سقف آرامگاه اردشیر دوم هخامنشی در خطر؛ میراث پارسه زیر سایه بی‌توجهی
نفوذ رطوبت، بارندگی‌های شدید و بی‌توجهی مسئولان، سقف آرامگاه اردشیر دوم در تخت جمشید را به وضعیت وخیمی رسانده است.
این میراث جهانی که نماد شکوه و عظمت هخامنشیان است، اکنون با تهدیدی جدی روبه‌رو است و همچنان عملیات مرمتی و حفاظتی برای جلوگیری از آسیب‌های بیشتر آغاز نشده است.
رطوبت و باران؛ دشمنان خاموش تخت جمشید
تخت جمشید، یکی از گران‌بهاترین یادگارهای تمدن بشری، اکنون قربانی عوامل طبیعی و غفلت انسانی شده است. رطوبت و بارندگی‌های شدید بهار گذشته باعث ریزش بخشی از سقف آرامگاه اردشیر دوم در کوه مهر شده است. به گفته سیاوش آریا، کنشگر میراث فرهنگی، این حادثه نه‌تنها آسیب جدی به این بنای تاریخی وارد کرده، بلکه به دلیل عدم مرمت و حفاظت، خطرات بیشتری آن را تهدید می‌کند.
غفلت مسئولان؛ میراثی که به حال خود رها شده است
بر اساس گزارش‌های منتشر شده، این حادثه در بهار امسال رخ داده است، اما مسئولان پایگاه جهانی پارسه تاکنون از هرگونه اطلاع‌رسانی در این باره خودداری کرده‌اند. آریا در این خصوص اظهار کرد: «نه تنها هیچ اطلاع‌رسانی در این زمینه انجام نشده، بلکه هیچ اقدامی برای مرمت و حفاظت از این بنای ارزشمند صورت نگرفته است. این سکوت و بی‌عملی، پرسش‌های بسیاری را در میان دوستداران میراث فرهنگی به وجود آورده است.»
چالش‌های گسترده‌تر در تخت جمشید
مشکل سقف آرامگاه اردشیر دوم تنها یکی از مشکلات گسترده‌ای است که میراث جهانی پارسه با آن دست و پنجه نرم می‌کند. راه‌اندازی مجدد کارخانه سنگ‌شکن در حریم درجه دو تخت جمشید، نفوذ رطوبت در آرامگاه اردشیر سوم، و شکستن حریم درجه یک این محوطه به بهانه توسعه گردشگری، همگی نشان‌دهنده مدیریت ضعیف و عدم توجه کافی به این گنجینه تاریخی هستند.
میراثی که نیازمند توجه فوری است
آرامگاه اردشیر دوم، یکی از آثار برجسته هخامنشیان، نماد قدرت و هنر ایرانی در دوران باستان است. این بنا نه تنها به‌عنوان یک اثر تاریخی، بلکه به‌عنوان بخشی از هویت فرهنگی ایران اهمیت دارد. در حالی که تخت جمشید به‌عنوان میراث جهانی در فهرست یونسکو ثبت شده است، عدم توجه به حفاظت و مرمت آن، نه‌تنها این بنای ارزشمند را در معرض خطر قرار می‌دهد، بلکه اعتبار ایران در مدیریت میراث فرهنگی را نیز زیر سؤال میبرد.
مسئولیت ملی و بین‌المللی در حفاظت از پارسه
حفاظت از تخت جمشید و آرامگاه اردشیر دوم، نیازمند همکاری و هم‌افزایی تمامی نهادهای مرتبط است. سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، پژوهشگاه‌های باستان‌شناسی و حتی یونسکو باید در این زمینه وارد عمل شوند. تخصیص بودجه مناسب، بهره‌گیری از کارشناسان بین‌المللی و اجرای طرح‌های فوری مرمت، گام‌های اساسی برای نجات این میراث ارزشمند است.
پیش از آنکه دیر شود
آرامگاه اردشیر دوم در تخت جمشید، بخشی از شکوه تمدن هخامنشی است که امروزه به دلیل غفلت و بی‌توجهی در خطر نابودی قرار دارد. این فاجعه تنها یک هشدار است برای لزوم تغییر رویکرد در حفاظت از میراث فرهنگی ایران. زمان آن رسیده است که با اقداماتی فوری و مؤثر، از این یادگارهای بی‌نظیر برای نسل‌های آینده محافظت کنیم.
انتهای پیام
