ادارۀ کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان پارس در پاییز سال ۱۳۹۸ خورشیدی در محوطۀ باستانی « تنگِ قَندیل» کازرون و برای پاسداری و حفاظت بهتر از سنگ نگارۀ ساسانی بهرام دوم، دست به دیوارچینی و فنس کشی در حریم درجه یک و با فاصله ای بسیار نزدیک با یادگار ساسانیان زده و آن را محدود و محصورکرده است که این روش کار اَفزون بر آن که مورد اعتراض کارشناسان و کُنشگران میراث فرهنگی قرار گرفته، نقضِ قانون های میراث فرهنگی به شمار می آید.
در شمال روستای تَنگِ قَندیل کازرون و در دامنۀ بستر یک رودخانۀ تاریخیِ فصلی بر صخرۀ پیوسته به کوه و بر روی یک تکه سنگ جداگانه (منفرد) نگارکَندی (نقش برجسته) از صحنۀ ازدواج شاهنشاه ساسانی تراشیده شده که به باور پژوهشگران و باستان شناسان، دُردانۀ سنگ نگاره های ساسانی ایران به شمار می آید که از ارزش بسیار فراوانی نزد کارشناسان اَمر برخوردار است. در این نگارکَند با صحنه ای عاشقانه رو به رو هستیم که راز و رمزهای نهفته ای را در دل خود پنهان دارد. این یادگار ساسانیان یگانه و بی مانند (منحصربه فرد) است و یکی از زیباترین صحنه های تاریخی ایران را به نمایش گذاشته است که از دیدگاه بررسی و پژوهش های تاریخی، آیینی و جایگاه اجتماعی دورۀ ساسانیان دارای ارزش بسیار فراوانی است.
اما کارشناسان ادارۀ میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی استان و مرکز با همکاری بخشداری و پایگاه جهانی بیشاپور برای پاسداری و حفاظت بهتر از سنگ نگارۀ بهرام دوم در روستای تَنگ قَندیل، گِرداگرد آن را با دیوارچینی و فنس کشی با فاصله ای بسیار نزدیک به یادگار ساسانیان، محصور کرده اند که این کار آن ها مورد نقد بسیار کُنشگران و کارشناسان میراث فرهنگی جای گرفته است. در واقع، میراث فرهنگی حریم یادمان ملی را خَدشه دار کرده است و این کار با روح قانون های میراث فرهنگی و منشورهای فراملی (بین المللی) حفاظت و مرمت آثار و قانون حریم و عَرصۀ آثار تاریخی ناهَمسان و ناسازگار بوده و تخلف به شمار می آید….
انتهای پیام