حسین قنواتی: درختِ خاموش که اکران خصوصی آن روز دوشنبه ۱۲ شهریور در سالن دو پردیس چهارسو بر پرده‌ی جادو به نمایش در آمد؛ بریده‌ای از قصه‌ی زندگی یک نویسنده است. انسانی درون‌گرا و آرام که در مواجهه‌ی خاموش خود با جهانِ خشن با اتفاقات دردناکش که این جا یک روستا در دل طبیعت است، تلاش می‌کند که بدون واکنش به موضوعات و با فرصت دادن به آدم‌های زندگی‌اش، صبوریِ بیش از توان به خرج دهد اما از ورود به سطح رایج زندگی، حتا در موقعیت‌های مهم تا مرز فروپاشی زندگی خود و همسرش از جدال بر سر حق خود دوری کند.
در این میان او که سال‌ها است در پی کشف رازی از زندگی پدرش است، در آستانه‌ی رسیدن به پاسخ قرار گرفته است.
عشق، پیوند ازدواج، دوستی و خاموشی و خلاصه‌ی این همه، یعنی زندگی از نگاه یک نویسنده؛ روایت این فیلم هنریِ طبیعت‌گرا و شعرگونه است.
فایسال سویسال، کارگردانِ درختِ خاموش که در ایران سینما خوانده، به نظر می‌رسد در تاکید بر زندگی و طبیعت و حتا حرکت دوربین، گامی در مسیر عباس کیارستمی گذاشته باشد. با این حال کیارستمی تنها هنرمندی نیست که تداعی می‌شود. شخصیت “حیاتی” نویسنده‌ی داستان، مردِ مو مشکی اپیزود سومِ فیلم “نوبتِ عاشقی” مخملباف هم هست، اما این بار با کارکتری غیرعمل‌گرا نامتخاصم. ناشنوایی هم در کار نیست، بل‌که بینایی که خود حیاتی است، دیدارهای پنهان همسرش با معلمی از همکارانِ‌شان که در پیِ خیالی به طلاق با او اصرار دارد… تا مرگ و سوزانده شدن همسرش را به دستِ او می‌بیند.
ادبیات رئالیسم جادویی که میان واقعیت و ذهن‌گرایی سیال است هم نمودی در این فیلم دارد.
شخصیت حیاتیِ نویسنده و نقش اول فیلم را “سردار اورچین” به خوبی ایفا کرده است. بازی درخشانِ این بازیگر ترکیه‌ای به ویژه در سکانس‌های خلوت و فکر کردن، سپیدخوانی‌های ماجرای فیلم را می‌سازد و به نحوی درست و دقیق میل ما را به دانستن رازهای زندگی‌اش می‌کشاند. چهره‌ی گرفته‌ای که یک دم از فکر کردن باز نمی‌ماند؛ به طور کامل یک نویسنده که همه چیز را می‌بیند و به نظر نمی‌رسد که می‌داند.
تهیه‌کنندگی این فیلم را علی نوری اسکویی به عهده داشته و به جز او؛ کارگردان، بازیگر اصلی و بازیگر زن نقش مکمل نیز در اکران خصوصی این فیلم حضور داشتند.
کوبرا کیپ، در نقش مکمل به عنوان همسرِ دوست دوران کودکی تا کنونِ حیاتی نیز از بازیگران حاضر این فیلم در اکران آن بود.
او در داستان از شهری بزرگ به خاطر دوستی‌اش با احمد که کتاب‌فروشی روستا را به عنوان شغلی اجدادی اداره می‌کند، برای حیاتی احترام زیادی قایل است. از این جهت درست در نقطه‌ی مقابل همسر در حال طلاق حیاتی قرار دارد که خیال‌های بلندپروازانه‌ای دارد، قرار گرفته است. موقعیتِ این شخصیت در داستان فیلم، شرایطی دارد که دیالوگ‌های کم و بازی درونی بزرگی را به عهده گرفته است. او دانش‌آموخته‌ی تئاتر است و این چهارمین فیلم سینمایی است که در آن نقش خود را موثر ایفا کرده است.
“سزین آکباش‌اوغلو”، “مرت یاووزکان” از دیگر بازیگران این فیلم هستند که تدوین آن را مصطفی خرقه‌پوش، صداگذاری را محسن روشن و محمد جواهری‌زاده و ساخت موسیقی را پیام آزادی برعهده داشته‌اند.
مدیر فیلم‌برداری این تولید سینمایی مشترک ترکیه و ایران را “ودات اوزدمیر” بوده است.
در مراسم اکران، “دریا اورس” سفیر ترکیه در تهران نیز حضور داشت. شرکت وی که خود ایران‌شناسی فرهیخته است که ادبیات فارسی و فرهنگ ایران را به خوبی مورد مطالعه کرده و به آن علاقمند است، به عنوان یک مقام سیاسی حاضر در اکران درختِ سکوت، فرصت و حُسن نیتی ارزشمند را برای تعامل بیش‌تر میان هنرمندان دو کشور به دست می‌دهد. حُسن نیتی که ورای سیاست‌هایی که مدام در آمد و شدن‌اند، نباید با سوءنظر از دست اهالی فرهنگ‌وهنر دو کشور برود.
فرهنگ‌وهنر مجال ملت‌ها هستند و دین و آداب فرهنگی مردم ایران و ترکیه، اشتراک‌های فراوانی دارند. این دست دوستی را باید فشرد.
این فیلم برای دو هفته در قالب اکران‌های سینما هنر و تجربه در ایران به نمایش گذاشته می‌شود.
هم‌زمان در آسیا پلتفرم چینیِ “cinemaworld” پخش این فیلم را از هفتم شهریور آغاز کرده است.
این فیلم که با مشارکت بنیاد سینمایی فارابی ایران، بخش سینمایی شبکه TRT ترکیه و همکاری معاونت سینمایی وزارت فرهنگ ترکیه در کشور ترکیه ساخته شده است.
انتهای پیام
