یورش دوباره غارتگران میراث فرهنگی به تپه «هیربدان» داراب در کم تر از یک هفته!

این در حالی است که نگارنده هفته گذشته ، دست اندازی پیشین به این محوطه پیش از تاریخ را به آگاهی مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان پارس، مسوولان یگان حفاظت میراث فرهنگی استان و رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری کشور رسانده و خواستار رسیدگی و پیگیری تجاوزها شده بود. اما گویا گوش شنوایی وجود ندارد و مسوولان میراث فرهنگی در خواب خرگوشی و پاییزی به سر می برند و چشم به راه خواب گسترده تر زمستانی هستند!
“گل بود به سبزه نیز آراسته شد” این زبانزد (ضرب المثل) درست حال و روز امروز تپه هیربدان داراب را بازگو می کند. کند و کاوهای غیرمجاز افراد سودجو و فرومایه و نابخرد در هفته گذشته کم بود که دوباره غارتگران میراث فرهنگی به محوطه پیش از تاریخ هیربدان دستبرد زده و گودال بزرگی را بر روی آن پدید آورده اند. همچنین گذر خودروهای سنگین و رد لاستیک آن ها در جای جای تپه نمایان است که دل هر دوستدار تاریخ و فرهنگ ایرانی را به درد می آورد.
اما پرسش بنیادین این است که مسوولان و مدیران میراث فرهنگی شهر داراب و استان پارس و یگان حفاظت میراث فرهنگی و همچنین مدیریت شهری،دهیاری روستا و نهادهای مسوول شهری چه می کنند؟ آیا حفاظت از میراث فرهنگی که نمادهویت ملی و شناسنامه بالنده مردم منطقه و شهر داراب و همه ایران است بایدچنین مورد بی مهری قرارگرفته و آسیب ببیند.آیا پاسداری و نگاهبانی از یادمان های تاریخی و فرهنگی تنها خویشکاری (وظیفه) وزارت میراث فرهنگی است یا این که، یادگارهای فرهنگی و تاریخی متعلق به همه مردم است و خویشکاری همه مردم و نهادها و ارگان های دولتی و خصوصی است؟
و مهم تر از همه، چگونه است که با وجود آگاهی رسانی گسترده نگارنده و با وجود سند و مدرک های موجود در کمتر از یک هفته، سوداگران نابخرد اموال فرهنگی و تاریخی آسوده و با خیالی راحت توانسته اند دوباره به تپه هیربدان دستبرد زده و به آن آسیب برسانند؟
آیا دست های پنهانی در کار است؟ آیا سوداگران همان افراد پیشین نبوده اند و آیا آرمان ویژه ای را دنبال نمی کنند؟ نقش نهادهای نظارتی و میراث فرهنگی و یگان حفاظت میراث فرهنگی در این میان چیست و …
نگاره ها و فیلم مربوط به امروز آدینه ۲۱ آبان ماه است.

انتهای پیام