بودجه به اصطلاح ساده یعنی حساب «درآمد و خرج» که این «دخل و خرج» مملکت مجموع درآمدها و هزینههای یک کشور را در برمیگیرد که از سمت دولت پیشبینی عواید و مخارج یکساله را به صورت لایحهای در اختیار مجلس قرار میدهند تا تصویب و نهایتاً اجرا شود.
علیالقاعده با توجه به تورم لحظهای بایستی شاهد افزایش بودجهها به نسبت گذشته باشیم اما داخل دولت مردمی خوانده رییسی در لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ با اینکه شاهد افزایش قابل توجه بودجه نهادهای خاص مثل وزارت اطلاعات ، فرماندهی کل انتظامی ، ستاد مشترک ارتش ، سپاه پاسداران ، بسیج سازندگی و سازمان زندانها بودیم.
بودجه نهادهای بلاموضوعی مثل (صداوسیما ، ستاد احیای امر به معروف ، آستان مقدس امام خمینی (ره) ، شورای عالی حوزههای علمیه ، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم ، نهاد نمایندگی رهبری در دانشگاهها ، حفظ آثار دفاع مقدس) که خاصیتی برای مردم ندارند و بیشتر باعث ایجاد حس تبعیض و دین گریزی بودند دولت مردمی خوانده رییسی از ۳۰ درصد تا ۱۵۹ درصد افزایش اعمال کرد.
همین افزایش بیضابطه را بگذارید کنار حذف ناجوانمردانه ردیف بودجه «قانون حمایت از حقوق معلولان» یعنی بودجهریزی براساس ستم به ضعیفترین قشر جامعه!! جالب است بدانید این بودجهخوران در نهادهای بیاثر با قدرتی که دارند به اضافه بودجه دریافتی همیشه سر سفره شهرداریها و مسئولیتهای اجتماعی صنایع کشور هم حضور دارند جهت اخذ وجوه قابل توجهی به دور از چشمان افکار عمومی که نمونههای بارز آنرا در طرح تحقیق و تفحص از فولاد مبارکه میتوانید به وضوح ببینید.
آنچه از ماهیت همین بودجهبندی مشهود است سیاست حذف ضعفا به نفع «صاحبان قدرت و نفوذ» در دستور کار قرار دارد. بهتر نیست دولتمردان بهجای «عوامفریبی و زبانبازی» علنی از عضویت در کنوانسیون بینالمللی حمایت از معلولان خارج گردید و این بساط سرکاری سازمان بهزیستی را جمع کنید وگرنه در سالهای قبل که به اسم معلولان بودجهای اختصاص میدادید که توفیقی برای جامعه هدف نداشت.
امروزی که چهره واقعی و همنوع دوستی خود را در حذف بودجه معلولان نشان دادید که؛ این سال نکوست برای صاحبان زور و از بیخ بهاری ندارد برای ضعفا…
انتهای پیام