خوشبختانه “تک‌خال” توانسته چه در سینما و چه در اکران آنلاین، فروش خوبی داشته باشد.به‌هرحال در شرایط خاص کرونایی به سر می‌بریم و چه در حوزه تولید و چه در حوزه اکران باید برنامه‌ریزی شده عمل کرد.
فیلم سینمایی “زن‌ها فرشته‌اند ۲” را پیش از شیوع ویروس کرونا ساخته و بعد از شیوع، آن را اکران کردم.”تک‌خال” نیز در طول کرونا تولید و اکران شد، هرچند این ۲ تجربه را در این دوره پشت سر گذاشتم، اما همچنان معتقدم که اکران فیلم‌های سینمایی برای تهیه‌کنندگان در این شرایط یک ریسک بسیار بزرگی است، چرا که درحال‌حاضر بخش خصوصی در سینما وجود ندارد.مساله این است که اکثر فیلم‌هایی که درحال‌حاضر در سینما اکران می‌شوند اکثرا قبل از شیوع ویروس کرونا تولید شده است و در حال حاضر بیش از ۱۰۰ فیلم سینمایی در نوبت اکران هستند.
تنها فیلمی که طی این مدت فروش خوبی داشت، فیلم سینمایی “دینامیت” است که نزدیک به ۳سال پیش تولید شده است و خوشحالم که تهیه‌کننده این فیلم، متقاعد به نمایش این اثر سینمایی در سینماها شد.البته نباید این را فراموش کرد که تهیه‌کنندگان سینمایی حق دارند که در شرایط فعلی فیلم‌های خود را اکران نکنند، چرا که پیش از هر چیز نگران از دست رفتن سرمایه‌های خود هستند، به اصطلاح تهیه‌کنندگان معتقدند یک قلک (فیلم سینمایی) دارند که آن را کنار گذاشته‌اند تا در زمان مناسب از آن استفاده کنند.
من معتقدم که سینما طی یک ماه گذشته جانی تازه گرفته است و فکر می‌کنم از شهریورماه سینما روی مسیر اصلی خود قرار گیرد، با اکران “دینامیت”، بسیاری از کسانی که حاضر اکران فیلم‌های خود نبودند، درحال متقاعد شدن هستند تا آثار خود را نمایش دهند.مساله دیگری که می‌توانست باز هم سینما را به خطر بیندازد، تعطیلی دوباره شهرهای قرمز بود، که این مساله نیز با تغییر گروه شغلی سینما برطرف شد، تاکید می‌کنم که کشور دیگر کشش و تحمل تعطیلی دوباره را در هیچ بخشی ندارد.
این‌طور که مشخص است فیلم سینمایی “قهرمان” نیز طی ماه‌های آینده در سینما اکران می‌شود، که البته نمایش این فیلم خود می‌تواند سکوی پرشی برای فروش خوب و بازگشت مردم به سینما باشد.در کنار آن معتقدم تلویزیون نیز باید دشمنی خود با سینما را تمام کند و از اکران با تبلیغات مناسب حمایت کند.تلویزیون باید به مردم یادآور شود که سینما جای خطرناکی نیست و با توجه به فضا، تهویه مناسب و پروتکل‌های بهداشتی که در آن رعایت می‌شود، می‌شود از این مکان‌ها به درستی استفاده کرد.
بهتر است که دولت تنها تمرکز خود را روی حمایت از اکران داشته باشد و در زمینه تولید ورود پیدا نکند، چرا که بخش خصوصی در صورتی که اکران مناسبی وجود داشته باشد، می‌تواند از پس تولید برآید.البته این را هم باید بگویم که سینمای ایران با توجه به تعداد بالای فیلم‌های در نوبت اکران، تا اطلاع ثانوی نیازی به تولید ندارد.
یادآور می‌شوم که یکی از قاتلان بزرگ تولید در سینما، حمایت‌های رانتی دولتی در تولید است، دولت باید از حمایت در تولید دست بردارد، متاسفانه دولت به تولیداتی کمک می‌کند که قابلیت دیده‌شدن ندارند، معتقدم بنیاد سینمایی فارابی مرکز رانت‌خواری در سینما است و باید این نوع از حمایت را قطع کند.
به نظر من، دولت جدید باید در این زمینه سیاست جدیدی را پیش بگیرد و کمک به تولید فیلم را حذف کرده و تنها در طول سال از ۲ یا ۳ فیلم خاص حمایت کند.بنیاد سینمایی فارابی می‌تواند این بودجه را صرف حمایت از اکران و یا ساخت سالن در کشور کند، حتی می‌تواند بلیت فیلم‌ها را خریده و به.صورت رایگان در اختیار نهادهای دولتی قرار دهد تا نه.تنها مردم تشویق به سینما رفتن شوند بلکه به اکران فیلم‌ها نیز کمک شود.
انتهای پیام
