آخرین اخبار حکایت از آن دارد که موزه ارتباطات به یال غربی منتقل شده و بخش مرکزی و یال شرقی آن در اختیار نهاد ریاست جمهوری قرار گرفته و آنها هم یال شرقی را به وزارت ارشاد واگذار کرده‌اند و ارشاد هم چون هیچ کارایی برای این ساختمان در نظر نداشته آن را به نهاد کتابخانه‌ها واگذار کرده است؟!
آغاز همه این بلاها به خاطر موزه ریاست جمهوری حسن روحانی بود، موزه‌ای که نه تنها افتتاح نشد بلکه باعث کن فیکون شدن موزه ارتباطات هم شد.
روحانی و یارانش بدون کوچکترین توجهی به انتقادات رسانه‌ها و فعالان میراث فرهنگی خواهان افتتاح موزه ریاست جمهوری‌اش در موزه هنرهای زیبا واقع در مجموعه تاریخی – فرهنگی سعدآباد بودند
هر چند این میان میراث فرهنگی و موزه هنرهای زیبا جان سالم بدر برد و رییس جمهوری ابعاد موزه به مذاقش خوش نیامد اما قرعه بداقبالی این بار به نام موزه ارتباطات خورد.در بهمن ۱۳۹۹ با موافقت وزیران عضو کمیسیون لوایح، حق بهرهبرداری بخشی از ساختمان فعلی موزه پست واقع در حسن آباد تهران استان تهران، به منظور برپایی “موزه جمهوری”، از وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات (شرکت پست جمهوری اسلامی ایران) به نهاد ریاست جمهوری واگذار شد. و جهرمی وزیر ارتباطات و مونسان وزیر میراث هم هیچ اعتراضی نکردند.فاجعه‌بارتر آن که سند موزه از وزارت ارتباطات تغییر و به نام دولت زده شد!!!
نهاد ریاست جمهوری هم از خدا خواسته دست گذاشت روی بخش مرکزی و یال شرقی، همان یالی بود که مدتی پیش تبدیل به بازارچه تمبر ایران شده بود و جمعه‌ها مجموعه‌داران تمبر را دور خود جمع می‌کرد و با استقبال عموم مردم مواجه شده بود.
ابراهیم رییسی که آمد همه فکر کردند موزه از خطر تصرف و انتقال جسته است. چرا که موزه ریاست جمهوری در موزه ارتباطات مستقر نشد.در واقع از ابتدا بر همه اهالی فرهنگ و میراث فرهنگی مبرهن بود که اساسا موزه ریاست جمهوری حسن روحانی شکل نخواهد گرفت و این اقدامات بهانه‌ای بیش برای تصرف نیست موزه نیست اما خیال خامی بود که فکر کردند در دوره رییسی موزه برقرار می‌ماند.
حالا موزه ارتباطات را به یال غربی منتقل کردند و بخش مرکزی دست نهاد ریاست جمهوری است و گفته می‌شود یال شرقی را هم با ساختمانی از ارشاد معاوضه کردند؟! ارشادی‌ها هم که نمی‌دانند این ساختمان به چه کارشان می‌آید می‌خواهند آن را به نهاد کتابخانه‌ها واگذار کنند؟!
در واقع ساختمان موزه ارتباطات نقش غنایمی را پیدا کرده که این دست و آن دست می‌شود آن هم با داشتن وزیر ارتباطاتی همچون زارع‌پور که کل هم و غمش سرعت قطره‌چکانی اینترنت است و در این وانفسا بعید به نظر می‌رسد که حتی دغدغه هزارمش توجه به فرهنگ و حفظ تاریخچه موزه و ارتباطات باشد!
این اقدامات عجیب و فاجعه‌بار در حالی رخ داده که ۱۱ مهر امسال رییس جمهوری از موزه ملی و میدان مشق بازدید داشته و با واگذاری ساختمان‌های وزارت امور خارجه واقع در میدان مشق در طول زمان به وزارت میراث برای اجرای طرح تبدیل موزه مشق به موزه موافقت کرده است.
اما این اقدامات کاملا متناقض است. چطور امکان دارد قرار باشد ساختمان‌های وزارت امور خارجه برای موزه به وزارت میراث فرهنگی واگذار شود، بعد ساختمان موزه ارتباطات که یک درِ آن هم به سمت میدان مشق باز می‌شود و جزئی از این ساختمان‌های میدان مشق است صاحب سه مالک شود وزارت ارتباطات، نهاد ریاست جمهوری و ارشاد!!! و هرسه کوچکترین عرقی هم به موزه نداشته باشند که اگر داشتند هرگز چنین بلایی سر ساختمان موزه ارتباطات نمی‌آوردند!
رییس جمهوری و ضرغامی وزیر میراث فرهنگی باید به این موضوع ورود پیدا کنند! هیچ نسبیتی بین هاب گردشگری که قرار است از میدان توپخانه تا حسن‌آباد ایجاد شود و وجود نهاد ریاست جمهوری وسط ساختمان‌های تاریخی- فرهنگی وجود ندارد!! حال که مالک ساختمان دولت شده اموال موزه ارتباطات و خود ساختمان موزه ارتباطات را به وزارت میراث فرهنگی واگذار کند تا دست‌کم بخشی از سناریوی موزه شدن میدان مشق عملی شود.
از سویی رییس جمهوری و وزارت میراث فرهنگی پیگیری کنند وزارت ارتباطات با ۷ خانه- موزه و مدرسه- موزه و موزه تمبر افتتاح شده در رشت، یزد، تبریز، دلگان و سیستان و بلوچستان چه کرده و آنها در چه وضعیتی هستند؟!
انتهای پیام
-
-
-
-
