این در حالی است که مرمت و احیا این بنای تاریخی در سال ۹۴ به پایان رسید و تبدیل به خانه- موزه با محوریت اتفاقات مشروطه و فعالیت‌های سید حسن مدرس شد و البته در کنار آن دارالقرانی هم برپا شد.
در زیرزمین این بنا هم نمایشگاه موقتی ایجاد شد تا با برگزاری نمایشگاه‌های موزه‌ای به وجوه مختلف شخصیت مدرس پرداخته شود که یکی از نمایشگاه‌های برگزار شده «امطعه و البسه وطنی» بود چرا که مدرس حامی کالاهای وطنی و تولید ملی بود و در این خصوص طرحی را به مجلس ارائه کرد .
خانه- موزه مدرس شربت‌خانه هم دارد و تورهای تهران‌گردی در بازدید از خانه سید حسن مدرس برای رفع خستگی در شربت‌خانه درنگی می‌کنند و از فضای زیبای این خانه و شمعدانی‌ها و حوض آن لذت می‌برند.
در این خانه سلسله نشست‌های شبهای تهران با موضوعیت تهران تاریخی برگزار شد که در نوع خود اقدامی بدیع و فرهنگی بود و سبب احیا و شناخت بافت تاریخی تهران بویژه محله عودلاجان و سرچشمه شد.
از سویی در مناسبت‌های آیینی خانه- موزه مدرس مراسم خاص خود را دارد و حتی یکی از مکان‌های تاریخی است که در آن تعزیه برگزار می‌شود که آن هم با استقبال روبرو است. کلاس‌های قرآن هم در این خانه برگزار می‌شد.
در یک کلام خانه- موره مدرس مسیر درستی را طی کرده و بر اعتبار فرهنگی محله دو چندان افزوده و بواسطه این خانه و چند خانه دیگر که مرمت و احیا شدند در بافت تاریخی عودلاجان روح تازه‌ای دمیده شده است.
حال خبر می‌رسد مالک در زیر زمین این بنای مهم تاریخی اقدام به حفر چاه و لوله‌کشی گاز کرده و حتی برخی این موضوع را عنوان می‌کنند که قرار است زیر زمین تبدیل به آشپزخانه شود؟!!! که این موضوع به اطلاع شهرداری و میراث رسیده و هر دو خواهان توقف کار شده‌اند.
نخست آن که این بنا به اسم سید حسن مدرس آراسته است و دوم در محدوده بافت تاریخی قرار دارد و از سویی احتمالا یا ثبت ملی یا واجد ارزش است، بنابراین تحت هر شرایطی هر اقدامی در این بنای تاریخی لزوما باید در شورای فنی میراث فرهنگی استان تهران مطرح شود و طبق نظر کارشناسی اگر لازم به تغییراتی بود اعمال شود.
دوم این که اینجا تعیین کاربری شده و خانه- موزه و دارالقران است، تعیین کاربری بر عهده میراث فرهنگی است و تغییر کاربری بر عهده شهرداری است!
از سویی زیر زمین دارای نم است،سیستم تهویه و هواکش هم ندارد و اگر احداث آشپزخانه صحت داشته باشد با بخار آب و عذا و… ممکن است فرسایش بنا تسریع شود و بر رطوبت فضا بیفزاید. حفر چاه هم امکان نشست زمین را افزایش می‌دهد. به عبارتی زیر زمین استاندارهای لازم ایجاد آشپزخانه را ندارد.
اما مهم‌ترین پرسش این است چرا باید یک مکان فرهنگی که محل برگزاری گالری‌های مختلف با کمترین آسیب به بنا بوده تبدیل به آشپزخانه شود؟!
برخی می‌گویند قرار است آشپزخانه‌ای برای هیات باشد، در این صورت هم اطراف خانه مدرس در کوچه‌های بالا و پایین و روبرویی حسینیه است و حتی مالک خانه – موزه مدرس، مسجد پشتی این بنای تاریخی، واقع در کوچه هداوند را هم همزمان مرمت کرده و می‌تواند از فضای آشپزخانه آنها برای تهیه غذا کمک بگیرد و بعید است که آنها مخالفت کنند.
به گزارش میراث باشی،از بهارستان که راهی سرچشمه شوید، صداها شما را فرا می‌خواند، مجلس، مسجد سپهسالار، کوچه پس کوچه‌های تنگ و باریک عودلاجان. به چهارراه سرچشمه که رسیدید، کافی است تا نخستین کوچه سمت چپ( قوام الحضور) را تا انتها بروید و به گذر علیرضا جاویدی ( میرزا محمود وزیر ) برسید. حالا به سمت راست بپیچید، چند کوچه که بالا بروید بن بست مدرس چشم‌نوازی می‌کند، در میانه آن خانه‌ای تاریخی منتظر ورود شما است. با نجواهایش می‌خواهد حکایت پر قصه و غصه‌ای را از مجلس مشروطه، مخالفت با قرارداد ۱۹۱۹، کمیته دفاع ملی، مخالفت با رضا شاه، تبعید و مرگ بگوید. اینجا خانه سید حسن مدرس روحانی است که پنج دوره عضو مجلس شورای ملی ایران بوده است.
هر چند تاریخ دقیقی برای ساخت خانه تخمین نمی‌زنند، اما تا قبل از سال ۱۳۰۷ه.ش که مدرس به خواف تبعید شد، سال‌ها در این خانه تلمذ کرد، درس خوانده و با بزرگان مملکتی دیدار داشته بنابراین عمر خانه را دست‌کم باید ده سال قبل از این سال یعنی اواخر قاجار به عقب بُرد.
انتهای پیام
