بزرگ‌ترین نیروگاه جنوب شرق کشور؛ بازنشسته‌ای که هنوز کلید را تحویل نداده
سایه سوءمدیریت بر یکی از نیروگاه‌های کلیدی کشور باعث شد تا بیش از یک ماه از بازنشستگی مدیرعامل سابق یکی از مهم‌ترین نیروگاه‌های کشور می‌گذرد، اما اتاقی که پیش‌تر در اختیار او بوده همچنان قفل است و وسایل اداری سازمانی داخل آن بدون دسترسی باقی مانده است.
این مسئله که نشانگر کمبود نظارت و ضعف مدیریتی است، مورد انتقاد جدی کارشناسان قرار گرفته است.
کاهش چشمگیر تولید برق در دوران مدیریت
در دوره مدیریت این فرد، تولید برق نیروگاه از ۱۱۰۰ مگاوات به ۱۷۰ مگاوات کاهش یافت. این افت تولید، تأثیر مستقیمی بر بحران برق کشور گذاشت و نقش سوءمدیریت در عدم برنامه‌ریزی صحیح برای بهره‌برداری و نگهداری تجهیزات را آشکار کرد.
حراست سازمانی؛ ضرورت بازنگری در وظایف
یکی از موارد بحث‌برانگیز، عدم نظارت دقیق حراست سازمان در حفاظت از اموال و فضاهای اداری است. چگونه می‌توان پذیرفت که اتاقی سازمانی، برای مدتی طولانی قفل باقی بماند و حاوی تجهیزاتی باشد که باید در اختیار سازمان قرار گیرد؟ این مسئله پرسش‌هایی جدی در مورد کارآمدی نظارت‌ها ایجاد کرده است.
لزوم اصلاح ساختارها و رویه‌های مدیریتی
این اتفاق اهمیت بازنگری در سیاست‌ها و عملکرد مدیریتی را برجسته می‌کند. شفافیت، پاسخگویی و نظارت دقیق باید به اصولی غیرقابل چشم‌پوشی در مدیریت سازمان‌ها تبدیل شوند.
علاوه بر این، بازگرداندن ظرفیت تولید نیروگاه به سطح مطلوب و جبران خسارات ناشی از سوءمدیریت گذشته، نیازمند برنامه‌ریزی و پیگیری جدی است. شایسته‌سالاری در انتصاب مدیران و پاسخگو بودن آن‌ها حتی پس از دوران مسئولیت، از ملزومات حفظ اعتماد عمومی و افزایش کارایی سازمان‌ها است.
ماجرای بازنشستگی این مدیر و عدم تحویل به‌موقع اموال سازمانی، نمونه‌ای از ضعف‌های ساختاری و مدیریتی است که می‌تواند بر عملکرد کلان تأثیر بگذارد. برای تأمین برق پایدار و توسعه کشور، نیاز به مدیرانی شفاف و مسئولیت‌پذیر بیش از پیش احساس می‌شود.
ضرورت بازخواست و پاسخگویی مدیریتی
ماجرای تحویل ندادن کلید و نگهداری وسایل اداری در اتاق قفل‌شده، تنها یک نماد از ضعف نظارت و فقدان پاسخگویی در برخی سطوح مدیریتی است. این اتفاق نشان می‌دهد که فرآیند بازخواست و حسابرسی از مدیران پس از پایان دوره مسئولیت، نه‌تنها ضروری است، بلکه باید به‌عنوان یک اصل اجرایی در سازمان‌ها نهادینه شود.
تجربه‌های مشابه در گذشته نشان داده‌اند که عدم پیگیری عملکرد مدیران بازنشسته می‌تواند به ایجاد فرهنگ بی‌مسئولیتی دامن بزند. در این مورد خاص نیز، اگر این مسئله به‌طور جدی مورد رسیدگی قرار نگیرد، ممکن است به‌عنوان یک رویه منفی در سایر سازمان‌ها بازتولید شود.
کمبود برق؛ چالشی که همچنان باقی است
یکی از بزرگ‌ترین پیامدهای سوءمدیریت مدیر سابق، کاهش چشمگیر تولید نیروگاه و تأثیر مستقیم آن بر کمبود برق در کشور است. کاهش تولید از ۱۱۰۰ مگاوات به ۱۷۰ مگاوات، نه‌تنها نشان‌دهنده نبود برنامه‌ریزی و مدیریت صحیح بوده، بلکه کشور را با چالشی بزرگ در تأمین انرژی مواجه کرده است.
بحران کمبود برق و قطعی‌های مکرر آن، زندگی مردم و عملکرد بسیاری از صنایع را مختل کرده است. بازگرداندن ظرفیت تولید به حالت عادی، نیازمند سرمایه‌گذاری مجدد، تعمیر و به‌روزرسانی تجهیزات، و از همه مهم‌تر، حضور مدیران توانمند و متخصص است.
لزوم شفافیت در فرایندهای سازمانی
یکی از درس‌های مهم این ماجرا، لزوم شفافیت در تمام فرایندهای سازمانی، به‌ویژه در دوران انتقال مسئولیت‌ها، است. سازمان‌ها باید سازوکارهایی دقیق برای تحویل و تحول مسئولیت‌ها تعریف کنند تا امکان سوءاستفاده یا ترک وظیفه به حداقل برسد.
همچنین، تعریف دستورالعمل‌های شفاف و نظارت جدی‌تر بر دارایی‌های سازمانی، می‌تواند مانع از بروز چنین مشکلاتی شود. مسئولان سازمان و به‌ویژه نهادهای نظارتی، باید با شفاف‌سازی دقیق فرآیندها، اعتماد عمومی را جلب کرده و مانع از آسیب‌های بیشتر شوند.
چشم‌انداز آینده؛ اصلاحات ضروری در ساختار مدیریتی
این ماجرا بار دیگر نشان می‌دهد که ساختار مدیریتی و نظارتی کشور نیازمند اصلاحاتی بنیادین است. شایسته‌سالاری، پاسخگویی، شفافیت، و پایبندی به اصول اخلاقی، باید به‌عنوان شاخص‌های اصلی انتخاب مدیران در نظر گرفته شوند.
افزون بر این، سازمان‌ها باید نسبت به ایجاد سیستم‌های ارزیابی عملکرد مستمر برای مدیران اقدام کنند تا از ایجاد هرگونه خلل در مدیریت و بهره‌وری جلوگیری شود. چنین اصلاحاتی نه‌تنها به افزایش اعتماد عمومی کمک می‌کند، بلکه باعث می‌شود سازمان‌ها به سمت پویایی و بهره‌وری بیشتر حرکت کنند.
ماجرای نیروگاه یادآور این نکته است که مدیریت نادرست، تأثیری عمیق و بلندمدت بر عملکرد یک سازمان و حتی کل کشور دارد. حال زمان آن رسیده است که مسئولان ذی‌ربط، با بررسی دقیق این پرونده و سایر موارد مشابه، از تکرار چنین اشتباهاتی جلوگیری کرده و مسیر را برای پیشرفت و توسعه پایدار هموار کنند. کشور به مدیرانی نیاز دارد که مسئولیت‌پذیر، پاسخگو و شایسته باشند تا بتوانند چراغ توسعه را روشن نگه دارند.
انتهای پیام
