البته ناگفته نماند در این فضای ناخوشایند اقتصادی و معیشتی هیچ تفاوتی بین فرزند شهید و دیگران نیست و فرزند شهید بودن نسبت به دیگر افراد جامعه امتیاز نیست اما نکته این است مسئولانی که شبانه روز داعیه انقلابی‌گری دارند و پیوسته از عبارات جهاد، شهادت، انقلاب، اسلام، رهبری و …استفاده میکنند چطور و چگونه است که جرات نان‌بُری و بیکار کردن کارگرانی که به هیچ وجه مقصر اشتباه محاسباتی و قانونی شورای شهر دوره پنجم کرج نبوده‌اند را بعد از پنج سال دارند؟
بیکار کردن و اخراج کارگران به هر دلیلی چه موجه و چه ناموجه نشان دهنده بیماری و ضعف اقتصادی مملکت است و نشان از اقتدار و قدرت نیست! بنابراین در فضایی که خودی و غیر خودی دچار مشکلات اقتصادی و معیشتی هستند چنین رویه‌ای یعنی بیکار کردن کارگران آسیب جدی به اعتماد و باور عمومی جامعه است.
عجیب است که مسئولان بالادستی مملکت مدام صحبت از ازدواج و فرزندآوری جوانان میکنند اما مسئولان پایین دستی بدون توجه به سیاست‌های کلی نظام دقیقا عکس آن سیاست‌ها را اجرا میکنند. در فضایی که بین مسئولان وحدت رویه شناخت و درک عمومی وجود نداشته باشد نتیجه چیزی جزء سلب اعتماد عمومی و آسیب جدی به ساختار اداری و اجرایی مملکت نیست! مسئولان نهادهای بالادستی متوجه باشند مسئولانی که هیچ درکی نسبت به آسیب‌های اجتماعی، اقتصادی و معیشتی همنوعان خود را ندارند مطمئن باشند هیچ درکی هم از سیاست‌های کلی نظام ندارند!
متاسفانه چنین مسئولانی دوستان نانی و زبانی هستند و در فضای ریزش حداکثری عملکرد دارند و سهل‌الوصول از دوست، مخالف تولید میکنند.
انتهای پیام
