شهرستان ایذه یکی از شهرهای مهم و ارزشمند تاریخی ایران با یادمان های باستانی فراوان است که هرکدام از این یادمان های تاریخی و فرهنگی خود به تنهایی کتابی است گویا از تاریخ دیرین ایران زمین. در این میان سنگ نگاره های بسیار ارزشمند و بی همتایی از دوران ایلامی (عیلامی) و خاندان بومی الیمایی (هم دوره اشکانیان) که قلمرو آنان در خوزستان امروزی بوده و بیشتر باستان شناسان آنها را دنباله رو ایلامی ها می دانند در شهرستان ایذه، خودنمایی می کند. محوطه های باستانی همچون کول فرح، اشکفت سلمان، مجموعه شهسوار، خونگ اژدر، خونگ کمال وند و … تنها بخشی از محوطه ها و یادمان های تاریخی و باستانی شهر ایذه به شمار می آید.
اما با همه ارزش و اهمیت شهرستان ایذه، سنگ نگاره های ایلامی و الیمایی در محوطه های کول فرح، شهسوار، اشکفت سلمان و خونگ اژدر در وضعیت بدی قرار دارند و به گفته دوستداران میراث فرهنگی که در نوروز امسال از این محوطه ها دیدن کرده اند، هم از دید حفاظتی و هم از دیدگاه نگهداری و نگهبانی در وضعیت خوبی قرار نداشته اند. همچنین یکی از دوست داران میراث فرهنگی به تارنمای مهرگان گفته است که، حتا یک راهنما در این محوطه ها در نوروز وجود نداشته است تا آگاهی رسانی درستی انجام شود و به پرسش های گردشگران و مسافران پاسخ دهد. از سویی، بخش هایی بدون نگهبان بوده است که مایه شوربختی و افسوس است. وزارت میراث فرهنگی بهتر بود در زمان تعطیلات جشن نوروز به جای شعاردادن و برگزاری برخی از نمایش ها و همایش ها ( همانند نوروزگاه) که هیچ خروجی سودمندی هم نداشته است از توانمندی کنشگران میراث فرهنگی بهره می برد تا هم حفاظت بهتری از آثار تاریخی صورت گیرد و هم راهنمایی باشند برای گردشگران. این که شماری راهنما که بیشتر آنها هم دانشی درباره میراث فرهنگی ندارند در برخی شهرها به کار گرفته شوند تا کنون نتیجه مثبتی نداشته است و روشن نیست چرا هر ساله همین روند دنباله پیدا می کند؟؟
به هر روی با نگرش به وضعیت نگاره های فرستاده شده برای تارنمای مهرگان و سنجش آنها با بازدید نگارنده در چند سال پیش به خوبی می توان به وضعیت موجود سنگ نگاره ها دست یافت.
در پایان امیدوار هستیم وضعیت حفاظتی و مرمتی و نگاهبانی آثار ارزشمند و مهم شهرستان ایذه رو به بهبودی رود.
انتهای پیام