سیاوش آریا: سنگ آرامگاه مرمرین و زیبای محمدرحیم خان زند درخیابان ساحلی شیراز و درکنار حرم «علی بن حمزه»جای دارد و سال های سال است در زیر باد و باران و آفتاب در گوشه ای به حال خود رها شده است.تنها جان پناه(محافظ)این گور،میله ای آهنیِ ناهمخوان و زشتی است که گِرادگرد این گور را پوشانده تا از گزند دست اندازی ها در پناه باشد.بر روی سنگ گور نوشته هایی وجود دارد که گذشت زمان و بلایای طبیعی کار خود را کرده و نگاشته های آن ناخوانا است و نشانی از نامش هم پیدا نیست!
با این همه،در یکی دو هفته گذشته اداره اوقاف یا شهرداری بدون هماهنگی و کسب مجوز از اداره میراث فرهنگی در طرحی که جزییات آن روشن نیست،اقدام به خالی کردن زیر سنگ آرامگاه پسر کریمخان زند و جدا کردن کاشی های سنگ فرش محوطه کرده و گرداگرد آن را نیز خالی کرده تا شاید بخواهد طرح ساماندهی آن را اجرا کند.اما باید دانست که این کار باید با مجوز اداره میراث فرهنگی و زیر نظر کارشناسان امر باشد و نمی توان گتره ای و دل بخواهی و بدون کار کارشناسی دست به یادگارهای ملی و میراثی شهر زد و خودسرانه عمل کرد.همچنین خالی کردن زیر سنگ گور و جدا کردن کاشی های سنگ فرش محوطه کاری تخصصی است که باید از سوی کارشناسان میراث فرهنگی انجام گیرد نه از سوی هر فردعادی یا کارمند و کارگر شریف نهاد و اداره ای دیگر.
نگارنده در بازمیدانی خود در هفته های گذشته به عمق فاجعه پی برده و با فرستادن نگاره های سنگ آرامگاه «محمدرحیم خان» زند به مدیر کل میراث فرهنگی استان خواستار رسیدگی و پیگیری آن شده است.
این سنگ گور بنا بر نوشته های تاریخی از جمله در کتاب شیراز،شهر جاویدان زنده یاداستاد علی سامی و فارسنامه ناصری،از آن پسر ارشد کریمخان زند با نام کامل «محمدرحیم خان» زند است که در جوانی و ۱۸ سالگی زندگی را بدرود گفته است.
روی سنگ گور سال درگذشت پسر کریمخان زند ۱۱۹۱ مهی(قمری)نگاشته شده است.نقش گل و بته و درخت سرو زیبایی بر روی آن تراشیده شده است.
این آرامگاه با نام «محمد رحیم خان زند» در ۱۶ اسپندماه ۱۳۸۴خورشیدی با شمارۀ ۱۴۷۷۸ درفهرست یادمان های ملی به ثبت رسیده است.
انتهای پیام
