ها، دستبندها و دیگر اشیایی است که بدست می آیند.
طبیعی است که در سایه چنان فهمی، چنین طرح شرم آوری ارایه می شود که علمی نیست، برای میراث
فرهنگی ایران زیانبار است، تاراج آثار تاریخی را در پی دارد، در مغایرت با تمام قوانین جاری کشور
و کنوانسیون های بین المللی است و برای نظام اسلامی نیز شان زداست و حیثیت ملی را بر باد می دهد.
خوشبینانه، باید این نمایندگان را به کلاس های درس باستان شناسی ُبرد تا شاید به فهمی برسند که
محوطه های باستانی اهمیت و ارزشی بیش از اشیاء دارند، دوره کاوش های تجاری و “تیله کنی” به
سر آمد و کاوش باستان شناسی و شناساندن گذشته بشری، کار متخصص “تاریخ طب” و “تاریخ ادیان”
نیست. آنگونه که فقه و اقتصاد و حسابداری کار باستانشناسی نیست.
عالیجنابان نماینده؛ ” ِعرض خود ُبردید و َزحمت ما داشته اید”. راه نجات آثار تاریخی ایران و حفظ
سرمایه های ملی و تبدیل شدن به “هاب منطقه ای” و “ورود ارز”، “خرید و فروش آثار باستانی”
نیست! راه “ایجاد ردیف بودجه” و “اشتغال زایی فارغ التحصیلان” نیز این نیست. از قضا “دلالان و
قاچاقچیان” نیز نمی توانند دالال گری و قاچاق را از بین ببرند؛ “گندم از گندم بروید، جو ز جو”.
“جامعه باستانشناسی ایران” ضمن محکوم کردن چنین طرحی که تاراج و غارت میراث فرهنگی و
تاریخی ایران را در پی خواهد داشت و با سرزنش ۴۶ نماینده امضاء کننده، اطمینان دارد که صحنه
گردان و پشت پرده چنین طرحی که سابقه ای شکست خورده و شناخته شده دارد، کسانی دیگرند که چون
موریانه در مراکز تصمیم گیر نفوذ می کند و سوداگرانه شان یک ملت و میراث تاریخی و تمدنی اش را
به بازی می گیرند. امیدواریم این نمایندگان با شنیدن صدای متخصصان و دلسوزان میراث فرهنگی و
تاریخی ایران، بخود آیند و فروتنانه با پ پذیرش تقصیر، از پیشگاه مردم ایران پوزش بخواهند و دلالان و
رانت خواران را از ساحت مجلس نمایندگان دور بدارند.

با احترام
جامعه باستان شناسی ایران

انتهای پیام